Dit artikel is geschreven door Franka en Jan, de ouders van Ivonne

Op woensdag september 2010 vertrokken wij om 16.00 uur naar Peking om onze dochter Ivonne en haar man Edwin voor twee en een halve maand te vergezellen. Eerst in Peking, daarna door Tibet, Nepal en het noorden van India. Nadat we een tussenlanding hadden gemaakt in Dubai vertelde de piloot dat wij s morgens om zeven uur over de spectaculaire Himalaya Mountains zouden vliegen. Het was inderdaad zeer indrukwekkend om van grote hoogte de Himalaya te mogen en te kunnen observeren. Op 23 september om 14.55 landden we in Peking waar we opgewacht werden door Ivonne en Edwin. Het was fijn om na zo'n lange tijd, ruim een jaar, hun weer in levenden lijve te zien.

Na een kop koffie gingen wij met de metro naar Beijing. Dit gaf al meteen een groot verschil te zien met Thailand, waar wij het voorbije jaar waren met Ivonne en Edwin. Bij aankomst van de trein staan de mensen in Thailand netjes te wachten tot de passagiers zijn uitgestapt en gaan dan rustig zonder te dringen of voor te schieten de trein binnen. De Chinezen lappen iedere fatsoensnorm aan hun slippers en stormen zodra de deur open gaat massaal de trein binnen zonder de anderen de kans te geven uit te stappen. Ook op straat lopen ze zonder op de andere weggebruikers te letten hun geplande richting. Geen stapje links of rechts om een ander voorrang te geven, nee rechtdoor de kortste weg. Toen wij bij ons hotelletje in Beijing aankwamen, reserveerden wij bij de balie al meteen de toer naar 'The Great Wall'', die wij over een paar dagen willen gaan bezoeken. Volgens een medewerkster heette deze toer enkele weken geleden nog de '' Secret Wall tour". Nu werd deze toer de "Ancient Wall"genoemd. Hele stukken van de authentieke muur worden namelijk gerestaureerd en zijn daarom afgesloten. Omdat Ivonne en Edwin zeker wisten dat wij nog een authentiek gedeelte zouden bezoeken boekten wij toch. Na deze boeking gingen wij er in een restaurant eens goed voor zitten om uitgebreid Chinees te eten, natuurlijk met stokjes! Pas nadat wij de complimenten van Ivonne en Edwin in ontvangst genomen hadden over het zeer goed overweg kunnen met dit gereedschap zeiden wij dat er thuis geoefend was.