Twee maanden geleden vertrokken we vol goede moed met onze Toyota LandCruiser voor een testrit door Oost Europa en Griekenland. Na ruim vier jaar met de rugzak te hebben gereisd, leek het ons geweldig om met eigen vervoer overal heen te crossen en overal te kunnen stoppen waar we maar zouden willen. Oncomfortabele busritten en het lange wachten op busstations zouden tot het verleden behoren, en met de slaapplek die de Toyota ons biedt, zouden we meteen een alternatief hebben voor dure hotels. De Toyota die we voor deze nieuwe fase van onze reis hebben aangeschaft is ijzersterk en is onderweg eenvoudig te repareren. Voor vertrek hebben we hem opgeknapt, zodat hij er mooi uitziet en de techniek tiptop in orde is. Niets kon ons dus tegenhouden en we waren ervan overtuigt dat we na deze testrit, zonder bedenkingen, naar Centraal Azië zouden rijden: het uiteindelijke doel voor onze tocht met de auto.

Hoe anders kan het lopen; na twee maanden zijn we erachter gekomen dat het reizen met de rugzak ons toch echt beter ligt dan het rondtoeren met de auto. Met de wijsheid van achteraf vinden we het vreemd dat we dit vooraf verkeerd hebben ingeschat. Wellicht is dat omdat we de nieuwe situatie romantiseerden ten opzichte van de situatie die we met al haar kleine nadelen volledig kenden. Zo fantaseerden we dat onze manier van reizen hetzelfde zou blijven, behalve dat we het openbaar vervoer zouden vervangen met onze auto. Niets bleek echter minder waar. Daar waar we normaal gesproken verblijven in kleine hotelletjes in het midden van de stad, moest er nu bij de zoektocht naar accommodatie ook rekening worden gehouden met een parkeerplaats voor de auto. Feitelijk kwam het er op neer dat deze hotelletjes in de budgetcategorie zeer spaarzaam zijn en al helemaal niet in het centrum van de stad. In Oost Europa en Griekenland weken we daarom uit naar campings. Onze eenvoudige inbouw in de Toyota, die ervoor zorgde dat we goed in de auto konden slapen, voldeed prima. Het verblijf op campings en/of camperplaatsen is echter niet de wijze waarop we bij voorkeur reizen. Het is een prima alternatief op een echte “rij-dag”, maar aangezien we langzame reizigers zijn die regelmatig een aantal dagen op dezelfde plaats blijven, zitten wij er niet op te wachten om dagen achter elkaar op een camping te zitten die kilometers is verwijderd van de plaats waar de actie is. Tijdens de testrit hebben we meer contact gehad met medereizigers, dan met de locale bevolking van het betreffende land. Heel gezellig, maar uiteindelijk niet de reden waarom wij reizen.


Toch weer de rugzak
Bangkok (Thailand), 27 januari 2012

Twee maanden geleden vertrokken we vol goede moed met onze Toyota LandCruiser voor een testrit door Oost Europa en Griekenland. Na ruim vier jaar met de rugzak te hebben gereisd, leek het ons geweldig om met eigen vervoer overal heen te crossen en overal te kunnen stoppen waar we maar zouden willen. Oncomfortabele busritten en het lange wachten op busstations zouden tot het verleden behoren, en met de slaapplek die de Toyota ons biedt, zouden we meteen een alternatief hebben voor dure hotels. De Toyota die we voor deze nieuwe fase van onze reis hebben aangeschaft is ijzersterk en is onderweg eenvoudig te repareren. Voor vertrek hebben we hem opgeknapt, zodat hij er mooi uitziet en de techniek tiptop in orde is. Niets kon ons dus tegenhouden en we waren ervan overtuigt dat we na deze testrit, zonder bedenkingen, naar Centraal Azië zouden rijden: het uiteindelijke doel voor onze tocht met de auto. Hoe anders kan het lopen; na twee maanden zijn we erachter gekomen dat het reizen met de rugzak ons toch echt beter ligt dan het rondtoeren met de auto. Met de wijsheid van achteraf vinden we het vreemd dat we dit vooraf verkeerd hebben ingeschat. Wellicht is dat omdat we de nieuwe situatie romantiseerden ten opzichte van de situatie die we met al haar kleine nadelen volledig kenden. Zo fantaseerden we dat onze manier van reizen hetzelfde zou blijven, behalve dat we het openbaar vervoer zouden vervangen met onze auto. Niets bleek echter minder waar. Daar waar we normaal gesproken verblijven in kleine hotelletjes in het midden van de stad, moest er nu bij de zoektocht naar accommodatie ook rekening worden gehouden met een parkeerplaats voor de auto. Feitelijk kwam het er op neer dat deze hotelletjes in de budgetcategorie zeer spaarzaam zijn en al helemaal niet in het centrum van de stad. In Oost Europa en Griekenland weken we daarom uit naar campings. Onze eenvoudige inbouw in de Toyota, die ervoor zorgde dat we goed in de auto konden slapen, voldeed prima. Het verblijf op campings en/of camperplaatsen is echter niet de wijze waarop we bij voorkeur reizen. Het is een prima alternatief op een echte “rij-dag”, maar aangezien we langzame reizigers zijn die regelmatig een aantal dagen op dezelfde plaats blijven, zitten wij er niet op te wachten om dagen achter elkaar op een camping te zitten die kilometers is verwijderd van de plaats waar de actie is. Tijdens de testrit hebben we meer contact gehad met medereizigers, dan met de locale bevolking van het betreffende land. Heel gezellig, maar uiteindelijk niet de reden waarom wij reizen.

