Engels | Nederlands
India: Terugblik
Trein van Delhi naar Bareilly (India), 6 december 2007

Na bijna vier maanden door India te hebben gereisd, wordt het tijd om een balans op te maken van ons eerste bezoek aan India. We hebben de vier maanden doorgebracht in het noord westen van India, en dan voornamelijk in Ladakh, Delhi, Rajasthan en Gujarat. De indruk die India bij ons heeft achtergelaten is het beste te omschrijven met de volgende twee woorden: gemengde gevoelens.

Laten we beginnen met de positieve indrukken. Het valt niet te ontkennen dat India een prachtig en veelzijdig land is. India is het land van de fabelachtige Himalaya, de rijke culturen, kleurrijke festivals mooie natuurparken en eeuwenoude tradities. Het India van vandaag is in veel opzichten nog het India van eeuwen geleden. Zelfs in de miljoenensteden zie je nog koeien op straat, mensen die het beroep van oorschoonmaker uitoefenen en kleurrijke heilige mannen die zo uit een film lijken te zijn weggelopen. In veel opzichte is India een prachtig openluchtmuseum waar je je elke dag meerdere keren verbaast over de prachtige dingen die je ziet. Het leven van alledag speelt zich vaak af in decors die zelfs Steven Spielberg niet zou kunnen verzinnen voor zijn miljoenenproducties. India is een genot voor elk zintuig. Daarnaast is India makkelijk te bereizen. Het treinsysteem is efficiënt en uitgebreid en zelfs het bussysteem is goed te noemen. Waar je ook heen wilt in India, de bestemming is ongetwijfeld te bereiken per goedkoop openbaar vervoer. Een ander absoluut pluspunt van India is dat Engels een veel gesproken taal is. Het is toch lekker als je je goed verstaanbaar kunt maken en makkelijk met lokale mensen kunt communiceren. India heeft dus alles ingrediënten om een topbestemming te zijn voor de veeleisende reiziger. En dat er veel reizigers naar India komen, is wel duidelijk. In een stad als Leh (Ladakh) lijkt in het hoogseizoen vijftig percent van de mensen toerist te zijn en in bepaalde steden van Rajasthan is toerisme één van de belangrijkste bron van inkomsten.

Indiase familie bij het fort van Ranthambhore NP
 

Het grote aantal toeristen is ook van de grootste negatieve punten van India te noemen. Sommige gebieden zijn tegenwoordig zo toeristisch, dat er eigenlijk geen sprake meer is van authenticiteit. Wat eigenlijk nog veel erger is, is de manier waarop reizigers bejegend worden door de Indiërs die hun kost verdienen aan het toerisme. Terwijl je zou verwachten dat vriendelijkheid en service topprioriteit zou hebben bij deze beroepsgroep, is het tegendeel vaak waar. De toerist wordt gezien als melkkoe die zo snel mogelijk leeg gemolken moet worden. Alle energie gaat daarbij zitten in het afhandig maken van geld, waardoor de service en de producten die je ervoor terugkrijgt inferieur zijn. Koud eten, smerige tafels en bestek, vieze kamers, botte bediening, foutieve rekeningen (altijd in je nadeel) en suïcidale auto-rickshaw ritten zijn helaas geen uitzondering. Van lange termijn denken heeft men vaak nog niet gehoord. Korte termijn geld, daar draait het om.

