Vervolgens hebben we vijf weken door Bangladesh gereisd, een land wat toeristisch gezien een heel slechte naam heeft. En dat is voor een groot deel onterecht. Natuurlijk is het een land met weinig echte toeristische hoogtepunten en is het er erg arm, maar aan de andere kant is het nog wel een land dat echt puur is. Je waant je er een filmster omdat de vriendelijke bevolking het prachtig vind dat je er een bezoek komt brengen. Ze willen alles van je weten, en vooral heel vaak met je op de foto. Daarnaast hebben we in Bangladesh onze eerste echte tijger in het wild gezien. We zagen hem eerder in Ranthambhore National Park in India, maar dat kun je eigenlijk niet wild noemen. Dat park is een soort semi-zoo. Bangladesh is een land dat we nog steeds aan iedereen aanbevelen die eens echt een land wil bezoeken dat ver van de gebaande paden afligt. Na Bangladesh zijn we via Bangkok naar Myanmar (Birma) gereisd. Het was ons tweede bezoek in vijf jaar aan dit land, en helaas viel het een beetje tegen. Het is er veel meer toeristisch geworden en daarnaast zijn we de eerste mensen tegengekomen die toeristen een poot probeerden uit te draaien. Iets wat vijf jaar geleden ondenkbaar was. Daarnaast hadden we het nadeel dat het extreem warm was, waardoor grote afstanden overbruggen in aircoloze bussen en treinen zelfmoord was.

Het bezoek aan Maleisië was daarentegen weer een verademing. Het land is goed georganiseerd, de mensen zijn er super vriendelijk en het eten is er subliem. We hebben deze periode met de ouders van Edwin gereisd en ook dat was grandioos. Voor het eerst hadden we een autootje gehuurd waardoor we flexibel waren en plaatsen hebben kunnen bezoeken waar je met het openbaar vervoer moeilijk kunt komen. We hebben zowel een deel van het Maleisisch schiereiland gezien als van Maleisisch Borneo. We hebben er veel kunnen zien, maar gaan er ongetwijfeld nog een keer naar terug om de andere delen te bezoeken. Toen we afscheid hadden genomen van de ouders van Edwin en waren geland op het vliegveld van Atjeh hadden we het gevoel weer terug bij af te zijn. We hadden ons autootje immers weer ingeleverd, de goed georganiseerde omgeving van Maleisië was verleden tijd en het eten was vervangen door witte rijst met magere kippenpoten. We waren in Indonesië gearriveerd, en wel in één van de meest arme delen van het land, namelijk Atjeh in Noord Sumatra. Drie dagen later waren we dit allemaal weer vergeten toen we oog in oog stonden met een wilde Orang Oetan moeder en haar jong in Gunung Leuser National Park. Dat was werkelijk een fabelachtig moment. We hebben uiteindelijk vier maanden door Indonesië gereisd en hebben kunnen genieten van de veelzijdigheid die het land te bieden heeft. Eén van de andere hoogtepunten was ongetwijfeld de duikcursus die we hebben gedaan in de grandioze wateren van het eiland Bunaken in Noord Sulawesi. Meer dan ooit tevoren beseffen we ons dat de wereld onder de zeespiegel een heel andere wereld is dan boven de zeespiegel, en zeker niet minder mooi.

Na het bezoek aan Indonesië stond een korte ‘vakantie’ aan Nederland op het programma. Vooral de laatste weken keken we er enorm naar uit om het thuisfront weer eens in de armen te kunnen sluiten. Zoals verwacht vlogen de weken voorbij en stonden we voor het we het goed en wel wisten, weer op het vliegveld om afscheid te nemen. We hebben vervolgens een week vast gezeten in Bangkok omdat demonstranten het vliegveld hadden geblokkeerd, waarna we verder reisden naar de Filippijnen. Daar zijn we dus nog steeds en we hebben het er prima naar ons zin. We hebben de Filippijnen in de eerste drie weken leren kennen als een land wiens inwoners super goed gehumeurd zijn en massaal Engels spreken. En dan hebben we het niet alleen over de hoger opgeleide Filippino’s, maar ook over de zwervers op straat en winkelbedienden in de meest afgelegen dorpjes. Dat maakt het reizen in de Filippijnen erg gemakkelijk en relaxt. Hier gaan we het nog wel een paar weekjes uithouden, waarna we terugvliegen naar Bangkok om er de ouders van Ivonne op te pikken. Gezamenlijk gaan we Cambodja, Laos en het noorden van Thailand bezoeken. Het jaar 2009 heeft dus weer veel goeds in het vat. Een gelukkig, gezond en reislustig 2009 aan jullie allen!