Wij hebben ons tijdens het bezoek aan Jamaica vooraf gefocust op de landvogels. We hebben dus geen speciale activiteiten ondernomen om de watervogels te zien. Uiteindelijk hebben we drie specifieke gebieden in Jamaica bezocht die bekend staan als vogelrijke gebieden. In elk van de gebieden hebben we twee ochtenden gevogeld, waardoor we dus 6 van de 27 dagen in Jamaica hebben besteed aan het zoeken naar de vogels. Uiteindelijk zagen we in deze zes dagen 90 verschillende soorten, waaronder 25 van de 28 endemische soorten. De endemische soorten die we hebben gemist zijn de Jamaicaanse Uil, de Osburns Vireo en de Jamaica Elenia.

We zijn onze zoektocht naar vogels in Jamaica begonnen in Mandeville, in het zuidwesten van Jamaica. Mandeville ligt op ongeveer 600 meter hoogte, en net buiten het stadje ligt een landgoed met de naam Marshalls Pen (gps: N 18 03.592 / W 77 31.887). Het landgoed is in privaat eigendom, waardoor je niet zomaar aan kunt kloppen om rond te kijken. Je kunt echter wel vooraf contact opnemen met de eigenaresse, Ann Sutton (email: asutton@cwjamaica.com / tel: +1 876 904 5454 / mob: +1 876 877 7335) om te vragen of je welkom bent. We waren gelukkig welkom en hebben twee ochtenden veel vogels gezien op een relatief klein oppervlakte direct rondom het landgoed. We verbleven in Mandeville overigens in het hostel met de naam ‘Kariba Kariba’ (tel: +1 876 321 8009 / website / kamer: 50-60 US$ / gps: N 18 03.587 / W 77 31.050) dat op 45 minuten lopen van Marshalls Pen ligt. En dat is ideaal voor reizigers zonder eigen vervoer die al voor zonsopkomst bij het landgoed willen zijn.

Onze tweede bestemming was de zogenaamde Ecclesdown Road. Deze weg ligt in het uiterste oosten van Jamaica, en dit is de plek waar je bijna alle endemische soorten van Jamaica kunt zien. Het nadeel van deze oude weg (wordt nog zelden gebruikt) in de heuvels ten oosten van de John Crow Bergen, is dat hij vrij moeilijk bereikbaar is zonder eigen vervoer, omdat er geen grotere plaatsen in de buurt liggen. We besloten om Ecclesdown Road te bezoeken vanuit het ‘low key’ resort met de naam ‘Zion Country’ (website / gps: N 18 01.926 / W 076 16.585) in het kleine dorpje Long Road net ten zuiden van Manchioneal. Vanuit hier is het ongeveer 9 kilometer lopen naar het mooiste deel van Ecclesdown Road (gps: N 18 02.821 / W 076 19.667). Het interessantste deel van deze weg, die grotendeels langs een mooie vallei loopt met daarachter de John Crow Bergen, eindigt nabij een gehucht met de naam Hartford (gps: N 18 06.176 / W 076 20.334). Vervolgens is het nog ongeveer 4 kilometer lopen naar het dorpje Long Bay aan de weg met de naam A4, vanwaar je een gedeelte taxi terug kunt nemen naar Long Road. De gedeelte taxi’s gaan zeer frequent, waardoor je zelden langer dan 10 minuten staat te wachten. De totale wandeling van deze dag is dan ruim 21 kilometer lang.

Onze laatste vogelbestemming in Jamaica waren de Blue Mountains. Deze bergen, die je al vanuit het centrum van de hoofdstad Kingston kunt zien, zijn nog prachtig bebost waardoor ook dit gebied een prima bestemming is om vogels te zien. Wij verbleven in het hostel met de naam Mount Edge (gps: N 18 04.112 / W 076 42.814 ; website), op slechts 16 kilometer van de buitenwijken van Kingston. Vanuit hier kun je prima verder de bergen inlopen, naar uiteindelijk de pas met de naam Hardwar Gap (gps: N 18 05.095 / W 076 43.506), dat op 6 kilometer verderop de weg ligt. Het Mount Edge Guesthouse ligt op ongeveer 950 meter hoogte, terwijl Hardwar Gap op ruim 1200 meter hoogte ligt. Het beste deel van de weg om vogels te kijken, ligt echter na het dorpje Newcastle. Als je dit gebied in het hoogseizoen bezoekt, dien je wel vooraf een boeking te maken. Heel veel alternatieven voor wat betreft overnachtingen zijn er niet. Het Mount Edge Guesthouse bereik je overigens simpel per gedeelte taxi vanuit het busstation met de naam Papine in het noordoosten van Kingston. Dit busstation is prima ontsloten vanuit andere delen van Kingston, dus eigen transport heb je voor een bezoek aan de Blue Mountains zeker niet nodig.