Als we met de taxi de buitenwijken van Matanzas inrijden realiseren we ons direct dat we in Cuba zijn. De smalle straatjes worden gekenmerkt door kleine kleurrijke huisjes met schaduwrijke portiekjes waarin de bewoners zitten om de zon te ontlopen. Regelmatig zien we socialistische leuzen op de muren gekalkt, waarmee de bewoners constant worden herinnerd aan al het goede dat de revolutie heeft gebracht. Vaak worden de leuzen gecomplementeerd met een afbeelding van één van de twee belangrijkste helden van de revolutie: Fidel Castro en Che Guevara. De penetrante benzinelucht die er hangt komt uit één van de vele oude Amerikaanse auto’s (uit de jaren 1940 en 1950), die nog steeds het straatbeeld van Matanzas domineren. We kijken elkaar glimlachend aan, en zonder iets te zeggen weten we van elkaar wat we denken: dit is het Cuba waarvoor we zijn gekomen.

We laten ons afzetten in het Parque Libertad (vrijheidspark) in het centrum van de stad waarna we nog maar een paar blokken hoeven te lopen naar onze Casa Particular. Een Casa Particular is een huis van een lokale familie die één of meerdere kamers verhuren aan buitenlandse toeristen. Het is een prima alternatief voor de veel duurdere officiële hotels die door de Cubaanse staat worden gerund en waarvan de service vaak belabberd is. Door het groeiend aantal toeristen in Cuba en de wens van de Cubaanse overheid om de Cubanen meer te laten profiteren van de harde toeristendollars, mogen families tegenwoordig kamers verhuren aan buitenlanders. Voor de individuele reiziger is dit een zegen. Niet alleen komt het geld dan direct bij de families terecht, maar het is ook een leuke en leerzame ervaring om te logeren bij de Cubanen thuis. Daarnaast zijn de Casa Particulars veel goedkoper dan de hotels en kun je er meestal ook heerlijk eten.

We verblijven twee dagen in Matanzas en kijken er onze ogen uit. De stad behoort niet tot één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Cuba en om die reden komen er weinig toeristen. En dat maakt de stad zo ontzettend leuk. Daar waar in andere Cubaanse steden de toeristenindustrie op volle toeren draait, zoals bijvoorbeeld in Havana, Trinidad en Cienfuegos, zie je in Matanzas maar af en toe een andere reiziger op straat. En dat betekent dat er niemand in Matanzas is die er zijn werk van heeft gemaakt om geld aan toeristen te verdienen; dus geen vervelende taxichauffeurs, geen mensen die paardenritjes proberen te verkopen, en geen winkels waar ze bijna twee Euro voor een anderhalve literfles water durven te vragen (en dat gebeurd dus wel in veel andere Cubaans steden!).

En om die reden hebben we Matanzas leren kennen als één van de leukste bestemmingen in Cuba. Als we dit schrijven zijn we alweer een paar weken in Cuba en hebben we onder andere de bestemmingen Havana, Vinales en Trinidad bezocht. Regelmatig kijken we met weemoed terug op ons bezoek aan Matanzas, omdat die Cubaanse puurheid in de andere bestemmingen zo moeilijk te vinden is. Daarmee willen we niet zeggen dat Matanzas veel mooier of leuker is dan andere bestemmingen in Cuba. Maar wat we wel willen zeggen is dat een bezoek aan een Cubaanse bestemming die van het standaard toeristen pad afligt (zoals Matanzas), een extra en unieke ervaring met zich meebrengt. De kerken, parken en gebouwen zijn er misschien niet zo mooi, maar de unieke Cubaanse manier van leven is er in een puurdere vorm aanwezig. En dat maakte Matanzas voor ons de prefecte introductie van Cuba.