Wij vonden vooral de Azoren interessant omdat we er nog nooit waren geweest. We hadden er maar één dag, en besloten daarom om een taxi te huren om ons rond te laten rijden over het hoofdeiland van de Azoren, Sao Miguel. Landschappelijk gezien is het eiland prachtig, en om die reden een hele mooie wandelbestemming. De stadjes, waaronder de hoofdstad Ponta Delgada zijn niet bijzonder. Onze taxichauffeur meldde overigens wel dat het tegenwoordig met de komst van Ryanair een stuk voordeliger is geworden om naar het Portugese vasteland te vliegen. Daarnaast schijnt Ryanair in het voorjaar van 2017 te starten met vluchten vanuit de Azoren naar Londen en Frankfurt. Een bezoek aan de Azoren is hiermee goedkoper geworden dan ooit tevoren en zal zeker een toeristische ‘boost’ gaan geven aan de eilandengroep.

Vanuit de Azoren waren het nog vijf volle dagen op zee voordat we San Juan bereikte. Elke dag op zee werd het warmer en vochtiger. Enkele jaren geleden hadden we al een half jaar doorgebracht in de Caribbean. Toen bezochten we Cuba, Jamaica, Trinidad & Tobago en enkele kleinere eilandstaatjes van de Kleine Antillen, zoals St. Lucia, Barbados, St. Vincent & de Grenadines en Grenada. Nu zijn de Caribbean voor ons slechts een tussenstop op weg naar Centraal Amerika. We blijven drie weken in Puerto Rico, waarna we doorvliegen naar Mexico. We hadden ook heel graag een bezoek gebracht aan het nabij gelegen eiland Hispaniola, bestaande uit de Dominicaanse Republiek en Haïti, maar op dit moment is dat niet het beste moment. Haïti is in september hard getroffen door de orkaan Matthew, terwijl de Dominicaanse Republiek vanaf half december overspoeld gaat worden door Amerikaanse toeristen die de koude kerstdagen in de VS willen ontvluchten. Hispaniola blijft voorlopig dus nog even op de wenslijst staan.

Puerto Rico hebben we leren kennen als een echte Latino bestemming met een Amerikaanse twist. Het eiland is in hart en nieren Latijns Amerikaans, maar vanwege het feit dat de Amerikanen sinds 1898 de dienst uitmaken op het eiland, zijn er wel Amerikaanse invloeden, zoals de liefde voor Amerikaanse pick-up trucks en fastfoodketens. Maar bijvoorbeeld Amerikaanse muziek hoor je bijna nergens. Sinds 1917 zijn Puerto Ricanen onder de Jones Act burgers van de Verenigde Staten. Puerto Ricanen zijn gerechtigd zonder visum overal in de Verenigde Staten te wonen, en omgekeerd mogen Amerikaanse staatsburgers naar Puerto Rico emigreren zonder visum. Maar Puerto Ricanen zijn niet vertegenwoordigd in het Amerikaanse Congres en mogen niet stemmen voor de Amerikaanse president.

Puerto Rico is geen echte backpackbestemming. Hostels zijn er buiten San Juan niet, en ook het openbaar vervoer is zeer beperkt omdat bijna iedereen in Puerto Rico een auto heeft, en daar ook alles mee doet. Ook deze afhankelijkheid van de auto hebben ze ongetwijfeld overgenomen van de Amerikanen. Daarom besloten wij een auto te huren om zo het meeste uit ons bezoek aan dit prachtige eiland te halen. Puerto Rico is groen, ruig, vriendelijk en vooral heel Latijns Amerikaans. Spaans en Engels zijn de officiële talen, maar Engels wordt verdacht weinig gesproken op dit eiland. Toeristisch gezien is het eiland nog onderontwikkeld. De hoofdstad San Juan krijgt nog een behoorlijke hoeveelheid toeristen vanwege het feit dat het een belangrijke aanleghaven is voor Caraïbische cruises, maar buiten de hoofdstad zijn de toeristen op één hand te tellen. En dat maakt het eiland een interessante bestemming. Puerto Rico is een echte Latijns Amerikaanse bestemming met een Noord Amerikaans sausje.