Vanuit Prizren is het een korte rit naar de hoofdstad van Macedonië, Skopje. We hebben er een prachtig appartement gehuurd in de diplomatenwijk van de stad, voor nog geen 30 Euro per nacht. De Balkan heeft veel bestemmingen waar je een appartement kunt huren, en dat is fijn als je regelmatig zelf wilt koken. Dat betekent dat je een gezondere maaltijd kunt bereiden in vergelijking tot de maaltijden je in de restaurants kunt krijgen. Dus daar waar mogelijk, huren we een appartement met een keukentje. Skopje is een leuke stad in transitie (zie ook de foto-impressie over Skopje). De lokale overheid probeert de stad aantrekkelijker te maken door veel gebouwen te herbouwen, of van een nieuwe façade te voorzien. Dit is veel lokale mensen een doorn in het oog, omdat ze vinden dat het geld beter besteed kan worden dan aan prestigeprojecten.

Vanuit Macedonië zijn we naar Sofia in Bulgarije gereden. Net over de grens in Bulgarije komen we tot de conclusie dat dit deel van Bulgarije nog erg arm is, ondanks het feit dat het land al jaren onderdeel is van de Europese Unie (EU). Daar waar je in andere ‘nieuwe’ EU landen veel ontwikkelingen ziet in de landelijke gebieden, zoals in de Baltische Staten, Polen, Slowakije en Tsjechië, zie je hier eigenlijk helemaal niets. Een grauw landschap wordt gekenmerkt door nog grauwere steden en dropen, slechte wegen en een bevolking die het zwaar heeft. Sofia daarentegen is een leuke stad die zeker de moeite waard is (zie ook de foto-impressie over de Bulgaarse hoofdstad).

De rit naar Turkije gaat vervolgens door het saaie landschap van zuidelijk Bulgarije. Maar zodra we de grens oversteken komen we in een prachtige Turkse bestemming: Edirne. Deze voormalige Ottomaanse hoofdstad heeft een aantal prachtige moskeeën, waardoor de stad echt de moeite van een bezoek waard is (zie de foto-impressie over Edirne). Aangezien we tijdens het begin van onze reis in Istanbul geweest zijn, omzeilen we nu deze metropolis en rijden via de westkust van Turkije naar het zuiden. We verblijven een aantal dagen op het schiereiland Gallipoli, een belangrijk slagveld tijden de Eerste Wereldoorlog (zie het artikel over Gallipoli).

Veder zuidwaarts komen we in het gebied van de klassieke steden uit de oudheid. Er zijn er velen in het zuidwestelijke deel van Turkije, dus we waren genoodzaakt een keuze te maken. Na een aantal historische ruïnesteden te hebben bezocht, krijg je namelijk toch een lichte vorm van ruïne-moeheid. We bezoeken er uiteindelijk drie, te weten Pergamon, Efeze en Afrodisias (zie ook het artikel over deze drie oude steden). Deze ruïnes behoren tot de best-bewaard gebleven klassieke steden van Turkije. Gelukkig reizen we in het winterseizoen waardoor de drukte meevalt. Alleen Efeze was behoorlijk druk, en dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat deze ruïnestad op dagtochtafstand ligt van een aantal badplaatsen, die ook in de winter goed worden bezocht. Daarnaast ligt Efeze op een half uur rijden van Kusadasi, een middelgrote Turkse stad met een heuse cruisehaven, van waaruit dagelijks busladingen vol met cruise-toeristen naar de ruïnestad worden vervoerd. Mocht je deze bestemmingen in het hoogseizoen bezoeken, maak dan je borst maar nat.