Een dag later is het dan zover dat we met de vriendinnengroep naar het strand gaan. De meiden verrassen ons wanneer ze ons komen ophalen bij het hotel. Ze hebben een auto kunnen regelen van de vader van één van de meiden, zodat we vandaag nog een paar andere plaatsen kunnen bezoeken. Een klasgenoot van de meiden heeft een rijbewijs, en hij speelt met veel plezier voor chauffeur. Het wordt een super dag. Eerst gaan we naar het plaatsje Waai, waar we een bezoek brengen aan een waterbassin waar enkele grote alen wonen. Deze alen schijnen geluk te brengen en er wordt geloofd dat als het goed gaat met de alen, dat het dan ook goed zal gaan met de inwoners van het dorpje Waai. De alen worden daarom verwend met rauwe eieren, die ze erg lekker blijken te vinden. We hebben zelf ook enkele eieren meegebracht, die we kunnen laten voeren. Daardoor komen de alen uit hun hol en kunnen we ze zelfs aaien. Ze zijn erg groot en glad. Vervolgens bezoeken we enkele nabij gelegen heet water bronnen, maar daarna is het toch echt tijd voor het strand. De meeste meiden kiezen er voor om gezellig op het strand te gaan zitten kletsen, maar er zijn er twee die graag ons aanbod aannemen om een keer te gaan snorkelen. Ze wonen dan wel aan de kust, maar hebben nog nooit het kleurrijke leven onder water gezien. Eén van de twee meiden kan goed zwemmen en heeft het snorkelen dan ook zo onder de knie. Ze vindt het fantastisch en kan er bijna geen genoeg van krijgen. Ze had niet verwacht dat ze zoveel mooie kleurrijke vissen zou zien. Daarna is het andere meisje aan de beurt. Zij voelt zich niet zo zeker in het water, waardoor we in eerste instantie in het ondiepe blijven. Wanneer we echter zien dat ze in het ondiepe water goed genoeg kan zwemmen, nemen we haar mee naar een wat dieper gedeelte. Uiteraard wijken we geen millimeter van haar zijde, zodat we altijd kunnen bijspringen indien dat nodig is. Dat blijkt echter niet nodig te zijn. We zien haar met volle teugen genieten. Ze geniet deels van de vissen die ze ziet, maar ze geniet vooral van het feit dat ze in diep water zwemt. Als we het water uit gaan blijft ze maar zeggen: “Ik kan zwemmen!”. Deze mooie dag sluiten we af met een gezellig etentje en daarna is het tijd om afscheid te nemen van de meiden van Ambon. We gaan ze missen!

Na ook Pasen te hebben doorgebracht in Ambon, nemen we de boot naar Ternate. Dit is een heerlijke boottocht van zo’n 20 uur. (zie ook: Cruising in Indonesië). Het enige wat tegenvalt van deze boottocht is de aankomst in Ternate. Het is vreselijk weer, waardoor we al drijfnat van de regen zijn als we van de loopplank af stappen. Helaas blijkt het weer van de dag van aankomst een voorbode te zijn van het weer dat ons hier te wachten staat. Na enkele dagen waar het uren aan een stuk regent, hebben we het wel een beetje gehad met Ternate. We willen naar een plaats toe waar we wel dingen kunnen gaan doen. Hele dagen op onze hotelkamer zitten is niet datgene waar we zin in hebben. Wegkomen uit Ternate blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn (zie ook: We hebben een telefoontje uit Jakarta gehad). Uiteindelijk gooien we onze plannen om, waardoor we eerst naar Nusa Tenggara (reeks eilanden ten Oosten van Bali) gaan in plaats van naar Papua (het voormalige Irian Jaya). Ondanks de leuke boottrip naar Ternate, is het achteraf toch wel jammer dat we naar Ternate zijn gegaan. Een bezoek aan Nusa Tenggara is een stuk gemakkelijker en goedkoper te regelen vanuit Ambon. Nu zijn er weinig andere opties dan naar Bali te vliegen en vandaar uit het bezoek aan Nusa Tenggara te starten. We kopen vliegtickets voor een vlucht via Manado en Makassar naar Denpasar op Bali. De avond voor deze vlucht, wordt er echter op onze hoteldeur geklopt door de dames van het reisbureau waar we de tickets hebben gekocht. De vlucht is geannuleerd, maar ze hebben een alternatief. We kunnen morgen via Manado en Jakarta naar Bali vliegen. In totaal zijn we dan wel zo’n negen uur onderweg, maar dat doen we toch maar. Of deze vlucht zo verloopt als gehoopt valt te lezen in het artikel: In de wolken.

De dag dat we op Bali verblijven, zijn we in Kuta. Kuta is de strandplaats der strandplaatsen op Bali en de straten zijn gevuld met surfboys en beach babes in bikini’s. Op het strand liggen verschillende vrouwen topless te zonnen en staan mannen in hun blote kont om hun zwembroek aan te doen. Waarom deze heren geen handdoek omslaan is een raadsel. Wellicht is het teveel moeite of misschien is het omdat men de wereld hun edele delen willen laten zien. Wij vragen ons af waarom mensen zich op deze manier willen gedragen in een land waar enkele jaren geleden nog zoveel ophef was over een gekuiste versie van de playboy. De plaatjes in dit mannenblad waren vergelijkbaar met de badkledingpagina’s van de Wehkampgids. Als deze plaatjes toen al voor veel ophef zorgden, dan moet het gedrag van deze mensen toch ook aanstoot gevend zijn. Zonnende dames die hun borsten niet bedekken en rondborstige vrouwen die in bikini door de straten paraderen, past niet in de traditionele Indonesische strandcultuur.

Lang hoeven we hier niet over na te denken, want na één volle dag op Bali kunnen we gelukkig alweer met de boot mee naar Labuan Bajo op het eiland Flores. Lombok en Sumbawa zien we vanuit de boot aan ons voorbij trekken, waarna we onze reis door Nusa Tenggara op het eiland Flores echt beginnen. We gaan wederom met een Pelni boot. Dit keer duurt de tocht zo’n dertig uur, waarvan we nu inmiddels alweer zesentwintig uur achter de rug hebben. We zijn benieuwd naar wat Nusa Tenggara voor ons in petto zal hebben!