Reizen door het noorden van Irak (Iraki Koerdistan) kan op een veilige en verantwoorde manier. Je moet daarbij wel zorgen dat je in het gebied blijft dat onder volledige controle staat van de Koerden. Er zijn namelijk ook een aantal steden en gebieden waar de etniciteit veel meer divers is, met alle spanningen van dien. Dit zijn dan vaak ook de gebieden waar nog een geschil over is. Behoort het onder Koerdisch bestuur, of onder het centraal Iraakse bestuur? Twee steden die je absoluut moet ontwijken zijn Mosul en Kirkuk. Mosul is de tweede stad van Irak en is etnisch gezien het meest divers. Veel minderheden zijn echter sinds de oorlog van 2003 uit de stad verdreven en nog steeds wordt de stad gezien als één van de meest gevaarlijke steden van de wereld. Voor Kirkuk geldt eigenlijk hetzelfde verhaal. De stad valt nu onder het centrale bestuur van Irak, maar de Koerden zien Kirkuk, en de omliggende olievelden, als onderdeel van Koerdistan en zouden de stad graag de hoofdstad maken van hun regio. Ook Kirkuk is vandaag de dag een stad die je beter kunt ontwijken.

Het is dus even puzzelen als je een rit door het noorden van Irak wilt maken. De meest gangbare route van Duhok of Zakho in het uiterste noorden (nabij de grensovergang met Turkije) naar de veilige stad Erbil, loopt via de buitenwijken van Mosul. Over het algemeen wordt die weg als veilig bestempeld voor buitenlanders, maar de meeste reizigers nemen het zekere voor het onzekere en kiezen een andere route. Wij kozen voor de route via Amedi, Barzan en Shaqlawa. Deze route is misschien wat langer dan de normale route, maar loopt wel door een prachtig landschap, met kleine dorpjes en schitterende vergezichten. De rit is ongeveer 300 kilometer lang, maar we reden er ruim negen uur over. Dat komt omdat de wegen niet altijd even goed zijn, en de vele kleine dorpjes zijn voorzien van verkeersdrempels waar je stapvoets overheen moet rijden. Daarnaast maak je natuurlijk regelmatig een stop om een foto te maken of van het uitzicht te genieten.


Op weg naar Erbil
Sulaymaniyah (Irak), 28 februari 2014

Reizen door het noorden van Irak (Iraki Koerdistan) kan op een veilige en verantwoorde manier. Je moet daarbij wel zorgen dat je in het gebied blijft dat onder volledige controle staat van de Koerden. Er zijn namelijk ook een aantal steden en gebieden waar de etniciteit veel meer divers is, met alle spanningen van dien. Dit zijn dan vaak ook de gebieden waar nog een geschil over is. Behoort het onder Koerdisch bestuur, of onder het centraal Iraakse bestuur? Twee steden die je absoluut moet ontwijken zijn Mosul en Kirkuk. Mosul is de tweede stad van Irak en is etnisch gezien het meest divers. Veel minderheden zijn echter sinds de oorlog van 2003 uit de stad verdreven en nog steeds wordt de stad gezien als één van de meest gevaarlijke steden van de wereld. Voor Kirkuk geldt eigenlijk hetzelfde verhaal. De stad valt nu onder het centrale bestuur van Irak, maar de Koerden zien Kirkuk, en de omliggende olievelden, als onderdeel van Koerdistan en zouden de stad graag de hoofdstad maken van hun regio. Ook Kirkuk is vandaag de dag een stad die je beter kunt ontwijken. Het is dus even puzzelen als je een rit door het noorden van Irak wilt maken. De meest gangbare route van Duhok of Zakho in het uiterste noorden (nabij de grensovergang met Turkije) naar de veilige stad Erbil, loopt via de buitenwijken van Mosul. Over het algemeen wordt die weg als veilig bestempeld voor buitenlanders, maar de meeste reizigers nemen het zekere voor het onzekere en kiezen een andere route. Wij kozen voor de route via Amedi, Barzan en Shaqlawa. Deze route is misschien wat langer dan de normale route, maar loopt wel door een prachtig landschap, met kleine dorpjes en schitterende vergezichten. De rit is ongeveer 300 kilometer lang, maar we reden er ruim negen uur over. Dat komt omdat de wegen niet altijd even goed zijn, en de vele kleine dorpjes zijn voorzien van verkeersdrempels waar je stapvoets overheen moet rijden. Daarnaast maak je natuurlijk regelmatig een stop om een foto te maken of van het uitzicht te genieten.

