Engels | Nederlands
Op stap met z’n vieren
Bangkok (Thailand) naar Tacloban (Filippijnen), juli 2012

Juli 2012 was wederom een spannende tijd voor ons. In 2010 hadden we al eens vijf weken met vier tieners uit Nederland rond gereisd, en nu was het wederom raak. Twee tieners, waarvan een zoon van vrienden van ons, hadden ons gevraagd om voor een periode van zes weken met ons mee te mogen reizen. Het antwoord was uiteraard ‘ja’ omdat we destijds in 2010 ook een prima tijd hadden gehad. Destijds was de bestemming China. Nu kozen we voor de Filippijnen; niet alleen omdat de Filippijnen een prachtige bestemming is, maar ook omdat juli en augustus de natte maanden zijn in een groot deel van zuidoost Azië, waardoor het niet gemakkelijk is om een bestemming te vinden waar het over het algemeen droog is. Het oostelijke deel van de Filippijnen is echter een gebied wat in juli en augustus prima te bereizen is. De keuze was dus snel gemaakt.

We hebben de jongens, Robin en Jorn, opgepikt op het vliegveld van Bangkok. De Filippijnen was weliswaar het uiteindelijke reisdoel van de backpackvakantie, maar het leek ons ook leuk om ook een graantje mee te pikken van het hectische Bangkok. We hebben daarom eerst een paar dagen in Bangkok rondgehangen voordat we het vliegtuig namen naar Manilla. Bangkok is een prachtige bestemming. Er is van alles te zien: prachtige tempels, luxe winkelcentra, oude markten, een kleurrijk China Town en een actief nachtleven (zie ook het artikel over Bangkok).

Hondenweer bij aankomst in Cagayan de Oro
 

Het contrast tussen Bangkok en de hoofdstad van de Filippijnen (Manilla) is groot. Daar waar Bangkok kleurrijk en flitsend is, is Manilla grijs en grauw (zie ook het artikel over Manilla). De armoede is er veel zichtbaarder en je ziet direct dat de Filippijnen veel minder rijk is. Maar de Filippijnen heeft iets dat Thailand veel minder heeft: vriendelijke en vrolijke mensen. De Filipino’s en Filipina’s zijn qua vriendelijkheid en gastvrijheid wereldklasse. Als er een wereldkampioen zou zijn van vriendelijke en gastvrije landen staat de Filippijnen wat ons betreft op nummer 1. We hebben een aantal dagen in Manilla doorgebracht om aan de nieuwe omgeving te wennen voordat we een vlucht namen naar Cagayan de Oro op het zuidelijke eiland Mindanao. Vanuit hier zijn we langzaam via de oostzijde van de Filippijnse archipel omhoog gereisd, terug naar Manilla. De vlucht naar Cagayan de Oro verliep in eerste instantie voorspoedig. Maar door hevige regen en neerwaartse wind ter plekke, hebben we voor het eerst in ons leven een doorstart moeten maken. Uiteindelijk zetten de piloten van Cebu Pacific Air ons veilig aan de grond.

Vanuit Cagayan de Oro zijn we naar het kleine vulkanische eiland Camiguin gereisd. Dit eilandje is één van de leukste bestemmingen in het zuiden van de Filippijnen. Je kunt er een motortje huren waarmee je alle uithoeken van het eiland kunt verkennen. Er zijn vulkanen, stranden, koud en warmwaterbronnen, en uiteraard een vriendelijke bevolking (zie ook het artikel over Camiguin). Vervolgens was het een dag reizen met de boot en bus voordat we arriveerden in het stadje Surigao. Surigao is op zich niet heel bijzonder, maar het is wel de springplank naar Siargao eiland, één van de bekendere surfbestemmingen in Azië. En aangezien onze reisgenoten van surfen houden, was het een gemakkelijke beslissing om naar Cloud 9 (de naam van de bekende surf break) af te reizen. Ook voor ons was dit super, omdat we zo ook eens iets konden proeven van de surf cultuur. We verbleven een aantal dagen in een leuk resort, op slechts vijf minuten lopen van Cloud 9 (zie ook het artikel over ons verblijf op Siargao eiland).

Wachten tot dat de jeepney naar Padre Burgos vertrekt
 
Vlak bij het stadje Surigao zijn we op de ferry gestapt die ons in anderhalf uur naar het grote eiland Leyte bracht. Ondanks de relatief korte rit werden er toch veel lokale mensen zeeziek. Juli en augustus zijn ook de maanden waarin de eerste orkanen van het seizoen ontstaan, waardoor de zee erg woest kan zijn. Wij vonden het nogal meevallen, maar veel van de lokale reizigers waren blij toen er weer land in zicht kwam. In een aantal uurtjes per bus en jeepney reden we vervolgens naar het kleine plaatsje Padre Burgos. Padre Burgos is vooral onder duikers een populaire bestemming, maar ook voor ons als snorkellaars had de baai waaraan Padre Burgos ligt, veel te bieden. We hebben er drie dagen gesnorkeld en we hebben veel gezien waaronder walvissen, veel kleurrijke tropische vissen en een zeeschildpad.

Het studentenstadje Ormoc was de volgende bestemming op onze reis naar het noorden. Ormoc is weer zo’n typisch Filippino stadje waar je dagen rond kunt dwalen. De straten zijn hectisch en kleurrijk, en ook de markt van Ormoc is een absolute aanrader. Als je niet een al te sterke maag hebt kun je misschien beter buiten blijven. We zeggen wel eens dat dit soort markten een prima plek is om vegetariër te worden. Allerlei soorten ingewanden, varkenskoppen en stierenpiemels liggen uitgestald om de aandacht van de potentiële kopers te trekken. Dit alles gaat gepaard met een weeïge lucht waar je overigens snel aan wendt. Maar Ormoc is ook de plek van het leukste cocktailbarretje van de Filippijnen. De bar met de naam “Bebidas Coffee-Cockail bar” verkoopt allerlei cocktails in literkaraffen in een superleuke setting. Een prima plek om een avondje door te brengen en te genieten van exotische cocktails met namen als Sex on the Beach, Mud Slide en Inferno. Van deze laatste cocktail kun je hier trouwens zien hoe hij gemaakt werd). Hier werd ons overigens door één van onze medereizigers ook geleerd hoe je een cocktail door je neus kunt drinken.

Onze laatste bestemming op het eiland Leyte was Tacloban. We hadden hier een periode van iets minder weer waardoor we een rustdag hebben moeten inplannen. Vanuit Tacloban hebben we het Sohoton National Park bezocht, wat trouwens op het eiland Samar ligt. Dit nationale park, met prachtige grottencomplexen is het gemakkelijkst te bezoeken vanuit Tacloban op Leyte. Vanuit het stadje Basey huur je een bootje die je in ruim anderhalf uur naar het nationale park brengt. De rit per boot is al een belevenis op zich omdat je een prachtig zicht hebt op de kleine nederzettingen die langs de rivier liggen. Het is een mooie manier om te zien hoe mensen langs de rivier leven. Zwaaiende kinderen op de kade en glimlachende vrouwen die kleren in de rivier staan te wassen zijn de kers op de taart van deze leuke dagtocht.

De ferry van Balingoan naar Camiguin
Oude truck op Siargao Eiland
Een dikke kus voor de cocktails van Bebidas in Ormoc
Twee lokale jongens langs de rivier naar Sohoton NP
De grotten van Sohoton NP op Samar
 
<Vorige weblog>
   
Go back to home pageGo to Articles sectionGo to Columns sectionGo to Photos sectionGo to countries sectionGo to weblog sectionGo to about us