Engels | Nederlands

Soms heb je van die dagen dat alles lijkt tegen te zitten, en soms heb je enkele van dat soort dagen achter elkaar. Onze tijd in Ambon was geweldig, maar de dagen in Ternate duren erg lang. Niet dat het stadje Ternate in het Noorden van de Molukken geen charme heeft, maar wij hebben er moeite mee om die charme te ontdekken. Het weer zorgt daarbij voor de nodige tegenwind. Het regenseizoen is in aantocht en regelmatig regent het uren achter elkaar. Een paraplu biedt geen soelaas voor dit type regen. Het komt echt met bakken uit de lucht en vaak zien we tijdens zo’n regenbui de lucht niet eens meer. Heel de stad lijkt op dat moment op te gaan in de grijze wolken. Als het eenmaal droog is, wordt het al gauw bloedheet. Die hitte gecombineerd met de hoge luchtvochtigheid is moeilijk te verdragen. Geen moment van de dag is ons shirt droog. Het is of nat van de regen, of van het zweet. We kunnen dus bijna niet wachten om Ternate weer achter ons te laten. Voor velen zal Ternate wellicht een hoogtepunt tijdens hun reis zijn, maar voor ons is dat duidelijk niet het geval.

Vandaag gaan we voor de zoveelste keer naar het Pelni kantoor om kaartjes te regelen voor de boot naar Papua (het voormalige Irian Jaya). Alle voorgaande keren dat we het Pelni kantoor bezochten, werden we steeds vriendelijk te woord gestaan, maar telkens kwamen we met lege handen thuis. De ene keer was degene die bevoegd is om kaartjes te verkopen niet aanwezig en de andere keer was het vaarschema naar Papua nog niet bekend. Vastberaden om ons vandaag niet met een kluitje in het riet te laten sturen, stappen we het Pelni kantoor binnen. Wederom worden we uiterst vriendelijk ontvangen, maar ook nu kan men ons niet helpen. Normaal gesproken zou er één keer per week een boot naar Papua moeten vertrekken vanuit Ternate, maar vandaag hebben ze een telefoontje gehad vanuit Jakarta. Beide boten die Ternate in de komende twee weken zouden aandoen om richting Papua te vertrekken zijn uit de vaart genomen. Voor onderhoud worden ze voor onbepaalde tijd aan wal gehouden, totdat chef onderhoud in Jakarta zegt dat ze weer gaan varen. Waarschijnlijk is dat pas over drie weken, maar het is niet eens zeker of ze dat gaan halen.

Enigszins beduusd bezinnen we ons over wat we nu gaan doen. We kunnen ons niet voorstellen dat twee boten die overwegend dezelfde route afleggen op hetzelfde tijdstip uit de vaart worden genomen, waardoor de transportlink tussen Noord Molukken en Papua voor minimaal twee weken komt te vervallen. Toch blijkt dit het geval te zijn. Eén ding weten we wel, we gaan niet twee weken in regenachtig Ternate zitten te verpieteren als we niet eens zeker weten dat er over twee weken een boot gaat. Te lang rondhangen op een muffe hotelkamer is niet goed voor het humeur. Na wikken en wegen besluiten we onze plannen om te gooien. We gaan eerst naar Nusa Tengara in het zuiden van Indonesië en gaan daarna naar Papua.

Blij dat we een plan hebben om hier vandaan te komen, gaan we naar het reisbureau waar we met ons beperkte Indonesisch vliegtickets boeken naar Denpasar. Het kost een lieve duit, maar dat moet maar even. We rekenen onze berg Rupiah’s af en na een wachttijd van twee uur zijn we eindelijk de trotse eigenaren van twee tickets waarmee we Ternate kunnen gaan verlaten. We moeten nog wel twee dagen wachten totdat het vliegtuig gaat, maar het einde is in zicht.