Jarabacoa ligt op zo’n 650 meter hoogte en daarmee is het hier wat koeler dan in de steden in het laagland. Nu we weg zijn uit de grotere steden, zijn de straten grotendeels gevuld met stinkende motoren waar ook kinderen op rijden, als zij maar groot genoeg zijn om erop te klimmen. De motoconcho –een motortaxi- is hier een uitermate praktische vorm van openbaar vervoer. Het is daarbij wel maar te hopen dat deze scheurneuzen niet vallen, want aan helmen doet men hier niet. Het onbesuisde rijgedrag van deze mannen draagt er ongetwijfeld aan bij dat men in de Dominicaanse Republiek in de top 10 van landen staat met de meeste verkeersdoden per hoofd van de bevolking (ruim 29 op de 10.000 inwoners). Van de dodelijke verkeersslachtoffers zijn 63% afkomstig uit de categorie motorrijders. We doen dus nog maar een schietgebedje en houden ons goed vast als we per motoconcho naar enkele bezienswaardigheden in de omgeving van Jarabacoa gaan. Het is een mooi gebied met enkele watervallen.

Een gedeelde pick-up brengt ons over een prachtige weg naar Constanza. We zitten achter in het bakje van de pick-up en geniet van de uitzichten. Constanza blijkt een extreem stoffig stadje waar de Santo Dominicanen in de hete tijd van het jaar in de weekenden naar toe komen om de koelte te zoeken. We bezoeken het park Ebano Verde en maken een dagtocht naar Salto de Aguas Blancas. Salto de Aguas Blancas is de hoogste waterval van het land en deze is bereikbaar via een hobbelige zandweg. Tijdens de heenweg per motoconcho zien we mooie vergezichten van bergen met nette aangelegde akkers. Omdat de waterval slechts 18 kilometer van het stadje Constanza ligt, besluiten we de terugweg grotendeels te lopen zodat we de uitzichten beter in ons kunnen opnemen. We passen kleine dorpen van de landarbeiders. Deze landarbeiders zijn zichtbaar arm, wonen in golfplaten hutjes en zij staan dagen lang te ploeteren in de felle zon. Veel Haïtianen zijn illegaal naar de Dominicaanse Republiek gekomen om hier wat geld te verdienen. Zij werken hier voor een hongerloon op de akkers en de plantages, maar waarschijnlijk vinden zij dit toch beter dan dat zij het in Haïti hebben. De armere Dominicaanse arbeiders zien de Haïtianen als verdringers op de arbeidsmarkt die de lonen laag houden: dat klopt waarschijnlijk ook in een land waar arbeidsrecht niet bestaat of niet wordt nageleefd. Hoe meer mensen zich aanbieden voor een baan, hoe minder de werkgevers aan hen hoeven te betalen. Wil de ene persoon het werk niet doen voor een bepaald loon, dan doet de andere het wel. Het meest schokkende is dat je mensen uren lang met bestrijdingsmiddelen ziet spuiten zonder ook maar iets van bescherming voor henzelf.

Vanuit het Centrale Berggebied gaan we terug naar Santo Domingo waar we nog een paar dagen verblijven voordat we naar het vaste land van Centraal Amerika gaan. Tijdens onze vorige tocht door Centraal Amerika hebben we Mexico, Guatemala en Belize bezocht en nu willen we vanuit El Salvador verder naar het Zuiden trekken. Om in El Salvador te komen hebben we een vlucht gevonden van Santo Domingo naar Costa Rica en vervolgens na een overstap van 6 uur naar San Salvador. Onze vlucht in Santo Domingo vertrekt om 5:00 uur in de ochtend en we besluiten de avond van te voren op het vliegveld door te brengen. Het wordt een heel lange nacht waarbij we flink in onze boeken lezen. Na een nacht te hebben overgeslagen komen we in San Salvador aan; we zijn bek af.

Na één dagje uitpuffen in San Salvador vertrekken we direct naar Santa Ana: een koloniaal stadje in het Noordwesten van het land. (Zie ook het artikel over Santa Ana) Santa Ana is een prima uitvalsbasis voor Parque Nacional de Los Volcanes te bezoeken. Hier beklimmen we de Santa Ana vulkaan, waar we genieten van de grandioze uitzichten. Een echte aanrader! Verder bezichtigen we de Mayastad Tazumal, waar je weinig andere reizigers ziet. Eerlijk gezegd begrijpen we ook wel dat toeristen een Tazumal overslaan als zij de Mayavindplaatsen van Guatemala en Mexico reeds hebben gezien. Voor ons als vogelspotters is het echter een mooie plek waar we enkele prachtige creaties van de natuur zien.

Omdat de kerstperiode er aan komt gaan we terug naar San Salvador. In hoogseizoen weken zoals rondom Kerst en rondom Pasen, zoeken wij meestal een niet toeristische plek op om de drukke tijd uit te zitten. Het liefst zitten we dan in een “echte” stad waar we een supermarkt hebben, goed internet en genoeg plekken om een kopje koffie te drinken. San Salvador voldoet aan al die zaken en heeft daarnaast nog kleurrijk oud centrum, een mooie botanische tuin en je kunt er met de bus eenvoudig naar het strand. We bekijken de stad en werken flink aan de website. De foto’s van de Dominicaanse Republiek worden bijgewerkt (zie hier de foto impressie), we schrijven artikeltjes over de Dominicaanse Republiek (zie hier) en over Santa Ana en maken op de valreep nog een videoclip over de Dominicaanse Republiek (videoclip). San Salvador is voor ons dus een prima plek om lekker bij te werken, Kerst te vieren en om 2018 te beginnen. We kijken weer uit naar wat het komende jaar ons brengen gaat en we willen hierbij iedereen alle goeds voor 2018 toewensen.