Tussen de wedstrijdonderdelen door vertelt de presentator wat men belangrijk vindt bij de opleiding van de scholieren. Kennis, kennis en nog een kennis aangevuld met de nodige dosis creativiteit en zelfdenkend vermogen. Die creativiteit wordt getoetst in de praktische opdracht die volgt voor de 15 teams die overblijven na de multiple choice vragen. Binnen anderhalf uur moeten de scholieren met behulp van aangeleverde materialen een model bouwen van een inklapbaar terrasdak of een model van een parkeersysteem met verlichting die de toestroom van auto’s reguleert. Het fanatisme waarmee de scholieren aan de slag gaan is aanstekelijk. Even proberen we ons te verplaatsen in een Nederlands winkelcentrum als daar een zelfde soort competitie zou worden gehouden. Deelnemers zouden waarschijnlijk direct voor nerd uitgemaakt worden en het aantal deelnemers dat hun vrije zaterdag voor zo’n competitie zou willen opgeven zal beperkt zijn. Hier in Kuantan kijken de juryleden van een afstandje toe hoe de groepjes aan de slag zijn. Het ziet er allemaal ordelijk uit; geen geschreeuw of lawaai. Evaluatie van het groepsproces binnen de groepjes is duidelijk geen onderdeel van de jurering. Het gaat in deze fase van de wedstrijd puur om het resultaat.

Na anderhalf uur moeten de scholieren het wedstrijdtoneel verlaten en gaan de juryleden de modellen beoordelen. Vele zien er netjes uit terwijl andere al in elkaar gestort zijn. Terwijl de punten bij elkaar worden opgeteld, begint de voorzitter alvast aan zijn evaluatie praatje. We maken ons op voor een typisch Nederlands praatje waarbij ieders inzet wordt gewaardeerd, de samenwerking van de groepjes wordt gecomplimenteerd en er wordt gezegd dat de keuze om de vijf groepjes te selecteren die door gaan naar de volgende ronde een hele moeilijke was. Het blijkt echter een heel ander type speech te worden. De zijde handschoenen worden hier thuisgelaten en de man trekt fel van leer. De opgeleverde modellen zijn zeer tegenvallend, de creativiteit is ver onder de maat en de vaardigheden zijn niet aanwezig om een goed model te ontwerpen en te bouwen. Het is een vurig pleidooi om hier aan te werken. Afgevaardigede teams worden opgeroepen om thuis verder te werken aan de opdracht en een goed model op hun eigen school ten toon te stellen. De kinderen en de supporters kijken en luisteren aandachtig toe en het lijkt erop dat ze zich ook daadwerkelijk aangesproken voelen. Geen gejammer of goedpraterij, maar gewoon kritiek accepteren op je vrije zaterdag.