Latijns Amerika
Porto (Portugal) tot Rome (Italië), augustus - oktober 2016

Met bonzend hart zitten we in het Amerikaans consulaat in Amsterdam. We zijn hier voor een Amerikaans visum. Tot op heden hebben we altijd op basis van een zogenaamde ESTA naar de Verenigde Staten kunnen reizen, maar omdat Amerika de eisen rondom de ESTA heeft aangescherpt, met het oog op terrorismebestrijding, zijn wij genoodzaakt een visum aan te vragen. Niet omdat we terroristen zijn, maar omdat we in de afgelopen vijf jaar als reiziger in Iran en Irak zijn geweest. Natuurlijk hebben we niets te vrezen, we hebben immers niets verkeerd gedaan, maar toch houd je dat gevoel dat je zomaar geweigerd kunt worden. Dat gevoel wordt nog eens versterkt door het feit dat we getuige zijn van interviews van enkele andere aanvragers, die uiteindelijk geweigerd worden. De interviews, die ongeveer 2 tot 3 minuten duren, zijn namelijk gemakkelijk te volgen omdat ze aan een loket in de wachtruimte worden gevoerd. Van enige privacy is dus geen sprake. De beambte achter het loket stelt enkele vragen, die kort en krachtig beantwoord dienen te worden. Daarna neemt hij/zij een beslissing: ‘approved’ of ‘denied’.

Onze laatste bestemming voorlopig met de Land Cruiser: Bardenas Reales in Spanje
 

We hebben besloten onze jeep voorlopig weer te stallen. Ondanks het feit dat reizen met eigen vervoer een aantallen grote voordelen heeft, zijn er ook nadelen. De belangrijkste voordelen zijn:
- Niet afhankelijk van het openbaar vervoer;
- Het gevoel van een ‘eigen huis’ hebben;
- Je kunt je eigen eten bereiden;
- Je kunt gemakkelijk kamperen.


De belangrijkste nadelen zijn wat ons betreft:
- Minder flexibiliteit met betrekking tot bestemmingen. Denk bijvoorbeeld aan eilanden en landen waar je met de auto niet, of niet zo lang, mag komen;
- Een eigen auto zorgt er ook voor dat je je minder snel en gemakkelijk kunt verplaatsen. Dat kan een nadeel zijn bij lange strenge winters of regenachtige perioden;
- Als je ook graag steden bezoekt, is het met de auto moeilijker om in het centrum van de stad te verblijven (denk bijvoorbeeld aan veilig parkeren);
- Omdat je met een auto meer op jezelf kunt zijn, betekent dit soms ook dat je wat verder afstaat van de lokale bevolking, gewoonten en keuken;
- Meer zorgen. Hoe meer je hebt, hoe meer je kunt verliezen. Het verliezen van je auto met inhoud is een groter verlies dan de inhoud van je rugzak.
- Het reizen met de auto is duurder dan met de rugzak is onze ervaring. Dit is vooral het geval in landen waar het prijspeil voor hotels, restaurants en openbaar vervoer laag is. Reis je bijvoorbeeld veel in Europa, dan is het reizen met eigen vervoer, het slapen op campings en het zelf koken echter weer goedkoper dan reizen met de rugzak.

Sommige reizigers hebben een sterke voorkeur voor één van boven genoemde opties. Wij hebben dat niet zozeer. Wij vinden het reizen met de eigen auto geweldig, maar genieten ook erg van de flexibiliteit die je hebt met de rugzak. Soms hebben we de voorkeur voor de auto, en dan weer voor de rugzak. Nu wordt het voorlopig weer de rugzak.

Ivonne kookt met haar vader tijdens de thuiskomst in Nederland
 

Als ons nummertje op het televisiescherm verschijnt, lopen we naar het loket waar het interview afgenomen gaat worden. Op basis van een formulier dat we enkele dagen eerder online hebben moeten invullen, worden er een aantal vragen op ons afgevuurd. Die gaan vooral over ons bezoek aan Iran en Irak. Waarom zijn we er geweest, wat hebben er we gedaan en wie hebben we er gesproken. Voor Amerikanen is het nog steeds moeilijk te begrijpen dat Europeanen als reiziger naar bijvoorbeeld Iran gaan. Nadat we hem hebben kunnen overtuigen van het feit dat we hele nette en aardige mensen zijn, en zeker geen vrienden van het ‘boevenregime’ in Teheran, geeft hij ons toestemming om naar de Verenigde Staten te reizen. We zijn enorm opgelucht. Het zou toch wel een kleine ramp zijn geweest als we Amerika voorlopig niet meer in zouden mogen.

Daarna kunnen we onze plannen verder vorm gaan geven. Azië gaan we na ruim negen jaar achter ons laten en hebben onze zinnen gezet op Latijns Amerika. Gisteren vlogen we naar Rome, waar we morgen op de boot stappen naar Puerto Rico (onderdeel van de Verenigde Staten van Amerika). Veertien dagen op zee om de grote plas over te steken on onze plannen voor Latijns Amerika verder vorm te geven. We blijven sowieso drie weken op Puerto Rico en gaan daarna naar alle waarschijnlijkheid onze reis vervolgen in Mexico. We hebben er weer zin in!

Shoppen met de ouders van Edwin
De backpacks worden weer gepakt
Nog even netjes scheren .....

Klaar voor vertrek

Selfi bij het Colosseum in Rome

© copyright - Babakoto.eu / 2016