Engels | Nederlands |
|
| Kerst in de Himalaya | |
Bareilly (India) naar Nagthali (Nepal), 08-Dec-07 / 26-Dec-07 |
|
Het is vandaag tweede kerstdag 2007. We zijn bezig aan een 12-daagse trekking door de Nepalese Himalaya (zie ook het artikel en de foto-impressie over de Tamang Heritage Trail). Vandaag is een rustdag. Tijd om weer eens een web log te schrijven dus. Het uitzicht dat we hebben is formidabel. Van mensen die het kunnen weten, hebben we vernomen dat dit één van de meest spectaculaire uitzichten is die je in Nepal kunt vinden. Wij zijn volledig omringd door hoge en besneeuwde bergtoppen. De grootste van het stel is de 7225-meter hoge Langtang Lirung, die minachtend op ons neerkijkt. In de verte zien we de besneeuwde bergtoppen van Tibet. Het is werkelijk een prachtige plek. |
|
 |
|
De kinderen van de basisschool in Thuman |
|
| Ook toen we nog in Nederland waren gebruikten we de kerstdagen om terug te kijken op het afgelopen jaar en om nieuwe plannen te smeden voor de toekomst. Een prima tijd om de spiegel eens voor te houden en te bepalen hoe het er voor staat. Nieuwe plannen smeden is op dit moment niet van toepassing omdat we na ruim zes maanden reizen nog steeds uiterst content zijn met de beslissing die we hebben genomen. Het jaar 2007 is een jaar geweest waarin we begonnen zijn aan onze droom. Het is heerlijk om zonder tijdsdruk de wijde wereld in te trekken en om plaatsen te bezoeken die ons interesseren. Die ultieme vrijheid is werkelijk een fantastisch gevoel. Uiteraard bestaat het reizen niet alleen uit pieken. Soms zijn er ook dalen, al hoewel we moeten zeggen dat de dalen voor ons nog niet diep zijn geweest. Eén van de diepste dalen die je kunt bereiken tijdens het reizen is dat er iets met je gezondheid gebeurd. We proberen dan ook zo goed mogelijk op onze gezondheid te letten. In veel landen is dat moeilijk omdat de faciliteiten er gewoonweg niet zijn om hygiënisch te leven. De luchtkwaliteit in grote steden is vaak erg slecht. Een verblijf in steden als Teheran, Delhi of Kathmandu bijvoorbeeld, leidt binnen enkele uren tot rode ogen, een zere keel en een verstopte neus. Ook de kwaliteit van het drinkwater is in de meeste landen beroerd. Dat betekent dat je voorzichtig moet zijn met wat je eet. Groenten moeten goed doorgekookt worden, met als gevolg dat ook de vitaminen daardoor bijna allemaal vertrokken zijn. Tenslotte zijn de hygiëne in de meeste ontwikkelingslanden ver onder het niveau van wat wij gewend zijn. Handen wassen doet men niet, koelkasten zijn er vaak niet en het schoonmaken van keukens is iets wat niet in het woordenboek voorkomt. Meestal is het beter niet te weten wat er achter de deuren van de keuken gebeurd. Tot op heden zijn we er echter nog goed vanaf gekomen. Enkele malen diaree, waarvan er één tot een doktersbezoek leidde, is de schade tot nu toe.
