Het is september en het toeristenseizoen in Italië nadert zijn einde. De dagen worden korter en de exorbitante bedragen die de campings vragen in het hoogseizoen zijn veelal teruggebracht tot nog maar een kwart van de hoogseizoenprijs. Het wordt met de dag rustiger op de campings. De schoolvakanties zijn inmiddels ten einde waardoor je eigenlijk geen gezinnen met schoolgaande kinderen meer ziet. Ook jongere koppels worden een zeldzaamheid. Alleen zij, die de mogelijk hadden om vrij te krijgen in het naseizoen, kom je af en toe nog tegen. Met andere woorden: geen strakke lichamen in kleurrijke bikini’s en boxershorts meer, maar alleen nog opa’s met dikke bierbuiken in veel te kleine ballenknijpers, en oma’s in bikini’s waarbij je graag even de andere kant op kijkt als ze voorbij komen lopen. Waarom schakelen oudere mensen op een gegeven moment niet over op een boxershort en een badpak vragen wij ons zo vaak af? Wel zo prettig voor de andere campinggasten.
Bij de oudere kampeerder is de caravan overigens passé. Vandaag de dag zie je eigenlijk alleen nog maar campers (kampeerauto’s), waarbij vaak middels het aantal sterren op de achterzijde is aangegeven om welk luxe niveau het gaat. Vanaf een sterretje of vier begin je pas echt mee te tellen. Merken als Hymer, Carthago en Dethleffs schijnen de meeste status op te leveren. De bejaarde kampeerder houdt overigens tegenwoordig veel van luxe. Een kampeerauto zonder elektrisch bedienbare satellietschotel op het dak, een stofzuiger aan boord, een garage met een paar elektrische fietsen of een scooter erin, en een airconditioningsysteem is behoorlijk uit de tijd. Waar is het echte kamperen toch gebleven vragen wij ons vaak af? Sterker nog, met een tentje en oude auto wordt je door de bejaarde camperbewoners vaak argwanend bekeken als ze
in hun badjas en op kleurrijke Crocs voorbij komen lopen, op weg naar het sanitair gebouw om een douche te gaan nemen.
Maar op één vlak blijven de bejaarde kampeerders echte tobbers: de kakbak. De kakbak is het reservoir van het chemische toilet waarmee elke camper tegenwoordig is uitgevoerd. De camperbewoners vinden namelijk het sanitair van de camping meestal beneden alle peil, en doen hun behoefte dus bij voorkeur in de vertrouwde omgeving van de camper, waarbij de afvalstoffen neerdalen in de zogenaamde kakbak, waarin een aantal chemicaliën ervoor zorgen dat niet de gehele camper en de rest van de camping door een poeplucht wordt geterroriseerd. Maar de kakbak moet natuurlijk wel af en toe worden geleegd. Het is daarom heel normaal om af en toe een bejaarde kampeerder met roze schoonmaakhandschoenen over de camping te zien lopen terwijl hij een kakbak (in rolkoffer-vorm) achter zich aansleept. En meestal doen ze dat in de ochtend, vlak voordat ze vetrekken, en terwijl de tentbewoners (zoals wij) nog voor de tent zitten om van het ontbijt te genieten. Smakelijk eten! Dus als je iets kunt uitvinden waardoor de camperbewoners niet meer met hun kakbak-rolkoffer over de camping hoeven te lopen en het reservoir boven een gat in de grond hoeven te legen terwijl ze het aantal drollen kunnen tellen die ze de afgelopen dagen geproduceerd hebben, dan heb je een gat in de markt gevonden.
Het kamperen met een camper is vandaag de dag overigens precisiewerk. De campers zijn tegenwoordig zo groot, of de campings zo klein, dat een achteruitrijsysteem en enkele mensen nodig zijn om de campers op hun plaats te navigeren. Maar niet elke plaats is goed genoeg. Vanuit het dak van de camper moet wel een vrij zicht zijn zodat de elektronisch bedienbare schotelantenne de juiste satelliet kan vinden. Het missen van een aflevering van je favoriete dagelijkse soap op TV kan zomaar tot een huwelijkscrisis leiden; zelfs op die leeftijd. Ook is elke camper uitgevoerd met enkele oprijblokjes waardoor de camper waterpas kan worden gezet. Wij dachten voorheen dat dit te maken had met het feit dat mensen het niet prettig vonden om op een iets aflopend bed te slapen, maar het schijnt vooral iets te maken te hebben met de koelkast. Koelkast? hoor ik u denken. Jawel, er zijn namelijk koelkasten die niet werken als ze niet waterpas staan, met als gevolg dat je favoriete biertje niet meer de ideale temperatuur heeft. En ook dat is iets waar de moderne kampeerder niet meer mee om kan gaan. Als de camper uiteindelijk goed is gepositioneerd, de elektriciteit is aangesloten, het luifel is uitgedraaid, het vloerkleed voor de camper is neergelegd en de stoeltjes erop zijn gezet, is het tijd voor de mannelijke bejaarde kampeerder om een keer trots rondom zijn camper te lopen om van zijn spullen te genieten. Stof en vliegjes worden her en der van de camper geveegd terwijl de vrouwelijke bejaarde kampeerder in de tuinstoel probeert haar iPad aan de gang te krijgen om te kunnen Whats-appen met de kinderen en vooral de kleinkinderen. Want hoe je het ook went of keert, het kamperen lijkt toch echt iets te zijn voor de mannen. Het is niet zelden dat de vrouw grote delen van de dag doorbrengt in de camper terwijl de mannen in hun ballenknijper over de camping flaneren op zoek naar aanspraak, waarbij de camper en de gereden route de favoriete gespreksonderwerpen zijn.
