Nepal: terugblik
Darjeeling (India), 15 januari 2008

Het contrast was groot toen we vanuit India de grens met Nepal overstaken. Het was werkelijk een wereld van verschil. Hoe wij Nepal ervaren hebben? India in het klein zeg maar, maar dan zonder de negatieve extremen. Dus minder druk, minder vervuiling, minder armoede en veel minder zelfdunk bij de mensen. Nepalezen verontschuldigen zich regelmatig voor het feit dat ze nog ontwikkelingsland zijn, iets wat je een Indiër niet snel zal horen zeggen.

Tijdens ons eerste bezoek aan Nepal tijdens deze reis, wilden we vooral het laagland zien, de zogenaamde Terai. De Terai strekt zich uit over de gehele breedte van Nepal en wordt gekenmerkt door uitgestrekte bossen, vele landerijen, grote rivieren die overgestoken moeten worden en pittoreske dorpjes. Wij zijn Nepal binnen gereisd in het uiterste westen, nabij het stadje Mahendranagar. We hebben nog even getwijfeld of we wel naar dit deel van Nepal zouden gaan in verband met de aanhoudende negatieve reisadviezen van de verschillende westerse overheden voor dit gebied. Sterker nog, sommige westerse overheden adviseren zelfs om niet zelfstandig te reizen door Nepal, maar via een touroperator te boeken. Na ruim vijf weken zelfstandig te hebben gereisd door Nepal kunnen we zeggen dat deze reisadviezen veel te panisch zijn. De negatieve reisadviezen hebben ook een dramatisch effect op de mensen in het westen en oosten van Nepal die hun geld verdienen uit het toerisme. In bijvoorbeeld het Nationale Park Bardia, komen nog maar sporadisch reizigers, waardoor de toeristenindustrie volledig op zijn gat ligt wat tot frustratie bij de lokale bevolking leidt. Zeker nu de rust in Nepal is wedergekeerd een er eigelijk geen reden is om negatieve reisadviezen te geven. Voor de reiziger die rust zoekt en niet in colonnes door de nationale parken heen wil marcheren, is dit de tijd om deze gebieden te bezoeken.
Een drukke winkelstraat in het oude deel van Kathmandu
 

De twee belangrijkste nationale parken in de Terai, zijn Bardia National Park en Chitwan National Park. Van de twee parken is Chitwan verreweg de meest populaire. Chitwan is ook onderdeel van de driehoek Kathmandu, Pokhara en Chitwan, dat bijna door elke bezoeker aan Nepal wordt bezocht. Chitwan in de “place to go” als je met hoge zekerheid een éénhoornige neushoorn wilt zien. Lokale gidsen zeggen dat de kans 99% is en we kunnen ons daarbij wel iets voorstellen nadat we hebben gezien hoe de neushoorns gewend zijn geraakt aan mensen. Busladingen vol met (vooral) lokale toeristen worden op olifanten geladen om vervolgens op zoek te gaan naar de neushoorns die zich meestal op dezelfde plaats hebben verzameld om te grazen. Van een echt safarigevoel is helaas geen sprake meer. In Bardia National Park echter, is dat safarigevoel nog wel aanwezig. Zeker als je op een loopsafari gaat onder leiding van een ervaren gids. Je struint door het dichte struikgewas op zoek naar geluiden van wilde beesten die je in de juiste richting van hun locatie brengen. Zo probeer je uiteindelijk een wilde olifant (die je overigens niet meer kunt zien in Chitwan N.P.), een éénhoornige neushoorn of zelfs een tijger te spotten. Best spannend als je je beseft dat je wel eens oog in oog met een tijger kan komen te staan, en dat de gids alleen een bamboestok bij zich heeft. De tijger hebben we uiteindelijk niet gezien, maar wel de wilde olifant, de neushoorn en wellicht nog wel het meest bijzondere: de zeer zeldzame zoetwater Ganges-dolfijn. Voor ons was Bardia N.P. het absolute hoogtepunt van ons bezoek aan de Terai.

