In de zeven dagen die wij op St Lucia hebben doorgebracht, hebben we het eiland leren kennen als een vriendelijke en mooie bestemming. De voornaamste trekpleister van het eiland zijn de twee “pitons”; twee bergpieken die als twee enorme zaagtanden uit zee steken, vlakbij het plaatsje Soufriere. Busladingen met cruiseboottoeristen worden via de mooie weg van Castries naar Soufriere gebracht en de uitzichten zullen hen zeker niet teleurstellen. Wij hebben ons verblijf in Soufriere tevens gebruikt om enkele wandelingen in de omgeving te maken, waaronder de Enbas Saut Waterfalls Trail. Deze wandeling in het Edmund Forest Reserve neemt je mee door prachtige jungle, waar de endemische St Lucia papagaai zich nog regelmatig laat zien en horen. Voor vogelaars dit een goed gebied. We zagen hier alle vijf endemische vogelsoorten van het eiland. Het wandelpad bestaat uit vele trappen en is mooi aangelegd en onderhouden. We hebben geen enkele andere wandelaar gezien. Zelfs het kaartjeskantoor was onbemand.

Ondanks dat St Lucia een echte toeristenbestemming is, is het eenvoudig om met de gewone St Lucianen in aanraking te komen. Tijdens onze wandelingen zijn we veelvuldig aangesproken door mensen die willen uitleggen welke groenten ze aan het verbouwen zijn of welke kruiden ze drogen. Mensen zijn dol op discussies, die men hier “reasoning” noemt. Waar je ook bent, in een minibusje of een eenvoudig restaurant, overal hoor je felle discussies, maar meestal wel met een vrolijke ondertoon. Corruptie van politici is een favoriet onderwerp, evenals de cricket worldcup en alle roddel en achterklap die bij een eiland schijnen te horen. Een man verzekert ons dat je hier niemand met je diepste gevoelens kunt vertrouwen. Voor je het weet, hoor je het verhaal uitvergroot over heel het eiland rondgonzen.

Qua faciliteiten is St Lucia prima uitgerust voor individuele toeristen. Er zijn kleine pensions en gedeelde minibussen doorkruisen het eiland om je voor redelijke prijzen van de ene plek naar de andere te brengen. Naast de dure toeristenrestaurants zijn er kleine eetgelegenheden waar lokale mensen hun maaltijd eten. De lunch is meestal uitgebreid en bestaat bijvoorbeeld uit rijst, macaronitaart, groene vijgensalade met gezouten vis, groene linzen en kipcurry. Het diner bestaat vaak uit snacks zoals friet met kip of varkensvlees van de barbecue.

Indien je op een vrijdag op het eiland blijkt te zijn, dan kun je de avond op typisch Caraïbische wijze doorbrengen onder het genot van bier, rum en barbecue maaltijden. Vrijdagavond is het stapavond en dit is de dag dat er op verschillende plaatsen enorme muziekboxen worden opgestapeld om de straten te vullen met snoeiharde muziek. Als het alcoholpromillage in het bloed van de bezoekers stijgt, wordt er steeds meer gedanst. Gros Islet is een dorpje dat bekend staat om zijn vrijdagavondfeesten, maar aan het begin van de avond zijn de feestgangers vooral toeristen die met minibusjes vanuit hun resort worden gebracht en onder begeleiding van een gids een paar uurtjes mogen rondlopen. Hierdoor ontstaat er een interessante mix van swingende St Lucianen en de wat stijvere toeristen die ook hun heupen proberen te wiegen. Al met al een prima plek om mensen te kijken en voor ons ook een goede plaats om ons bezoek aan St Lucia af te sluiten.