Na een tijdje zien we dat er bedrijvigheid ontstaat bij een crematieplaats voor de gewone man. Er wordt een brandstapel opgebouwd en na een tijdje zien we dat een lichaam op een brancard naar de tempel wordt gedragen voor zijn laatste tempelbezoek. Zodra de brandstapel gereed is wordt het lichaam naast de stapel gelegd. De overledene ligt onder een doek en wordt door de nabestaanden discreet ontkleed, waarna de kleding in de heilige rivier wordt gegooid. Het lichaam wordt tot aan het hoofd in witte doeken gewikkeld en vervolgens worden de overledene en de brandstapel bewierookt. Daarna wordt het lichaam driemaal rond de stapel gedragen (met de klok mee). Nadat de overledene op de stapel is gelegd loopt de oudste zoon met een brandende stok drie maal rond de stapel waarna hij de stapel aansteekt ter hoogte van de mond. Deze plaats is belangrijk omdat men gelooft dat de geest van de overledene het lichaam via de mond verlaat.

Wij zien de gebeurtenissen van de overkant van de rivier, tussen veel lokale mensen en enkele andere reizigers. Ook deze crematie gebeurt in een serene sfeer. Hoewel het niet akelig is, hoeven we het niet van dichterbij te zien. Helaas zijn hier ook wannabe-fotografen die alles over hebben voor de perfecte foto. Fotografie is toegestaan, maar men hoopt dat bezoekers zich enigszins in de nabestaanden verplaatsen en zich terughoudend opstellen. Een Japanner heeft zich echter op de crematieplaats naast degene die wordt gebruikt gepositioneerd. Op een afstand van ongeveer drie meter wordt met een grote telelens de voorbereidingen van de crematie vastgelegd. Met plaatsvervangende schaamte kijken we toe hoe hij nog dichterbij probeert te komen voor het perfecte plaatje. Net voordat de stapel wordt aangestoken is er gelukkig een priester die hem naar een plekje verder weg leidt.

Zodra de stapel goed vlam heeft gevat, wordt er stro over het lijf gelegd. Dit stro is vooraf in de Bagmati rivier natgemaakt waardoor er veel witte rook vanaf komt. Het gezicht van de overledene is niet meer zichtbaar en nu begint voor de nabestaanden het wachten totdat alles is opgebrand. Hier gaan enkele uren overheen.

Terwijl de meeste zaken die zich rondom de Bagmati rivier afspelen een sterk religieus karakter hebben, zijn er ook mensen die hier puur voor het geld komen. Nadat de gelovigen muntstukjes als offer in de heilige rivier hebben gegooid, zijn er kinderen die de muntjes er op een slinkse manier weer uit proberen te vissen middels een magneet aan een touw. De magneet wordt in de rivier gegooid en wordt over de bodem gesleept in de hoop dat er muntjes aan blijven hangen wanneer ze de magneet weer binnen halen. Af en toe zie je deze jongens wegspurten omdat er een agent in de buurt is. We hebben één keer gezien dat een jongen op heterdaad werd betrapt. Zijn magneet werd ingenomen en hij kreeg een flinke draai om zijn oren. Daarna was hij weer vrij om op zoek te gaan naar een nieuwe magneet, zodat hij de resterende muntjes weer kan opvissen.

Deze jongens zijn niet de enige die aan Pashupatinath geld willen overhouden. Pashupatinath trekt met haar belangrijke hindoetempel veel “heilige mannen” (Sadhus). Deze mannen met hun kleurrijk beschilderde gezichten en hun lange rastahaar weten dat ze erg fotogeniek zijn. Als er iemand een foto van hen maakt gaat daarna hun hand direct in de bedelhouding. Sadhus zijn officieel gezien afhankelijk van giften, maar het poseren lijkt hier eerder een goede business.

Na verschillende uren in Pashupatinath te hebben doorgebracht kan ook Ivonne zeggen dat het bezoek haar is meegevallen. De serene sfeer zorgt ervoor dat het niet akelig is. Ondanks dat de nabestaanden veel verdriet zullen hebben gaat men hier op een hele andere manier met de dood om. Het is wel de vraag hoe lang het houdbaar is dat reizigers deze plaats bezoeken. Als er veelvuldig reizigers zijn die geen respect kunnen opbrengen voor de nabestaanden dan zou het logisch zijn als men het bezoek aan deze plaats verbiedt. De entreegelden dragen dan wel bij aan het onderhoud van de tempels, maar uiteindelijk gaat toch niet alles om het geld? Daar zullen de jongens met de magneten het wellicht niet mee eens zijn.