Uiteraard hebben we de periode in Nederland ook gebruikt om een aantal zaken af te werken. Zo hebben we onder andere onze vaccinaties weer op peil gebracht, de belastingaangiftes gedaan, bankzaken afgewikkeld, foto’s en films gebackupt, voorbereidingen getroffen voor het derde deel van onze reis, en al onze spullen gewassen of goed schoongemaakt. Uiteraard hebben we ook weer verschillende vrienden en kennissen opgezocht, en als klap op de vuurpijl konden we ook nog de viering van het Sinterklaasfeest meemaken vlak voordat we weer naar Azië vertrokken. Al met al zijn de twee maanden omgevlogen en voordat we het goed en wel beseften zaten we alweer in het vliegtuig richting Bangkok. Dat die maanden thuis intensiever zijn dan in eerste instantie denkt, blijkt wel uit het feit dat we hier in Bangkok bijna niet uit ons bed zijn te slaan. De eerste ochtend na aankomst moesten we nog vroeg op om op tijd te kunnen aansluiten in de rij bij de Chinese ambassade, maar de drie nachten daarop hebben we zonder problemen de klok rond geslapen.

Deze dagen van rust, waarbij we eigenlijk niet heel veel meer doen dan wachten tot het Chinese visum wordt afgegeven, zijn ook heerlijke dagen om op een terrasje te hangen en na te genieten van al het moois dat we de afgelopen jaren al hebben gezien. Daarnaast gebruiken we deze tijd ook om te brainstormen over de periode die komen gaat. Een aantal momenten in die periode zijn al vastgelegd waardoor we taak hebben de resterende tijd daaromheen te plannen. Zo hebben we bijvoorbeeld al besloten om het Chinese Nieuwjaar (14 februari 2010) te vieren in Hongkong. De weken rondom het Chinees Nieuwjaar is namelijk een periode waarin de meeste Chinezen een bezoek brengen aan hun geboortegrond, waardoor het reizen in deze periode gekkenwerk is. Daarnaast is het zo dat ons eerste visum tegen die tijd verloopt, waardoor we het land toch uit zouden moeten. Na de periode van het Chinese Nieuwjaar vliegen we naar Davao op het zuidelijke Filippijnse eiland Mindanao. We zijn vorig jaar al eens twee maanden in de Filippijnen geweest, maar hebben toen lang niet alles kunnen zien wat we voor ogen hadden. Dit keer hopen we op Mindanao de Apenarend (Great Philippine Eagle) te zien, de grootste roofvogel ter wereld. Dat dit niet makkelijk wordt bewijst wel de schatting dat er nog maar twintig exemplaren in het wild leven. Halverwege ons verblijf in de Filippijnen vliegen we voor twee weken op en naar het lang gestrekte eiland Palawan, waar we nog een aantal mooie duiken hopen te maken. De resterende tijd brengen we door in het noordelijke deel van de Filippijnen. Vervolgens vliegen we vanuit Manilla terug naar Hongkong waar we onder andere het tweede Chinese visum en het Russische visum moeten regelen.

De vluchten van en naar de Filippijnen hebben we in Nederland al geboekt omdat de prijs veel lager is als je ver van tevoren de tickets koopt. We vliegen met de Filippijnse prijsvechter Cebu Pacific Air (www.cebupacificair.com) en weten vanuit eerdere vluchten dat het een betrouwbare maatschappij is. Nadat we in Hongkong weer een Chinees visum hebben geregeld willen we in twee maanden daaropvolgend de zuidoostelijke provincie Yunnan bezoeken en de provincies Sichuan en Qinghai die net ten oosten van Tibet liggen. Daarna moeten we als een speer naar het Noordoosten van China om de grens met Rusland over te steken voordat het Chinees visum verloopt. In de praktijk zal het wellicht zo zijn dat we een Chinees visum krijgen van een maand, waarna we het visum in China met een maand kunnen verlengen. De tijd tot halverwege juli zullen we voornamelijk gebruiken om het meest oostelijke deel van Rusland te zien, en om een nieuw Chinees visum te regelen in Ulaan Bator, de hoofdstad van Mongolië. Half juli moeten we weer in Peking zijn omdat we daar naar alle verwachting Sten en Joris van het vliegveld moeten afhalen die een maand met ons gaan meereizen. Sten is de zoon van goede vrienden van ons die het aandurven om hun zoon en een vriend van hem, een maand lang met ons op pad te sturen. Als zij vervolgens in de tweede helft van augustus weer afscheid van ons nemen, zullen we nog een maandje terug gaan naar Mongolië. Eind september zijn we echter weer in Peking te vinden om de ouders van Ivonne op te pikken. Hun vorige bezoek aan ons was een zodanig succes, dat ze hebben besloten nogmaals naar Azië af te reizen. Dit maal voor ongeveer drie maanden!

Met hen willen we zo ongeveer de meest spectaculaire route doen die je in dit deel van de wereld kunt vinden. Het plan is om vanuit Peking naar de Tibetaanse hoogvlakte te reizen, om van daaruit de Himalaya over te steken om vervolgens in het Nepalese laagland de wilde neushoorns en olifanten te gaan zien. Vervolgens verzamelen we de moed en steken we de grens over naar India om via de heilige stad Varanasi en een aantal mooie natuurparken naar de heksenketel van India te reizen; Calcutta. Het programma voor de komende tijd is dus weer veelbelovend!