Engels | Nederlands
Effe wennen!
Dhaka (Bangladesh) naar Bangkok (Thailand), 14-Mar-08 / 21-Mar-08
Dhaka (Bangladesh) en Bangkok (Thailand) liggen maar op ruim twee uur vliegen van elkaar. Het verschil tussen de twee steden is echter gigantisch. Je kunt haast spreken van een cultuurschok. Van luidruchtige moskeen en gesluierde vrouwen in Dhaka, naar hypermoderne winkelcentra en doorschijnende minirokjes in Bangkok. Da’s effe wennen!

De laatste dagen in Dhaka hebben we voornamelijk besteed aan het werken aan onze website. We wilden graag alle bijdragen die betrekking hadden op Bangladesh, gereed hebben. Daarnaast zijn we regelmatig lekker gaan eten bij één van de dinerbuffetten in de duurdere hotels en hebben we getracht om van onze vlooien af te komen. Althans, we denken dat het vlooien waren. In eerste instantie kwam Ivonne onder de rode vlekken te zitten, en enkele dagen later was ook Edwin aan de beurt. Muggenbeten konden het niet zijn omdat we onder een muskietennet sliepen en de rode vlekken ook op plekken zaten waar een mug niet kan steken (zoals op de voeten als je onder een deken slaapt). Het moesten dus wel beestjes zijn. Na een aantal apotheken te zijn afgelopen, waren we de “trotse” bezitters van antischurft crème! Daarnaast hebben we al onze kleren laten wassen en vroegen we aan het hotel om elke dag ons beddengoed te verschonen. Na een aantal dagen werden de rode vlekken zienderogen minder, maar ze gingen niet helemaal weg. Het gevolg: de vlooien reisden met ons mee naar Bangkok.

Het hypermoderne winkelcentrum Central World Plaza in Bangkok
 
Hoe onze vlooien de aankomst in Bangkok hebben ervaren weten we niet, maar wij waren behoorlijk onder de indruk. Na een vlucht van ruim twee uur arriveerden we op het hypermoderne internationale vliegveld, genaamd Suvarnabhumi. Het pinnen van Thaise Baht’s (lokale geldeenheid) was geen probleem en binnen een uur zaten we in de bus naar het centrum van de stad. We hebben ongetwijfeld als twee kinderen in een snoepwinkel naar buiten zitten kijken. Geen vuil op straat, overal eettentjes en restaurantjes, enorme winkelcentra, vrouwen in korte rokjes, georganiseerd verkeer en vooral veel gezelligheid op straat! Hier gaan we het wel een week uithouden voordat we naam Myanmar vetrekken. We zijn vervolgens ingecheckt in een klein hotelletje in het centrum van de stad, nabij het gigantische winkelcentrum Siam Center. Dit is niet de plek waar de meeste rugzaktoeristen verblijven. Die verblijven namelijk massaal in het toeristengetto Banglamphu, maar voor ons is hartje centrum wel de meest praktische locatie. We hadden namelijk de afgelopen weken een behoorlijke lijst samengesteld van acties die we in Bangkok wilden/moesten uitvoeren. Van het regelen van een Indonesisch visum en het informeren naar vaccinaties tegen Japanse Encefalitis, tot het kopen van een lichtgewicht statief voor ons fototoestel en alles wat daar tussen ligt. De eerste actie die echter op het programma stond was een bezoekje aan de tandarts, de ochtend na onze aankomst in Bangkok.

