|
Engels | Nederlands |
|
| Qom, thuishaven van de Iraanse religieuze clerici | |
Teheran (Iran), 18 februari 2013 |
|
|
|
|
Qom is de op één na heiligste stad van Iran, na Mashad. Als één van de snelst groeiende steden van het land, is de stad de thuishaven van de hardline clerici die het land sinds de Islamitische revolutie van 1979 leiden. Wij bezoeken Qom als een dagtrip vanuit de hoofdstad Teheran om het mausoleum van Fatemeh, de zuster van Imam Reza, te bezoeken. Verder zijn we benieuwd of de moderne kledingstijl die we in Teheran hebben gezien, ook in deze conservatief religieuze stad is doorgedrongen. In sommige delen van vooral het noordelijke en rijkere deel van Teheran, lijkt de wettelijke eis omtrent kledingstijl voor vrouwen een futiliteit. Velen weten zich binnen de regels zo aantrekkelijk te kleden, waarbij menige westerse fashionata in het niet vallen. De westerse media wil vaak doen voorkomen dat alle jonge vrouwen er tegenwoordig zo ‘modern’ bijlopen, maar dat is zeker niet het geval. Nergens is dat duidelijker te zien dan in Qom, vooral rondom Hazrat-e Masumeh, het heilige schrijn waarin Fatemeh is begraven. Het schrijn ligt midden in Qom en de minaretten zijn al vanaf grote afstand te zien. Terwijl we naar de hoofdingang lopen vragen we ons af of we in dit heiligdom zullen worden toegelaten, aangezien we geen Moslims zijn. Het is enorm druk, maar desondanks neemt een uiterst vriendelijke bewaker de moeite om een chador te regelen die Ivonne over haar lange jas en hoofddoek moet dragen. Dat valt niet mee om zo’n doek fatsoenlijk om je heen geslagen te houden. |
|
 |
|
Zicht op het fabelachtige Hazrat-e Masumeh schrijn |
|
Eén van de bewakers wordt als gids aan ons toegewezen en loodst ons door de drukte het schrijn binnen. Vanaf het immense binnenplein hebben we een prachtig uitzicht op de spiegeltjesfaçade van het schrijn, de glimmende goudkleurige koepel en de hoge minaretten. Tot onze verbazing worden we uitgenodigd om foto’s van het schrijn te maken. We hadden gelezen dat dat verboden zou zijn, maar dat blijkt niet zo te zijn. Als Ivonne in haar chador probeert te filmen, glijdt de chador alle kanten op, waardoor ze het filmen maar aan Edwin overlaat. Nadat we de binnenplaats hebben bekeken worden we meegenomen naar een gebedsplaats voor mannen, in een gedeelte van het schrijn waarvan we niet hadden gedacht dat we er zouden mogen komen. De mannen bidden op een enorm tapijt met hun hoofden in de richting van het graf van Fatemeh. Door een grote deur zien we het heiligdom staan. Uiteraard mogen we hier niet fotograferen, maar deze pracht en praal zal voor altijd op ons netvlies blijven staan. | |
 |
|
De chador is stadaard in Qom |
|
| Uiterst tevreden lopen we terug naar de uitgang, en na afscheid te hebben genomen van onze bewaker, gaan we de omgeving van Hazrat-e Masumeh verkennen. Bij de nabij gelegen bazaar is het druk, niet alleen met vrouwen die winkelen voor een nieuwe chador, maar ook met mannen die door religieuze boeken bladeren in de kleine boekwinkeltjes. Maar het meest populair zijn de lokale koekjes, die in blikken worden verkocht aan de religieuze toeristen. De straten van Qom zijn druk, maar het is lang niet zo hectisch als Teheran. Het meest opvallend is echter de kledingstijl van de vrouwen. In Qom is bijna iedere vrouw in een chador gehuld, terwijl deze zwarte doeken in Teheran een zeldzaamheid zijn geworden. Ook de opvallende haardracht en make-up van Teheraanse vrouwen zijn hier nergens te bekennen. Daar waar veel vrouwen in Teheran de hoofddoek zo ver mogelijk achter op het hoofd dragen om zoveel mogelijk haar te laten zien, zoveel moeite doet men hier om het haar te verbergen. De mensen in Qom gedragen zich veel ingetogener, en dat wordt ook verwacht van de buitenlandse bezoekers. We worden echter ook hier zeer regelmatig aangesproken door de uiterst vriendelijke bevolking die graag willen weten waar je vandaan komt en wat je van Iran vindt.
De Iraniërs van Qom en Teheran zijn in vele opzichten verschillend van elkaar, maar wat ze gemeen hebben is de vriendelijkheid en gastvrijheid die ze uitdragen. Ze hebben ongetwijfeld een heel ander beeld bij de ideale toekomst van hun land. Het is maar te hopen dat zowel de mensen van het noordelijke deel van Teheran als de mensen van Qom in een Iran kunnen leven waar beider idealen gerealiseerd kunnen worden. | |
 |
|
De hoofdingang van de Hazrat-e Masumeh schrijn |
|
 |
|
Winkelen voor souveniers |
|
 |
|
Een oude Paykan taxi die langzaam maar zeker uit het straatbeeld begint te verdwijnen |
|
 |
|
Winkeltjes rondom het Astane plein |
|
 |
|
De Imam Hassan Moskee |
|