Tussen ons bezoek aan de twee nationale parken in, hebben we een bezoek van een aantal weken gebracht aan Kathmandu en haar vallei. Kathmandu (en de Kathmandu vallei) mogen met recht één van de hoogtepunten van Nepal worden genoemd. Veel van de historische plekken hebben inmiddels ook een plaats gekregen op de Unesco werelderfgoedlijst. Het is heerlijk om een aantal dagen in Kathmandu (en de vallei) rond te dwalen. Vanuit Kathmandu hebben we ook de 12-daagse Tamang Heritage Trail gedaan. In eerste instantie hadden we ons voorgenomen geen trekking te doen in Nepal. Het is immers winter waardoor het oncomfortabel koud wordt in de hoger gelegen gebieden. Toen iemand ons echter vertelde over de Tamang Heritage Trail waren we meteen verkocht. Deze trekking gaat door lager gelegen gebied, maar de vergezichten zijn formidabel. Daarnaast is de Tamang Heritage Trail een trekking door een gebied waar nog weinig reizigers komen. Dat was voor ons een absolute voorwaarde voor een trekking. We hebben geen zin om in colonnes over de paden te lopen richting bijvoorbeeld het basiskamp van de Mount Everest. Uiteindelijk zijn we blij dat we toch een wandeling door de bergen hebben gemaakt. Een bezoek aan Nepal zonder de Himalaya te hebben gezien, is toch zo iets als een bezoek brengen aan Parijs zonder de Eifeltoren te bezoeken.
De Janaki Mandir Tempel in Janakpur
 
Bij het reizen per bus door Nepal, dien je wel rekening te houden met vertragingen door wegblokkades. De wegblokkade is namelijk een succesvol drukmiddel om iets voor elkaar te krijgen in een land waar het rechtssysteem (bijna) niet werkt. Evenals in buurland India functioneert het rechtssysteem krakkemikkig, zijn de wachtlijsten enorm (vaak zo lang zodat de meeste getuigen al overleden zijn op het moment dat de zaak voorkomt) en kun je door middel van omkoping er meestal wel voor zorgen dat je niet veroordeeld wordt. Vandaar dat Nepalezen de wegblokkade gebruiken om zaken snel af te handelen. Of het nu gaat om de afhandeling van een verkeersongeval, studenten die het ergens niet mee eens zijn, of een politieke partij die een statement wil maken, de wegblokkade is één van de meest effectieve middelen. Dit drukmiddel werk zo goed in Nepal omdat er slechts een beperkt aantal wegen zijn (Er is bijvoorbeeld maar één weg van oost naar west). Gezien de gelatenheid waarmee de Nepalezen de wegblokkades ondergaan, is het iets wat zeer regelmatig voorkomt. Wij hebben in totaal zes langere busritten gehad, waarvan er twee door een wegblokkade werden onderbroken. Eenmaal een blokkade van negen uur in het westen van Nepal (tussen Bardia N.P. en Butwal) en éénmaal een blokkade van 4 uur in het oosten van Nepal (tussen Janakpur en Kakarvitta).

Wij hebben Nepal ervaren als een moment van rust tussen onze twee bezoeken aan India in. Door de lage bevolkingsdichtheid is het veel “prettiger” reizen in Nepal ten opzichte van India De wegen zijn rustiger, er is veel minder vervuiling en de mensen zijn wat meer relaxt. Zelfs een verblijf in de chaotische hoofdstad Kathmandu is als prettig te ervaren. Het is een stad waar je je batterij weer even kunt opladen, dit in tegenstelling tot de Indische hoofdstad Delhi, die je batterij in één dag leeg trekt. Al met al een land met fabelachtige bezienswaardigheden en vriendelijke mensen. India voor beginners zeg maar!

© copyright - Babakoto.eu / 2008