De volgende ochtend hebben we de Skytrain (soort metro, maar dan boven de grond) genomen naar een tandheelkundig ziekenhuis. Ivonne had namelijk in Bangladesh iets te fanatiek in een wortel gebeten waardoor er een stukje lijm van haar ‘beugel’ was afgesprongen. Aangezien de beugel daardoor iets los is gaan zitten, werd een bezoek aan de tandarts onvermijdelijk. We hadden bij de Nederlandse ambassade in Dhaka (Bangladesh) gevraagd naar een geschikte tandarts, en daar meldde men ons dat het ambassadepersoneel altijd uitweek naar Bangkok. En omdat wij ook op het punt stonden naar Bangkok te gaan, hebben we het tandartsbezoek maar een weekje uitgesteld. Toen we het tandheelkundig ziekenhuis binnenliepen, viel onze mond wederom open van verbazing. Nu waren wij natuurlijk de kleinschalige tandartspraktijkjes in Nederland gewend, maar dit was wel even anders. Het ziekenhuis is gevestigd in een modern gebouw, compleet met waterpartijen en een heuse koffiehoek. Alle tandheelkundige activiteiten kunnen er worden uitgevoerd, van reguliere controles tot tandheelkundige operaties. Ook alle bedrijfsprocessen zijn goed op orde. Alles is rondom de patiënt georganiseerd. Het gevolg is dat er geen wachtrijen zijn en dat je na één bezoek uitbehandeld bent. Ivonne had bijvoorbeeld alleen een afspraak gemaakt om haar beugel opnieuw vast te laten lijmen, maar heeft uiteindelijk ook een röntgenfoto kunnen laten maken, een reguliere controle gehad en een gebitsreiniging van een half uur kunnen ondergaan. En dat alles zonder een nieuwe afspraak te moeten maken. Sterker nog, twee uur later stonden we weer buiten. En dat alles voor nog geen vijftig Euro.

Een westerse kerel met zijn nieuwe Thaise "liefde"
 

De volgende dag hebben we een bezoek gebracht aan het toeristengetto Banglamphu omdat we met het thuisfront wilden Skypen (bellen via Internet). In Bangladesh was dat vaak een probleem vanwege de mindere kwaliteit van de connecties. Er is één fameuze straat in Banglamphu (Thanon Khao San) waar je jezelf echt even op de Costa Brava in Spanje waant. Het is een straat vol souvenirshops, restaurantjes, barretjes en reisbureautjes. De toeristen in deze wijk lopen massaal op teenslippers, dragen kleding waarvoor ze net iets te oud of te dik zijn en zitten massaal aan het bier. Daarnaast zijn de rastakapsels en tatoeages uitermate populair onder de bezoekers en kenmerkt de wijk zich door het hoge aantal Thaise mensen waarvan wij het moeilijk vinden om te bepalen welk geslacht ze hebben. Het geheel maakt een beetje een ordinaire indruk. Het kan ook zijn dat we iets te oud zijn geworden voor deze omgevingen…..

Je merkt overigens wel dat seks een belangrijke rol speelt in Bangkok. De stad wordt platgelopen door voornamelijk westerse mannen op zoek naar goedkope seks. Enerzijds zijn dat de hetero’s op zoek (jonge) vrouwen en meisjes, maar daarnaast ook veel homo’s op zoek naar een Thai met een gelijke geaardheid. Voor Thaise mannen is deze “business” zo lucratief, dat er Thaise mannen zijn die zich (tijdelijk) als homo voordoen, inclusief bijbehorende handelingen, om op die manier een graantje mee te pikken van de sterk groeiende homotoerisme industrie en er misschien wel een suikeroom aan over te houden. Veel (vooral) oudere westerse mannen komen naar Thailand om hier een nieuwe “liefde” op te pikken uit één van de vele seksbars. Het gevolg is dat je overal in de stad westerse “opa’s” hand in hand ziet lopen met een veel te jonge hooggehakte Thaise Barbies. In de boekenwinkels kun je zelfs boeken kopen waarin je kunt lezen hoe je dient om te gaan met je nieuwe Thaise liefde. Eén van de leukste anekdotes die we in één van de boeken tegenkwamen was de volgende: “Je hoeft als westerse man niet bang te zijn dat je nieuwe Thaise vriendin je verlaat, al zul je wel regelmatig je plaats in de rij verliezen”.

De rest van de week hebben we voornamelijk doorgebracht met lekker eten, heerlijk winkelen en genieten van de relaxte omgeving. Het is heerlijk om weer lekker anoniem te zijn en rustig op een bankje te kunnen gaan zitten zonder constant te worden aangesproken. Bangkok is een heerlijke stad om lekker een weekje in rond te dwalen en te genieten van de luxe die een dergelijke wereldstad te bieden heeft. Nu zijn we helemaal klaar voor Myanmar!

 

<Vorige weblog>
Go back to home pageGo to Articles sectionGo to Columns sectionGo to Photos sectionGo to countries sectionGo to weblog sectionGo to about us