We besloten echter om toch te gaan. We zijn nu zo dicht in de buurt, waardoor we later wel eens spijt zouden kunnen krijgen als we niet zouden gaan. En hoe erg kan het zijn? Daarnaast zijn de vliegtickets naar en van Wamena vanuit Jayapura niet zo duur. We boekten dus een retourticket waarbij we een volle week in de Baliem Vallei konden doorbrengen. En achteraf zijn we blij dat we gegaan zijn. De lokale mensen waren vriendelijk en absoluut niet opdringerig, en daarnaast hebben we slechts een paar andere buitenlandse bezoekers gezien. Een aantal lokale mensen vertelden ons dat vooral de maand augustus erg druk is vanwege het Baliem Vallei Festival wat dan wordt georganiseerd, ten behoeve van toeristen. Dit is de tijd dat de meeste toergroepen het gebied bezoeken. Buiten deze periode is de vallei een oase van rust waarin het heerlijk wandelen is. We houden uiteindelijk een super goed gevoel over aan ons bezoek (zie ook de foto-impressie over de Baliem Vallei).

Op elf oktober vliegen we na een verblijf van zes weken in Papoea terug naar de ‘bewoonde wereld’ die Java heet. We arriveren in het hectische Jakarta, maar besluiten om direct per bus naar het nabij gelegen Bogor te reizen. Bogor is het stadje waar we bij voorkeur verblijven als we in de Jakarta-regio zijn. We brengen er nog een bezoek aan het kantoor van de Indonesische vogelbescherming om wat vogelboeken te kopen en hebben wederom een leuke tijd in Tom’s guesthouse, een traditionele oude Nederlandse villa nabij het paleis van Bogor. Dit is een leuke home stay voor rugzaktoeristen om te verblijven, omdat de eigenaar Tom een super aardige man is (mobiel nummer voor reserveringen: +62 (0) 8777 046 7818). Na een aantal dagen in Bogor te zijn verbleven reizen we naar Bandung, ooit het Parijs van het Oosten genoemd. Daar is niets meer van over. We hebben zelden een stad in Indonesië gezien die zo oninteressant is en waarin de lucht zo vervuild is door uitlaatgassen. We verblijven uiteindelijk toch een volle dag in de stad om er wat rond te kijken, maar we zijn blij als we weer de bus kunnen pakken, nu richting Cirebon aan de noordkust van Java.

Vanuit Surabaya zijn we terug gevlogen naar Kuala Lumpur. We hebben ons nieuwe paspoort opgehaald en zijn in afwachting van de ouders van Edwin die voor vijf weken naar Azië komen. We gaan met hen terug maar Indonesië, en wel naar de Molukken om precies te zijn. Na verschillende bezoeken aan dit land waarbij we inmiddels bijna 11 maanden door het land hebben getrokken, hebben de Molukken toch wel een speciale indruk op ons achtergelaten. We komen binnenkort dus graag weer terug!