Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, is een heerlijke stad. We verblijven er uiteindelijk twee weken. Niet alleen hebben we veel dingen in de stad en zijn omgeving gezien, maar we hebben ook nagedacht over de reisplannen voor de (nabije) toekomst. Langzaam maar zeker begint namelijk de herfst te arriveren in de Kaukasus, en dat is de tijd dat het weer begint om te slaan. Het wordt snel kouder, maar vooral ook natter. We hebben de afgelopen maanden veel jonge Israëliërs ontmoet in Centraal Azië. Het is traditie in Israël om na de verplichte diensttijd van twee tot drie jaren, er een jaartje tussenuit te trekken en de wereld te gaan verkennen. Op bepaalde plekken in de wereld kom je er heel veel tegen (bijvoorbeeld India, Thailand en Zuid Amerika), en op andere plekken weer helemaal niet. Dat zijn dan vaak de Islamitische landen waar Israëliërs niet welkom zijn.

Enkele van deze Israëlische backpackers hebben ons weten te overtuigen om een bezoek aan Israël te overwegen. Voor ons zou dat een mooie overbruggingsperiode zijn voordat we de kerstdagen weer in Nederland gaan doorbrengen. Uiteindelijk zien we toch van het bezoek af. We hebben namelijk drie visa van Iran en een stempel van Irak in ons paspoort staan, en dat gaat geheid problemen opleveren aan de grens. Officieel kunnen ze ons alleen hierom niet weigeren, maar dat het tot lange verhoorgesprekken zal leiden staat als een paal boven water. Als we dan ook nog de Palestijnse gebieden zouden willen bezoeken, waardoor we veel militaire controleposten zouden moeten passeren, zal dat niet ten goede komen aan het gevoel dat we aan een bezoek aan Israël gaan overhouden. We hebben dit ‘probleem’ van de Iraanse en Iraakse stempels ook met een aantal Israëlische backpackers besproken, en ook zij zeiden dat het wellicht beter is een bezoek te brengen aan Israël met een ‘schoon’ paspoort. Dit plan verdween dus in de prullenbak.


Toch maar niet naar Israël
Bakoe (Azerbeidzjan) naar Troodos (Cyprus), oktober 2015

Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, is een heerlijke stad. We verblijven er uiteindelijk twee weken. Niet alleen hebben we veel dingen in de stad en zijn omgeving gezien, maar we hebben ook nagedacht over de reisplannen voor de (nabije) toekomst. Langzaam maar zeker begint namelijk de herfst te arriveren in de Kaukasus, en dat is de tijd dat het weer begint om te slaan. Het wordt snel kouder, maar vooral ook natter. We hebben de afgelopen maanden veel jonge Israëliërs ontmoet in Centraal Azië. Het is traditie in Israël om na de verplichte diensttijd van twee tot drie jaren, er een jaartje tussenuit te trekken en de wereld te gaan verkennen. Op bepaalde plekken in de wereld kom je er heel veel tegen (bijvoorbeeld India, Thailand en Zuid Amerika), en op andere plekken weer helemaal niet. Dat zijn dan vaak de Islamitische landen waar Israëliërs niet welkom zijn. Enkele van deze Israëlische backpackers hebben ons weten te overtuigen om een bezoek aan Israël te overwegen. Voor ons zou dat een mooie overbruggingsperiode zijn voordat we de kerstdagen weer in Nederland gaan doorbrengen. Uiteindelijk zien we toch van het bezoek af. We hebben namelijk drie visa van Iran en een stempel van Irak in ons paspoort staan, en dat gaat geheid problemen opleveren aan de grens. Officieel kunnen ze ons alleen hierom niet weigeren, maar dat het tot lange verhoorgesprekken zal leiden staat als een paal boven water. Als we dan ook nog de Palestijnse gebieden zouden willen bezoeken, waardoor we veel militaire controleposten zouden moeten passeren, zal dat niet ten goede komen aan het gevoel dat we aan een bezoek aan Israël gaan overhouden. We hebben dit ‘probleem’ van de Iraanse en Iraakse stempels ook met een aantal Israëlische backpackers besproken, en ook zij zeiden dat het wellicht beter is een bezoek te brengen aan Israël met een ‘schoon’ paspoort. Dit plan verdween dus in de prullenbak.

