Engels | Nederlands |
|
| Diu, tijd voor een tussenstop | |
Jamnagar (India), 19 november 2007 |
|
Reizen in India is hectisch en soms erg confronterend. Drukke treinen en bussen, veel aanspraak op straat, bittere armoede en de enorme vervuiling zijn de dagelijkse harde realiteit. Vandaar dat we het prettig vonden om na bijna drie maanden in India, even op adem te komen. Jawel, ook dat kan in India, en wel op het eilandje Diu in de Arabische zee (nabij de stad Una in de staat Gujarat). Diu is een voormalige Portugese kolonie dat in 1961 in handen van India is gekomen. Diu lijkt op geen enkele manier op de rest van India. Het is er heerlijk rustig, er is weinig verkeer, er zijn rustige stranden, prima eten en goedkoop bier. Al met al, ingrediënten voor een paar weken heerlijke rust. Er is nog voldoende bewijs in Diu beschikbaar dat de Portugezen het er ooit voor het zeggen hebben gehad. Typische Portugese kerkjes, huizen met veranda’s en een mooi oud fort geven Diu een niet-Indische atmosfeer. De meeste bezoekers aan Diu komen voor een aantal dagen, maar blijven uiteindelijke enkele weken. Hetzelfde overkwam ons. |
|
 |
|
Nagoa beach is het drukste en bekendste strand van Diu |
|
Ook het eten op Diu is een verademing. Na weken van pittige thali’s, dosa’s en curries, waren we weer toe aan vis, verse salade’s en vette friet. En dat is er in overvloed op Diu, evenals koude Kingfisher biertjes voor een goede prijs (45 Rupees / € 0,80 per fles van 650 ml, in plaats van 100 Rupees / € 1,80 zoals in de rest van India). Sommige restaurants organiseren zelfs visbuffetten waarbij je de keuze hebt uit verschillende soorten vis die het eiland rijk is. Daarnaast zijn de buffetten sociale gebeurtenissen waarbij je andere reizigers kunt ontmoeten die evenals jezelf, toe zijn aan een tijdje rust. Heerlijk om al die verhalen over India met elkaar te delen. Het eiland is maar twaalf bij drie kilometer groot en dus heel overzichtelijk. In eerste instantie dachten we dat we het eiland wel per fiets zouden kunnen verkennen. Na twee dagen een fiets te hebben gehuurd, waren we van die gedachte genezen. Ten eerste is het veel te warm om te fietsen, en ten tweede heb je een HTS-fietskunde opleiding nodig om je fiets aan de praat te houden. Na zes keer de ketting er opnieuw te hebben opgelegd en twee keer te zijn teruggelopen in verband met een lekke band, hadden we het wel gezien. We hebben ons stalen ros toen ingeruild voor een gemotoriseerd ros, namelijk een scooter! En dat is pas echt relaxt. Heerlijk de gehele dag met z’n tweeën rond tuffen op de scooter met de wind lekker door je haren, voor zover aanwezig, want helmen kennen ze hier niet. Tegen het einde van de dag is het trouwens wel slim om terug te zijn bij het hotel, omdat dan de dronken Indiërs de wegen van Diu onveilig gaan maken. Diu is namelijk een bestemming waar veel inwoners van de nabij gelegen staat Gujarat (waar alcohol verboden is) zichzelf vol komen tanken met alcohol. ’s Avonds stappen ze gewoon weer in de auto of op de motor om de weg naar huis proberen te vinden. Op één van de dagen dat we rondreden op de scooter, hebben we twee maal een motor zien crashen. Eén van de crashes was zeer spectaculair, waarbij een dronken berijder een flauwe bocht over het hoofd zag en zichzelf en motor katapulteerde via de drempel in de middenberm. We zagen in eerste instantie alleen een enorme stofwolk waaruit al snel een motor en bestuurder kwamen gevolgen. Na een paar salto’s belandden ze op de grond. De berijder mankeerde wonder boven wonder niets. Sterker nog, hij klopte het stof van zijn kleding af en probeerde zijn weg te vervolgen. Gelukkig voor hem zelf en voor ons, kreeg hij zijn motor niet meer aan de praat. Dit ongeluk liep gelukkig goed af. Echter, dezelfde nacht verongelukte een andere (dronken) motorrijder op de brug tussen Diu en Gujarat. Twee andere mensen de bij het ongeluk waren betrokken, waardonder een zwangere vrouw, zijn ernstig gewond geraakt. Rijden onder invloed is iets wat op Diu nog hand in hand gaat. Alcohol controles zijn hier helaas nog een onbekend fenomeen. | |
 |
|
Twee meisjes uit het kleine vissersdorpje Simbor |
|
| Je komt vooral naar Diu om tot rust te komen en een paar dagen door te brengen op het strand. Er zijn nog voldoende stranden beschikbaar waar je rustig kunt vertoeven zonder lastig te worden gevallen door dronken Indische mannen (zoals op Nagoa beach gebeurd). Daarnaast biedt de scooter je de mogelijkheid om op een makkelijke manier de andere delen van het eiland te verkennen, of een bezoek te brengen aan één van de plaatsen op het vaste land. Eén van de leuke bestemmingen op Diu is het vissersdorpje Vanakbara. Dit dorpje heeft een vissersvloot van honderden kleurrijke boten. Het is leuk om het dorpje een keer ’s morgens vroeg en een keer in de namiddag te bezoeken. Vroeg in de morgen kun je getuige zijn van de terugkomst van de boten, en de bijbehorende activiteiten van het lossen van de vis. In de middag maken de boten zich alweer klaar om uit te varen voor de volgende vaart. Je kunt dan onder andere zien hoe de ijsblokjes worden gemaakt om de vis koud te houden, en hoe de boten nog met handpompen van brandstof worden voorzien. Tevens kun je in Vakakbare van dichtbij aanschouwen hoe de houten visserboten met de hand worden gebouwd. Een andere leuke bestemming op Diu is het kleine vogelreservaat in het noordelijk deel van het eiland. Afhankelijk van het jaargetijde kun je hier prachtige vogels zien. Zo zagen wij onder andere de wrattenibis, de lepelaar, de wulp en de westelijke rifreiger.
Eén van de hoogtepunten van ons verblijf op Diu was een bezoek aan het kleine vissersdorpje Simbor. Simbor ligt op het vaste land (Gujarat), op een uurtje rijden met de scooter van Diu (20 kilometer). Ook de weg naar Simbor is interessant. Zo passeer je onder andere het pittoreske stadje Delwada dat nog enkele oude koloniale gebouwen heeft. De weg tussen Delwada en Simbor is ook de moeite waard omdat je door een gebied rijd met mango boomgaarden en katoenvelden. Her en der hoor je en zie je nog oude benzinepompen draaien die voor de irrigatie van de landerijen zorgen. Simbor zelf is een klein vissersdorpje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. De huisjes zijn nog gemaakt van hout en riet en de inwoners zijn nog relatief onbekend met buitenlandse bezoekers. Het dorpje is prachtig gelokaliseerd aan een baai met een zandstand, en alleen daarvoor al de moeite van een bezoek waard. Voor de fortfanaten is er ook nog een oud fort te verkennen. Al met als is Diu een heerlijk toevluchtsoord voor de reiziger die even het hectische India wil verlaten om de batterij op te laden. En je bent gewaarschuwd, je komt voor een paar dagen, maar blijft wellicht een paar weken plakken! | |