Heerlijk weer in Gythio, Griekenland

Al reizende met het openbaar vervoer, kun je jezelf niet onttrekken aan de nukken van het land waarin je rondreist. Na een kleine maand met de auto rondreizen door Griekenland, vroegen we ons af: “Hebben we Griekenland nu echt beleefd?”. Natuurlijk maakten we af en toe een praatje met een campingeigenaar en werden we regelmatig aangesproken over onze opvallende auto. Het is echter toch minder intensief dan een dag lang met mensen in een bus zitten en te ervaren hoe men met elkaar omgaat. Reistijd in de bus is voor passagiers verloren tijd en daarmee een uitgelezen kans om uitgebreid met elkaar van gedachten te wisselen: er is toch niets beters te doen! Een heel ander punt dat we vooraf over het hoofd hebben gezien, is de hoeveelheid zorgen die een auto met zich mee brengt. Bij het reizen met de rugzak is de enige zorg die je hebt, dat je een betrouwbaar hotel moet zien te vinden. Een inschattingsfout heeft als ergste consequentie dat de hele rugzak gestolen wordt; na wat chagrijn en een paar honderd euro om de spullen te vervangen ben je echter weer klaar om verder te gaan. De hogere waarde van de auto, zorgt ervoor dat je meer te verliezen hebt en daarmee meer zorgen. Bij grensovergangen is een auto buiten Europa een gewild object voor extra belastingen, verzekeringen en afkoopsommen. Als iets je niet aanstaat, kun je met de auto niet zomaar over een land heen vliegen. Ons gaf het idee dat je aan de goden bent overgeleverd, een kwetsbaar gevoel. Pas toen we daar goed over na gingen denken, beseften we hoe vrij we eigenlijk zijn met de rugzak. Is het de moessonperiode in het ene deel van het continent, dan hop je met het vliegtuig snel en goedkoop naar het andere deel van het continent. Met de auto moet je rijden om ergens te komen en als een land (als China) je als individuele reiziger met eigen auto niet toelaat, dan heb je pech. Eenmaal in een bepaald land ben je qua route flexibeler en reis je comfortabeler; als je echter langdurig onderweg bent heb je met een auto veel minder flexibiliteit om een route om te gooien. Reizigers die per auto snel een route aflegen, zullen van dat laatste weinig last hebben. Voor ons, langzame reizigers, is het echter wel een belangrijke overweging.

Een wasbeurt voor onze ouwe trouwe Toyota

Na onze testrit, hebben we het besluit genomen om voorlopig weer lekker met de rugzak verder te reizen. De luxe van een eigen auto weegt wat ons betreft niet op tegen het gevoel dat we niet meer een onderdeel zijn van het land waarin we ons bevinden. Het gevoel dat we niets te verliezen hebben gecombineerd met de grenzeloze vrijheid die de rugzak ons biedt, is ons momenteel meer waard dan de voordelen die het reizen met de auto heeft. Onze auto mag daarom lekker uitrusten in de stalling, tot het moment dat we zijn diensten weer nodig hebben. Voor de komende tijd hebben we echter met veel plezier onze rugzakken weer ingepakt. We hebben nu slechts 26 kilo aan spullen om ons over te bekommeren; wat is het leven met weinig toch mooi! © copyright - Babakoto.eu / 2012