Wie twintig jaar geleden naar Frankrijk reisde, stopte net voor de Franse grens om nog één keer naar het toilet te gaan en zo het bezoek aan het Frans toilet uit te stellen. Het Frans toilet was berucht om zijn viezigheid en de ongemakkelijke hurkhouding voor de verwende gebruikers die een westers toilet gewend zijn. In veel landen is het hurktoilet nog steeds het meest gangbaar. Wat verdient de voorkeur: de westerse troon met toiletpapier, of een op de riolering aangesloten gat in de grond met een slangetje/kruik met water waarmee de linkerhand de billen kan afpoetsen?

Een westers toilet heeft één groot nadeel, namelijk de WC bril. Als iedereen er gewoon op ging zitten was dat probleem niet zo groot. Helaas gaan er mensen boven hangen zodat zij op de bril druppelen. Daarnaast heb je mannen die staande plassen (met wisselend navigatie-succes) waarna de bril ook weer met de hand naar beneden moet worden gedaan.
De vergankelijkheid van het toiletpapier is een ander probleem. Iedereen die afhankelijk is van het gebruik van toiletpapier weet hoe vervelend het is dat het “op” kan zijn. Altijd op het verkeerde moment! Hier in Iran heb je dat probleem niet, want je hebt geen toiletpapier maar een kraantje met een slangetje of een kruikje waar onuitputtelijk veel water uit komt. Je kunt dus poetsen zoveel je wilt. Er zijn echter wel nadelen aan deze toiletten.

Laten we bij het begin beginnen. Bij binnenkomst in het toilet is de vloer al nat omdat je voorganger alles netjes schoon heeft proberen te maken na de lediging van darm of blaas. Je moet je echter voorstellen dat het goed schoonmaken slechts enkele malen lukt. De sporen van de vorige bezoeker zijn vaak nog duidelijk waarneembaar. Om je broek niet vies te maken moet je de pijpen dus goed opstropen alvorens je boven het gat gaat hangen. Nu is het zaak om goed te mikken en helaas kom je nogal eens toiletten tegen waarbij het bij één van je voorgangers niet is gelukt. Wanneer je zelf een moeilijke bevalling hebt, kan de hurkhouding tot enkele tintelende spieren in je bovenbenen leiden wat je richtkwaliteit niet ten goede komt. Wanneer je naderhand achterom kijkt hoop je dus niets op de rand van het toilet aan te treffen.

Wanneer je al je afvalstoffen kwijt bent wordt het pas echt moeilijk. Je behoort je linkerhand voor de echt vieze zaken te gebruiken en je reserveert je rechterhand voor de “schonere” taken. Je neemt dus het slangetje in je nog schone linkerhand en draait het kraantje met je rechterhand open. Terwijl je gehurkt blijft zitten neem je het slangetje over in je rechterhand en je richt de waterstraal op het bevuilde lichaamsdeel dat je ondertussen afwast met behulp van je linkerhand. Hoewel dit al vreemd aanvoelt voor een beginner komt nu het echte werk. Je derrière is nu nat en schoon en je hebt het slangetje in je rechterhand gebruikt om de sporen in het toilet zo goed mogelijk uit te wissen. Daarna spoel je je linkerhand nog even af, maar echt schoon voelt dat niet aan. Het liefst zou je dus én de kraan willen uitzetten met je rechterhand én het slangetje willen blijven vasthouden met rechts. Dat lukt dus niet! Daarom leg je het slangetje bijvoorbeeld op de rug van je linkerhand en, terwijl je hoopt dat het slangetje er niet afvalt, draai je met rechts het kraantje dicht.

Je trekt je onderbroek met je rechterhand omhoog en die blijft nog wel een tijdje nat vanwege het waswater. Om je broek omhoog te trekken en dicht te maken moet je de linkerhand wel gaan gebruiken, of je wilt of niet. Het lukt immers niet om de zowel de broek op te trekken en de knopen en de rits met één hand dicht te doen, zeker niet als je flink zweet van de gedane inspanningen.

Alvorens het toilet te verlaten kijk je nog éénmaal achterom om te kijken of alles schoon is. Indien nodig, spoel je het nog een keer na. Eenmaal het toilet verlaten, kom je hetgeen tegen waar je in de afgelopen minuten hevig naar hebt verlangt: water en zeep!

Frans toilet of niet? Voor ons liever niet!

© copyright - Babakoto.eu / 2007