Een klein Koerdisch dorpje in het noorden van Irak

De Koerden zijn uitermate vriendelijk en gastvrij, maar in de auto zijn het beesten. Inhalen schijnt de nationale sport te zijn en een zo hoog mogelijke snelheid bereiken tussen twee verkeersdrempels is de gewoonste zaak van de wereld. Anticiperend rijden of rekening houden met andere weggebruikers is er niet bij. En verkeersregels? Die zullen er best zijn, maar worden zelden in de praktijk gebracht. We zeggen wel eens gekscherend tegen elkaar dat de Koerden rechtstreeks van de ezel naar de jeep zijn overgestapt. Vooral in de steden is het rijden een zeer intensieve activiteit. Je komt ogen en oren tekort en auto’s gebruiken elke vierkante meter van de weg. De hotels in Iraaks Koerdistan zijn duur. Voor een standaard tweepersoonskamer betaal je al gauw tussen de 70 en 100 US Dollar. Je zult ongetwijfeld ook wat goedkoper kunnen slapen, maar als je ook een betrouwbare parkeerplaats wilt voor je auto, ben je al gauw aangewezen op de duurdere middenklasse hotels. In Erbil hadden we gelukkig een kamer bij iemand thuis gevonden voor een schappelijke prijs. We zaten weliswaar in een buitenwijk, maar het was slechts een half uur lopen naar het centrum. En anders is de taxi een goede optie. Een rit in de stad kost zelden meer dan 5000 Dinar, en dat is ongeveer Euro 3,00.

Traditionele Koerdische kleding; een soort van overall met een brede band erom.

Erbil is een leuke stad om enkele dagen te verblijven. Naast de centraal gelegen citadel, heeft de stad niet heel veel te beiden. De citadel, die op een 30 meter hoge vlakke berg is gebouwd die in het midden van de stad ligt, wordt gezien als de plek waar de mensheid het langst aaneengesloten heeft gewoond. Onderzoek heeft uitgewezen dat de berg al 6000 jaar lang een woonplaats is voor de mensheid. De citadel is nu volledig onder constructie, waardoor slechts een beperkt gedeelte toegankelijk is voor bezoekers. Men verwacht dat de constructiewerkzaamheden tussen de 20 en 25 jaar gaan duren. Tegen de tijd dat de werkzaamheden zijn afgerond, zal de citadel ongetwijfeld heel veel toeristen-Euro’s voor de stad gaan opleveren. Rondom de citadel bruist Erbil. De bazaar is gerenoveerd en omdat er nog maar heel weinig toeristen naar Erbil komen zijn de winkeltjes nog authentiek; dus geen toeristenprullaria en geen opdringerige verkopers die je een waterpijp proberen aan te smeren. De bazaar strekt zich uit over verschillende delen rondom de citadel. Zoals zo vaak hebben de verschillende productsoorten hun eigen deel van de bazaar, zoals kleding, kruiden, groente en fruit, elektronica, gereedschappen en auto-onderdelen. Buiten het centrum is de stad echter een stoffige bedoeling, met drukke wegen, saaie architectuur en veel overheidsgebouwen die door enorme betonnen muren en zwaar bewapende militairen worden tegen beschermd tegen mogelijke kwaadwillende individuen of groeperingen, die de rust hier willen komen verstoren.

Arme Koerdische boerderij nabij Amedi

Jongetje probeert narcissen te verkopen aan drukke weg

Het centrum van Erbil, met de citadel op de achtergrond

Tijd voor een thee op één van de vele thee-terrassen in Erbil

De gerenoveerde bazaar van Erbil © copyright - Babakoto.eu / 2014