Op een zaterdag bezoeken we het Berjaya winkelcentrum in Kuantan, een stad aan de Oostkust van Maleisië. In het open centrale deel van het winkelcentrum is het een drukte van belang. Even lijkt het alsof er de productpresentatie van de nieuwe Iphone 4 plaatsvindt, maar als we dichterbij komen blijkt er een wedstrijd aan de gang te zijn die “machtige breinen” heet. Gekleed in nette schooluniformen strijden de afgevaardigde teams van de middelbare scholen (kinderen van 12 tot 14 jaar oud) van de staat Pahang tegen elkaar om aan het einde van de dag gekroond te worden als “machtigste brein” van hun staat. De wedstrijd is opgebouwd als een afvalrace. In het begin zijn er 60 teams, waarvan drie kwart wordt geëlimineerd na de meerkeuzevragen. De vragen richten zich de exacte vakken. Ouders en grootouders hebben zich verzameld rondom het wedstrijdtoneel om de verrichtingen van hun kroost te volgen.


Machtige breinen
Kuantan (Maleisië), 1 mei 2011

Op een zaterdag bezoeken we het Berjaya winkelcentrum in Kuantan, een stad aan de Oostkust van Maleisië. In het open centrale deel van het winkelcentrum is het een drukte van belang. Even lijkt het alsof er de productpresentatie van de nieuwe Iphone 4 plaatsvindt, maar als we dichterbij komen blijkt er een wedstrijd aan de gang te zijn die “machtige breinen” heet. Gekleed in nette schooluniformen strijden de afgevaardigde teams van de middelbare scholen (kinderen van 12 tot 14 jaar oud) van de staat Pahang tegen elkaar om aan het einde van de dag gekroond te worden als “machtigste brein” van hun staat. De wedstrijd is opgebouwd als een afvalrace. In het begin zijn er 60 teams, waarvan drie kwart wordt geëlimineerd na de meerkeuzevragen. De vragen richten zich de exacte vakken. Ouders en grootouders hebben zich verzameld rondom het wedstrijdtoneel om de verrichtingen van hun kroost te volgen.

Een wetenschapsquiz voor middelbare scholieren in een winkelcentrum in Kuantan

Tussen de wedstrijdonderdelen door vertelt de presentator wat men belangrijk vindt bij de opleiding van de scholieren. Kennis, kennis en nog een kennis aangevuld met de nodige dosis creativiteit en zelfdenkend vermogen. Die creativiteit wordt getoetst in de praktische opdracht die volgt voor de 15 teams die overblijven na de multiple choice vragen. Binnen anderhalf uur moeten de scholieren met behulp van aangeleverde materialen een model bouwen van een inklapbaar terrasdak of een model van een parkeersysteem met verlichting die de toestroom van auto’s reguleert. Het fanatisme waarmee de scholieren aan de slag gaan is aanstekelijk. Even proberen we ons te verplaatsen in een Nederlands winkelcentrum als daar een zelfde soort competitie zou worden gehouden. Deelnemers zouden waarschijnlijk direct voor nerd uitgemaakt worden en het aantal deelnemers dat hun vrije zaterdag voor zo’n competitie zou willen opgeven zal beperkt zijn. Hier in Kuantan kijken de juryleden van een afstandje toe hoe de groepjes aan de slag zijn. Het ziet er allemaal ordelijk uit; geen geschreeuw of lawaai. Evaluatie van het groepsproces binnen de groepjes is duidelijk geen onderdeel van de jurering. Het gaat in deze fase van de wedstrijd puur om het resultaat. Na anderhalf uur moeten de scholieren het wedstrijdtoneel verlaten en gaan de juryleden de modellen beoordelen. Vele zien er netjes uit terwijl andere al in elkaar gestort zijn. Terwijl de punten bij elkaar worden opgeteld, begint de voorzitter alvast aan zijn evaluatie praatje. We maken ons op voor een typisch Nederlands praatje waarbij ieders inzet wordt gewaardeerd, de samenwerking van de groepjes wordt gecomplimenteerd en er wordt gezegd dat de keuze om de vijf groepjes te selecteren die door gaan naar de volgende ronde een hele moeilijke was. Het blijkt echter een heel ander type speech te worden. De zijde handschoenen worden hier thuisgelaten en de man trekt fel van leer. De opgeleverde modellen zijn zeer tegenvallend, de creativiteit is ver onder de maat en de vaardigheden zijn niet aanwezig om een goed model te ontwerpen en te bouwen. Het is een vurig pleidooi om hier aan te werken. Afgevaardigede teams worden opgeroepen om thuis verder te werken aan de opdracht en een goed model op hun eigen school ten toon te stellen. De kinderen en de supporters kijken en luisteren aandachtig toe en het lijkt erop dat ze zich ook daadwerkelijk aangesproken voelen. Geen gejammer of goedpraterij, maar gewoon kritiek accepteren op je vrije zaterdag.

Gemengde groepjes (jongens en meisjes) zijn geen probleem in Maleisie

De vijf teams die uiteindelijk door gaan naar de volgende ronde, zijn door het dolle heen. Zij moeten hun model presenteren. Heel de wedstrijd is in het Engels en deze presentatie dus ook. De personen van de groepjes die aan het einde van dat wedstrijdonderdeel de meeste punten hebben, worden daarna individueel op kennis en presentatie geëvalueerd en de winnaar is de te trotse winnaar van de titel: mighty mind van Pahang. Terwijl we de wedstrijd volgen, bekruipt ons het gevoel dat er in Maleisië (en Azië in het algemeen) nog veel meer eerzucht is onder scholieren. Natuurlijk is er ook veel jeugd te vinden die liever hun zaterdag doorbrengt met karaoke of met spelletjes spelen in een gamehal, maar tegen slim zijn en hard studeren wordt wel opgekeken. Daar waar wij in Nederland onze aandacht heel erg richten op communicatieve vaardigheden, mondigheid en managerskwaliteiten is hier een veel duidelijkere opbouw van prioriteiten die je in de wedstrijd naar voren ziet komen. Eerst kennis, dan creativiteit en de vaardigheden om iets te verkopen komen later. De mondigheid en de commerciële inslag van de Nederlanders heeft ons land geen windeieren gelegd, maar uiteindelijk moeten we wel iets te verkopen houden. Een land met managers die alleen maar andere managers managen heeft geen concurrentiepositie in de globaliserende wereld. Innovaties die ons land kunnen helpen om te concurreren in deze nieuwe wereld, komen niet alleen uit creativiteit en communicatieve vaardigheden maar worden gevoed door kennis, kennis en nog een kennis. In Azië heeft men dat door en de kinderen zijn fanatiek om hier gehoor aan te geven. Nederland zal in de toekomst moeten concurreren met deze jongeren en om die concurrentieslag zonder al te veel kleerscheuren te overleven zal leren weer sexy moeten worden. Een wedstrijd als deze in Kuantan is wellicht een manier om het enthousiasme voor exacte vakken aan te wakkeren. Zijde handschoentjes moeten aan de kant, om de Aziaten voor te blijven zal er gewerkt moeten worden.
© copyright - Babakoto.eu / 2011