Na ruim zes maanden reizen zijn we ook nog steeds niet op elkaar uitgekeken. Enkele mensen hadden ons gewaarschuwd dat het wel eens kan tegenvallen om 24 uur bij elkaar op de lip te zitten. Niets is echter minder waar. We hebben het heerlijk samen en genieten iedere dag weer van het avontuur wat ons te wachten staat. Alles heeft natuurlijk te maken met het feit dat we identieke interesses hebben. Bij veel andere stellen lopen de interesses zo ver uit elkaar, dat het regelmatig botst bij het nemen van beslissingen. Bij ons is dat gelukkig zelden of nooit het geval. Elke dag is weer een feest. Ook de verveling is nog niet toegeslagen. Er zijn zoveel dingen die we willen zien en doen, dat we voor verveling nog geen tijd hebben gehad. Daarnaast zijn we veel tijd kwijt met het schrijven van artikelen/columns voor de website en met het maken en bewerken van de foto’s. Soms zitten we dagen te ‘werken’ om alles op tijd te kunnen uploaden. Het bijhouden van de website geeft ons veel plezier, mede door de positieve reacties die we ontvangen vanuit de gehele wereld. Iemand schreef ons zelfs dat hij de website verslavend vindt. Daar doen we het voor! | |
 |
|
Edwin & Ivonne in de slaapzakken op het ijskoude "high camp" |
|
Eigenlijk missen we helemaal niks uit Nederland, met uitzondering natuurlijk van de familie en directe vrienden. Maar goed, het internet biedt tegenwoordig voldoende mogelijkheden om contact met elkaar te houden. We houden wel regelmatig het nieuws bij. Vooral het wereldnieuws en het nieuws over de landen die binnenkort op ons programma staan. Soms kijken we ook nog naar het Nederlandse nieuws. We moeten soms wel eens grinniken als we zien waar men zich in Nederland druk om maakt. Het feit dat de aap Bokito weer in het nieuws is bijvoorbeeld. De luxe om zich over dit soort ‘kleine’ dingen druk te maken kent men hier niet. Het overgrote deel van de mensen van de landen die we tot op heden bezocht hebben zijn straatarm, en zijn de gehele dag bezig om hun kostje voor die dag bij elkaar te sprokkelen. De grootste armoede hebben we tot op heden gezien in India. Vooral in de grote steden is het een drama. Het is vaak mensonterend om te zien in welke situatie mensen leven. In Nepal is de situatie anders. Ook hier zijn de mensen vaak arm en hebben weinig luxe. Echter, niet veel mensen lijken honger te hebben en Nepalezen gaan beter gehumeurd door het leven. Ook de leefomgeving van de Nepalezen is veel beter. Er is veel minder vervuiling en door de lagere bevolkingsdichtheid voelt het land veel prettiger aan. Als je voor een langere tijd reist door armere landen, ontwikkel je een dikke olifantenhuid. De eerste maanden voel je je vaak ongemakkelijk als je wordt aangesproken door bedelaars met lepra of straatarme families ziet wegkwijnen in de goten van de grote steden. Het wordt al snel ‘normaal’ en het feit dat je er niets aan kunt doen (wat wellicht iedereen denkt) doet je al snel in de situatie berusten. Voor deze mensen is er ook weinig hoop omdat bijvoorbeeld een land als India voornamelijk investeert in kapitaalintensieve industrie en in de high-end dienstensector (zoals IT). Met andere woorden, de groei zit ‘m vooral in de sector waar relatief weinig arbeidskrachten voor nodig zijn. De economische groei die India doormaakt komt daarom slechts terecht bij 0,5% van de mensen. Slecht nieuws voor de 99,5% van de Indiërs die de economische groei het hardste nodig hebben. De armoede in deze landen is helaas de realiteit van alledag. Voor ons resteren er nog een aantal weken in Nepal. Ten eerste hebben we nog een dag of vijf nodig om deze trekking af te ronden en vervolgens nog een aantal dagen om wat van Kathmandu en haar omgeving te zien. Een andere belangrijke activiteit die op onze agenda voor Kathmandu staat is het verkrijgen van een visum voor Myanmar (Birma). Ondanks de gebeurtenissen in Myanmar het afgelopen jaar, willen we er graag nog een keer naar terug. Ons bezoek aan Myanmar in 2002 hebben we namelijk als zeer bijzonder ervaren. Onze laatste grote bestemming in Nepal zal het Chitwan Nationaal Park zijn. Hier hopen we de wilde Olifanten en de éénhoornige Neushoorn nog een keer te kunnen zien. Daarnaast schijnt het zo te zijn dat je er Olifanten mag wassen. Dat willen we natuurlijk niet missen!
|
|
| <Vorige weblog> | |