Het strandleven in het olierijke Azerbeidzjan

Uiteindelijk boekten we tickets voor Cyprus. Vanuit Georgië konden we een paar goedkope tickets vinden bij Pegasus Airlines die ons vanuit Kutaisi in Georgië, via Istanboel, naar het Turkse deel van Cyprus zouden brengen. Met die tickets op zak reisden we vanuit Bakoe, via Sheki en Zaqatala naar Tbilisi, de hoofdstad van Georgië. We hebben Azerbeidzjan als een zeer leuk land ervaren, ondanks dat we voorheen van andere reizigers hadden gehoord dat het een onvriendelijk land zou zijn. Wij hebben dat absoluut niet zo ervaren. Sterker nog, de mensen waren extreem vriendelijk en we zouden iedereen aanraden een bezoek aan het land te brengen. Vooral Bakoe is een prachtige stad en zal zich ongetwijfeld in de komende tien jaar ontwikkelen tot een populaire stedentripbestemming (zie ook onze foto impressie over Bakoe). Het enige probleem tot nu toe is het verkrijgen van het Azeri visum en de dure vliegtickets. De vliegtickets worden echter wel snel goedkoper. Met de budgetmaatschappijen Pegasus en WizzAir worden de mogelijkheden om vanuit Europa naar Georgië te vliegen snel interessanter, vanwaar je per bus of trein verder kunt reizen naar Azerbeidzjan. In Georgië zijn we niet lang gebleven. Dit land hadden we vorig jaar al bezocht toen we hier met onze Toyota Land Cruiser vastliepen op de gesloten grens tussen Georgië en Rusland. Na ruim een week in Tbilisi te zijn geweest, reisden we per bus naar Kutaisi, vanwaar we met een nachtvlucht naar Lefkosa op het Turkse deel van Cyprus vlogen. Aan de grens hadden we even stress toen de Turk-Cypriotische immigratiebeambte een stempel in ons paspoort zette. Overal op internet hadden we gelezen dat dit tot een groot probleem zou kunnen leiden als je de grens naar het Griekse deel van Cyprus zou willen oversteken (zie ook ons artikel over de grensovergang). De Griekse Cyprioten zien het Turkse deel van het eiland namelijk als bezet gebied en beschouwen een aankomst op het Turkse deel van Cyprus dan ook als een illegale manier van binnenkomst. Met alle gevolgen van dien. Maar gelukkig is die tijd voorbij. De relaties tussen de Griekse en Turkse Cyprioten worden steeds beter, waardoor de paniek die er voorheen heerste als iemand via het Turkse deel van Cyprus op het eiland arriveerde, gelukkig verleden tijd is. We konden zonder problemen van het ene deel van Cyprus naar het andere deel reizen, en vice versa.

Qarabag supporters bij de Europa League wedstrijd in Bakoe tegen Anderlecht

Het weer is fantastisch op Cyprus. Het is tussen de 22 en 26 graden Celsius en de meeste dagen is het prachtig zonnig weer. Het hoogseizoen is allang voorbij waardoor het heerlijk rustig is op het eiland. Ook de prijzen zijn gekelderd. Je huurt al een leuke auto voor 15 Euro per dag, en ook voor een volledig ingericht appartementje inclusief keuken, betalen we zelden meer dan 25 Euro per nacht. We blijven hier tot 8 november en vliegen dan naar het koude noorden van Europa. Naar Polen om precies te zijn. Ons paspoort moet verlengd worden, en omdat we uit Nederland zijn geëmigreerd, kan dat handiger worden geregeld in het buitenland. Dat doen we dus in Warschau. Tijdens het wachten op ons nieuwe paspoort hopen we een bezoek te brengen aan Wit-Rusland en Rusland (Kaliningrad), waarna het tijd is om weer voor even terug te gaan naar Nederland.

Taxi chauffeurs in Tbilisi (Georgië)

In het nationaal stadion van Georgië in afwachting van Georgië - Gibraltar

Een heerlijke dürüm in het Turks deel van Lefkosa

Papieren alstublieft!

De oude haven van Girne in het Turkse deel van Cyprus © copyright - Babakoto.eu / 2015