Via de koloniale stadjes Morelia en Uruapan reisden we vervolgens naar Mexico’s tweede stad, Guadalajara. Hier moesten we de beslissing gaan nemen of we het noorden van Mexico ook wilden gaan bezoeken, of dat we via de westkust naar het zuiden zouden reizen. De grootste bezienswaardigheid in het noorden van Mexico is de Copper Canyon, een gebied dat vergelijkbaar is met het Grand Canyon gebied in de Verenigde Staten van Amerika. We zouden het graag bezoeken, maar de reisafstanden zijn groot in Mexico, waardoor we twijfelden. Uiteindelijk besloten we om toch te gaan, mede ook vanwege de naderende paasdagen. De week voor passen (Semana Santa) is namelijk één van de belangrijkste vakantieperioden in Mexico waarin elke Mexicaan met een beetje geld op vakantie gaat. En dat betekent dat elk stadje dat iets toeristisch te bieden heeft overlopen wordt door lokale toeristen. Het is niet de beste en goedkoopste tijd om te reizen in Mexico. Veel bussen en hotels zijn al weken van tevoren volgeboekt.

We dachten na en kwamen tot de conclusie dat we die drukke vakantieweek het beste kunnen gaan doorbrengen in een plaats waar niemand naartoe gaat; Mexico City! Dat is de stad die iedereen ontvlucht, en dat is dus de plek waar wij lekker een weekje gaan doorbrengen om de vakantiestorm in de rest van het land af te wachten. We vonden op internet een goede hotel-deal; 9 nachten in een 4-sterren hotel voor 15 Euro per nacht. En tot die tijd gaan we naar het noorden van Mexico, voornamelijk om de Copper Canyon te bezoeken. Onze eerste stop op weg naar het noorden was de badplaats Mazatlan, aan Mexico’s Pacific kust; een plek waar veel Noord-Amerikanen in de wintermaanden naartoe reizen om te overwinteren. De zogenaamde ‘snow birds’. Vervolgens was het nog een dag met de bus voordat we in El Fuerte aankwamen. El Fuerte is een stadje aan de beroemde Copper Canyon Railway. Deze spoorbaan die dwars door het canyon gebied van Mexico loopt is de meest relaxte manier om van dit fabelachtige gebied te genieten. De treinreis naar Chihuahua duurt ongeveer 16 uur, maar het is beter om onderweg een paar stopovers te maken van enkele dagen om nog beter van dit gebied te kunnen genieten (zie ons artikel: Copper Canyon Treinreis). De totale rit is 673 kilometer lang waarbij 86 tunnels en 37 bruggen worden gepasseerd.

Chihuahua is de noordelijkste plek die we in Mexico bezoeken. Vanuit hier is het nog maar enkele uurtjes rijden naar de grens met de Verenigde Staten van Amerika. Wij gaan echter weer richting het zuiden om uiteindelijk op zaterdag 8 april, een dag voor palmzondag, in Mexico City aan te komen. Onze eerste stop is het stadje Hidalgo del Parral. Dit onbekende stadje, in Mexico’s ‘the middle of nowhere’ heeft een rijke mijn-geschiedenis. In 1640 werd Parral door de Spaanse koning Felipe IV uitgeroepen tot de zilverhoofdstad van de wereld. Dit was in de hoogtijdagen van het Spaanse rijk. De mijn is 345 jaar operationeel geweest, en is nu grotendeels gesloten. Er is nog één van de 25 niveaus open voor bezoekers, die middels de originele mijnschachtlift kan worden bereikt. Vervolgens was het weer 7 uur rijden met de bus door de woestijn voordat we aankwamen in de stad Durango, de filmhoofdstad van Mexico. Durango is een stedelijke oase in een verder droog en dor woestijnlandschap, een ideaal gebied voor het maken van films. Niet alleen werden hier spaghetti westerns opgenomen zoals ‘The Good, the Bad and the Ugly’ en ‘Once Upon a Time in the West’, ook delen van klassierkers zoals ‘Ben-Hur (1959)’, ‘Never Say Never Again (1983)’ en ‘Star Wars (1977)’ werden hier gefilmd. Bijna alle allergrootsten van de filmindustrie zijn dus weleens in dit stoffige woestijnstadje geweest, getuige de ‘Durango Hall of Fame’ tegels in het centrum van de stad, met namen als Burt Lancaster, Audrey Hepburn, Steven Spielberg, Francis Coppola, Jack Nicholson, John Wayne, Mel Gibson en Clint Eastwood. Een echte film-bedevaartsoort dus!