Een ander negatief aspect van het reizen in India zijn de voor ons westerlingen vaak zeer confronterende sociaal-culturele tradities. Eén van de meest zichtbare tradities is dat mensen geen waarde hechten aan een schone leefomgeving. Werkelijk alles wordt op straat gekieperd, waardoor de meeste dorpen en steden tevens vuilnisbelten zijn geworden. Veel mensen wijden dat aan de armoede, maar dat is onzin. Zelfs de hoogopgeleide en rijke Indiërs schromen het niet om lege plastic flessen en chipszakjes uit de bus of trein te gooien. Met armoede is wel direct een volgend confronterend aspect genoemd. De armoede is India is echt extreem. We hebben al door veel arme landen gereisd (waaronder een aantal Afrikaanse landen), maar de kwaliteit van het leven voor grote groepen Indiërs lijkt in veel opzichten uitzichtlozer. Wat wellicht nog het meest confronterend is, is het gebrek aan compassie bij de mensen die het beter hebben. In de sterk hiërarchische Indiase samenleving (Kaste systeem) is weinig tot geen respect voor de mensen uit de lagere hiërarchische lagen. Dit is dagelijks zichtbaar in bijvoorbeeld restaurants en koffiehuizen. Als je dan ziet hoe sommige “rijkere” mensen de bediening behandelen, dan is dat ronduit onbeschoft te noemen. Je krijgt bijna de neiging excuses aan te bieden voor het gedrag van andere mensen. Het gedrag van deze mensen is wellicht te verklaren uit het Kaste systeem (systeem waarbij mensen in klassen worden verdeeld) dat één van de belangrijke aspecten is in de Hindoe religie. Hindoes geloven in reïncarnatie en dat de klasse waarin je hergeboren wordt, afhangt van je gedachten en daden in je huidige leven. Heb je en positieve “karma” dan reïncarneer je in een hoger niveau. Is je karma daarentegen negatief, dan reïncarneer je in een lager niveau, wat betekent dat je eventueel ook als dier kunt worden herboren. Het systeem houdt dus kort door de bocht in, dat de kwaliteit van je huidige leven het gevolg is van wat je in je vorige leven hebt gedaan. Eigen schuld, dikke bult, zeg maar! Misschien dat sommige mensen in die gedachte de rechtvaardiging zien om andere mensen minachtend te behandelen.

Badende mannen in Udaipur met het paleis op de achtergrond
 
Tenslotte hebben we nog het gedoe rondom de positie van de vrouw en de bijbehorende traditie van de dowry (bruidschat). Het is huiveringwekkend om elke dag weer in de krant te lezen welke familiedrama’s zich afspelen (lees ook column: cultuur schok). Als je denkt dat dit alleen in India voorkomt, dan heb je het mis. Laatst lazen we in de Times of India over een zelfmoordstation in een buitenwijk van Londen (Engeland), gelegen in een wijk waar veel Indische Sikhs wonen. Jaarlijks springen hier meer dan 70 Indische vrouwen (vaak hoogopgeleid) met hun kinderen voor de trein, omdat ze niet kunnen voldoen aan de eisen en wensen van de vaak laag opgeleide man en schoonfamilie. Bij elke zelfmoordactie horen tientallen vrouwen die in een soortgelijke miserabele situatie verkeren, maar die deze grote stap uiteindelijk niet nemen. En dat alles vanwege de traditie van uithuwelijking waarbij de gedachte is dat de ouders het beste weten welke partner het beste bij hun zoon of dochter past. Wellicht dat de achtergestelde positie van de vrouw ook de reden is waarom dat wij het moeilijk vinden om echt in contact te komen met Indische vrouwen. In tegenstelling tot in veel andere landen, zal de vrouw zich zelden mengen in een gesprek met vreemden. Onze contacten blijven om die reden meestal beperkt tot de contacten met mannen, en dan vooral de jonge mannen. Je zult vrouwen ook zelden tegenkomen in service gerichte beroepen waarbij ze contacten hebben met vreemde mensen (zoals de bediening in restaurants, recepties van hotels, rickshaw-bestuurders, winkelpersoneel, gidsen, etc). Daarbij speelt ook nog eens het verhaal dat vrouwen vaak geen Engels spreken. Ouders kiezen er namelijk eerder voor om de zoons naar school te sturen en niet de dochters. Het is jammer om “vrouwelijk” India niet beter te leren kennen. Maar goed, het is verklaarbaar; alles in India draait immers om de man.

Om deze reden is India voor ons een land met gemengde gevoelens. Het is een prachtig land met fabelachtige bezienswaardigheden. Daarnaast is het een land dat in veel opzichten stil lijkt te hebben gestaan de afgelopen eeuwen waardoor je je vaak in een openluchtmuseum waant. De uitdaging van India ligt de komende decennia vooral op sociaal-cultureel vlak Als de stappen worden gemaakt wordt India wellicht de bestemming met naast de fabelachtige bezienswaardigheden, ook een grandioze reisbeleving. Tot die tijd blijft India voor ons het land met de gemengde gevoelens.


Go back to home pageGo to Articles sectionGo to Columns sectionGo to Photos sectionGo to countries sectionGo to weblog sectionGo to about us