Engels | Nederlands |
|
| Vogelspotten in Bundala National Park | |
Mirissa Beach (Sri Lanka), 17 februari 2011 |
|
De dag van onze safari in Bundala National Park begint op de stoep van de Independent Travelers Inn. Een lege stoep wel te verstaan! Gisteren hebben we met de eigenaar van het hotel afgesproken dat we met één bepaalde Jeep om 05:30 uur naar het Bundala Nationale park willen vertrekken, maar op het afgesproken tijdstip is er niets van deze Jeep te bekennen. In Sri Lanka neemt men het met de tijd niet zo nauw, dus hopen we dat chauffeur iets te laat is. Een kwartier later, komt de eigenaar met een andere Jeep op de proppen. Deze is veel lager, waardoor Edwin niet goed kan gaan staan, maar we besluiten het toch maar te doen. Kostbare tijd is door het wachten al verloren gegaan, dus willen we niet meer tijd verspelen. Het blijkt een stroef begin, van wat een mooie ochtend gaat worden. Bundala National Park ligt redelijk dicht bij het zeer populaire Yala National Park in het Zuidoosten van Sri Lanka. Vanwege de grotere kans om luipaarden en olifanten te zien, gaan grote groepen toeristen dagelijks naar Yala. Bundala is met haar wetland gebieden beroemd vanwege de grote hoeveelheid vogels, maar dit heeft minder aantrekkingskracht op toeristen. In Bundala heb je het park daardoor grotendeels voor jezelf, terwijl je op de drukke uren in Yala wel eens het gevoel kunt hebben dat je in een colonne van Jeeps rijdt. |
|
 |
|
Onze jeep voor de safari door Bundala NP |
|
Bij de entree van beide nationale parken zou het normaal moeten zijn dat er een zogenaamde “animal tracker” aan iedere jeep wordt toegewezen. Deze animal tracker zit in de entree prijs inbegrepen en bij Bundala zijn er ook daadwerkelijk voldoende gidsen voor het aantal bezoekers. In Yala moet je er uitdrukkelijk om vragen en dan maar hopen dat je er ook daadwerkelijk één krijgt. Er is namelijk maar één gids voor iedere tien Jeeps die het park in rijden. Omdat wij het zekere voor het onzekere willen nemen, vragen we bij Bundala ook maar uitdrukkelijk om een “animal tracker” (dieren spotter). We weten immers hoe belangrijk het kan zijn om een paar extra getrainde ogen bij je te hebben als je dieren wilt zien. De medewerker van het nationale park doet niet eens moeite om zijn lach te onderdrukken, als hij ons verzoek om een animal tracker hoort. “Je bent hier niet voor “animals” (dieren), maar voor de “birds” (vogels)!”. Wij hebben nooit geweten dat een vogel geen dier is, maar die discussie laten we aan ons voorbij gaan. Enkele minuten later gaan we dus met een “bird tracker” in onze jeep het park in. In tegenstelling tot vele andere wetland-parken, is Bundala een park dat je per Jeep bezoekt en niet in een bootje. Het relatief kleine park wordt doorkruist met zandpaden, waardoor we bij de verschillende meertjes en moddervlaktes kunnen komen om de vogels te zien. Vanwege de herrie van een Jeep, lijkt het onwaarschijnlijk dat je op deze manier veel vogels ziet. De vogels trekken zich echter gelukkig niets van de Jeeps aan. | |
 |
|
De Grote Griel (Great Thick-knee) laat zich goed zien |
|
| Vanochtend hebben we ons speciaal in onze donkere vogelspot kleding gehesen. Veel nut zal dit niet hebben aangezien onze bird tracker in een fel roze T-shirt is gehuld. Onze eerste indruk is dat we hier van doen hebben met een ongeïnteresseerde amateur, maar de bird tracker blijkt goud waard. Uit ervaring weet hij dat de vogels zich niet laten afschrikken door de kleur van zijn shirt. De vogels blijken niet schuw te zijn waardoor je ze erg goed van een redelijke afstand kunt bekijken. Vanwege de grote gelijkenis tussen de verschillende soorten watervogels, zijn dit vogels die wij moeilijk zelf kunnen determineren. Onze gids weet niet alleen te vertellen wat de naam is van een bepaalde vogel, maar hij legt ons ook uit waar we de volgende keer op kunnen letten. De diversiteit van de vogels is enorm. In ieder meertje lijken er minimaal tien soorten vogels te zitten. We kunnen ons voorstellen dat het zelfs interessant is voor mensen die slechts in geringe mate geïnteresseerd zijn in vogels. Er zijn namelijk spectaculaire soorten bij, die waarschijnlijk door iedereen worden gewaardeerd. Denk hierbij aan de kleurrijke Indische Nimmerzats (Painted Stork) die vaak maar een paar meter van je Jeep verwijderd zijn evenals Indische Gapers (Asian Openbill), Grijze Pelikanen (Spot-billed Pelicans) en Indische Witte Ibissen (Black-headed Ibis). Verder is het park nog gezegend met een kleine kudde olifanten, die zich in de middaguren schijnbaar goed laten zien. Wij zijn er echter in de ochtend, dus verwachten daar niet veel van.
Ruim drie uren blijven we in het park en in die drie uren hebben we 67 soorten vogels kunnen zien. We zijn erg blij dat we de Griel en de Grote Griel goed hebben kunnen aanschouwen (Eurasian en Great Thick-knee) aangezien die al een hele tijd op onze verlanglijst stonden. Deze cartooneske vogels met hun mooie tekening en dikke snavels zijn altijd mooi om te zien. Op de weg terug naar de ingang, roept onze bird tracker dat onze chauffeur moet stoppen. In de bosjes heeft hij een verdekt opgestelde olifant zien staan, die aan het einde van deze ochtend wat takken en blaadjes aan het verorberen is. Dit is een echt afscheidscadeautje aan het einde van ons bezoek aan het park. Zo blijkt onze “bird tracker” ineens ook nog een uitstekende “animal tracker” te zijn! |
|
