Engels | Nederlands

Bruiloften; je haat ze, of je vindt ze prachtig. Voor het bruidspaar is het de mooiste dag van hun leven, zeggen ze. Of dat zo is betwijfel ik. Ten eerste heb je namelijk de stress van de gehele voorbereiding en de kosten, en daarna de ellende van de tijdsdruk op de dag van de bruiloft zelf. En als het dan eindelijk zover is dat ’s avonds het feest echt gaat losbarsten, sta je eerst anderhalf uur in de rij om alle arriverende gasten een handje te geven, en net als iedereen binnen is, begint het ritueel opnieuw voor de vertrekkende gasten. Maar goed, je staat wel een hele dag midden in de belangstelling. En daar draait het waarschijnlijk allemaal om.

Is het leuk om als gast naar een bruiloft te gaan? Meestal wel. Zeker als je met een lekkere pot bier aan de bar kunt gaan hangen, of je lekker kunt gaan uitleven op de dansvloer zonder dat de spotlights op je gericht staan. Maar is het leuk om als westerling naar een Iraanse bruiloft te gaan? Wij hebben het geluk gehad om dat eens mogen te ervaren in een klein dorpje ergens tussen Tabriz en Teheran is het westen van Iran.

De eerste teleurstelling was al snel een feit. Het feest is namelijk voor de mannen en vrouwen een gescheiden gebeurtenis. Wil je een keer lekker gaan feesten, en dan ben je aangewezen op alleen het mannelijke geslacht. Daarnaast is er natuurlijk geen alcohol beschikbaar is een islamitisch land, waardoor je ook niet eens lekker kunt gaan doorzakken met je seksegenoten. De keuze is beperkt tot Cola en Fanta.

Wanneer we op de feestlocatie aankomen, moet ik al snel afscheid nemen van Ivonne. Zij gaat mee naar het vrouwenfeest (bovenverdieping van de feestlocatie) terwijl ik deelgenoot ga zijn van het mannenfeest (begane grond). De feestlocatie is trouwens in een wegrestaurant. Er is geen moeite gedaan enige sfeer te creëren. Er staan lange tafels opgesteld in een witte kale ruimte, en de ruimte wordt verlicht door middel van TL-verlichting. Het is de bedoeling dat we eerst wat gaan eten (er is geen keuze; per persoon wordt een bord rijst, kip en een cola geserveerd), waarna het feest kan gaan losbarsten.

Zodra ik me tussen de medegasten begeef, blijkt al gauw dat ik de grote attractie van de avond ga worden. Ik wordt vanuit alle kanten bekeken en binnen no-time staat de filmploeg van de bruiloft filmopnamen van mij te maken. Ook mijn felicitatie aan de bruidegom wordt in detail gefilmd, ook al kom ik niet verder dan twee woorden (‘Salaam’ = hallo en ‘Mubarak’ = gefeliciteerd). Overal waar ik loop of zit, staan er drommen mensen om me heen. Enkele gasten van het feest gebruiken hun mobiele telefoon om een foto van me te maken, of samen met mij voor een foto te poseren. Af en toe voel ik me enigszins bezwaard omdat ik het gevoel heb dat er meer aandacht naar mij uitgaat dan naar het feestvarken zelf.

Echt tijd om te eten heb ik niet omdat ik om de haverklap handjes moet schudden met andere gasten. Een enkeling spreekt Engels zodat er af en toe sprake is van een kort gesprekje. Meestal blijft het bij ‘Salaam’ en een brede glimlach. Verschillende medegaten nodigen me uit om samen met Ivonne een keer een bezoek te brengen aan hun huis. Vakkundig weet ik die uitnodigingen te pareren. Het geeft wel weer de enorme vriendelijkheid van de Iraniërs aan. Echt superaardige mensen.

Na het eten worden de tafels afgeruimd en wordt er een orkestje geïnstalleerd. Tien minuten later schalt er harde muziek uit de luidsprekers en is het voeren van een gesprek niet meer mogelijk. Een handvol mannen heeft zich op de dansvloer begeven, terwijl het overgrote deel de danscapriolen vanachter een Cola of Fanta zit af te kijken. Af en toe worden de dansende gasten opgehitst door het handgeklap van de zittende gasten, waaronder ik. De avond eindigt een uur later. De directe familie gaat naar het huis van de vader van de bruid, waar het bruidspaar wordt herenigd. Daar vinden ook de laatste rituele plaats voordat de bruiloft echt over is. De andere gasten, waaronder ik en Ivonne, gaan naar huis.

Al met al een heel leuke bruiloft gehad. Weliswaar geen vrouw (en dus ook geen bruid) en alcohol gezien, maar wel een paar uur het gevoel van een popster gehad.