Een feestelijk einde van 2013
Nederland naar Sarajevo (Bosnië & Herzegovina), december 2013

De laatste weken, voordat we weer op reis gaan, zijn goed volgepland. De noodzakelijke voorbereidingen worden getroffen, visa worden geregeld, maar er wordt vooral veel bijgekletst en gefeest. Er zijn voldoende aanleidingen om te feesten. Eerst wordt er Sinterklaas gevierd en daarna pikken we ook nog de 65-ste verjaardag van de vader van Edwin mee, voordat we op pad gaan.

Als kind, waren we nog bang om in de zak van Sinterklaas naar Spanje te verdwijnen, of dat er wellicht geen cadeautjes zouden komen vanwege het kattenkwaad dat we in dat jaar hadden uitgehaald. Tegenwoordig is de twijfel niet óf er cadeautjes komen, maar hoeveel het er zullen zijn. Toch werkt de tucht van Sinterklaas nog steeds in zekere mate. Tuur, ons achtjarige neefje, was vastberaden om Sinterklaas en zwarte Piet te “betrappen” als ze de cadeautjes voor de deur zouden zetten. Alle voorgaande jaren was hij naar de voordeur gerend, zodra erop gebonsd werd, maar telkens was hij te laat om een glimp van de goedheiligman op te vangen. Dit jaar had hij zich voorgenomen om in een donker hoekje bij de voordeur te gaan zitten, zodat hij hen zou zien. Eén opmerking van z'n vader was echter voldoende om zijn plannen te wijzigen: “Als de spionagepiet dat ziet, dan lopen ze onze deur voorbij”. Dat risico was hem te groot. Tijmen (neefje van 14) en Sam (nichtje van 12) laten zich natuurlijk niet meer opjutten door Sinterklaas. Beide zijn dol op muziek en op die manier blijven wij ook een beetje bij de tijd.

Appelschoteltje bij de ouders van Ivonne
 

Tijdens deze thuiskomst, vieren we naast Sinterklaas ook de 65-ste verjaardag van Edwins vader. Dat mag met recht een feest genoemd worden. We vieren het in de decemberkerstsfeer, waarbij de gasten zich in meer- of mindere mate in het kerstthema verkleden. Het feest gaat tot in de vroege uurtjes door en we hebben daarna nog wel een dagje nodig voordat we weer helemaal fit zijn. Als de vermoeidheid uit ons lijf is en onze stemmen weer op volle kracht zijn, breekt het moment aan om weer op reis te gaan. Het is de laatste weken super gezellig geweest, met veel kletsen, lekker eten en de nodige wijntjes. We nemen afscheid van onze familie en gaan medio december weer op pad. Gedag zeggen is nooit leuk, maar we kijken allebei weer uit naar de reis die voor ons ligt.

Bij ons vertrek is het plan om via de hoofdsteden van de Balkan naar Turkije te reizen en vervolgens door te gaan naar Iran, waar we de winter willen doorbrengen. Vanuit Nederland gaan we met onze Toyota Land Cruiser BJ 45 uit 1984 via Duitsland en Oostenrijk naar Slovenië. We bezoeken het stadje Bled met zijn prachtige meer en de Sloveense hoofdstad Ljubljana (zie ook het artikel over Ljubljana). Voor onze overnachtingen zoeken we naar studio's, appartementen of hotelkamers met een gedeelde keuken, zodat we zelf kunnen koken. Kamperen is in deze wintermaanden niet iets waar we naar uit kijken. In het voormalige Joegoslavië is het vinden van een redelijk geprijsd appartement geen enkel probleem. Veel gezinnen hebben enkele kleine, eenvoudige appartementen aan huis, die zij verhuren aan reizigers. Op deze manier komen we op een leuke manier met mensen in contact en verbazen we ons regelmatig over de service en de gastvrijheid van onze gastgezinnen. In Ljubljana proeven we 30 jaar oude, zeer sterke en zelfgestookte “Dolenjski Sadjevec”. Bij de volgende bestemming op onze route, Zagreb, maken we het nog bonter. Na een dagje de stad bezichtigd te hebben, staat er een grote schaal met gebakjes en een lekkere fles wijn klaar. Men wilde ons een fijne kerst toewensen; dat is zeker gelukt! (voor meer over Zagreb, zie hier)

Sinterklaas is zojuist geweest, en kijk eens wat hij gebracht heeft
 

Vanuit de Kroatische hoofdstad, gaan we naar Belgrado in Servië. Naarmate we langer in het voormalige Joegoslavië zijn en hoe meer we over de oorlogen in de jaren '90 lezen, hoe moeilijker het is om ons voor te stellen dat de verschrikkingen zich nog zo kort geleden hebben afgespeeld. (zie meer over Belgrado: hier) Belgrado blijkt een heerlijke stad te zijn, maar we sluiten het jaar af in Sarajevo: de hoofdstad van Bosnië en Herzegovina. De route naar deze stad is prachtig en voert ons door een ruig en bergachtig gebied. Sarajevo is een mooie stad, met een grote diversiteit aan religies. Als je vanaf een heuvel op de stad kijkt, zie je in één oogopslag orthodoxe kerken, katholieke kathedralen en honderden minaretten. De echte attractie is wat ons betreft echter het drinken van een Bosnische koffie op één van de vele terrassen. Samen koffiedrinken en socialisten zit hier bij alle mensen in het bloed. (Zie ook het artikel over Sarajevo). Wij passen ons moeiteloos aan deze terrascultuur aan en vinden dit een heerlijke manier om de laatste dagen van 2013 door te brengen. Ondertussen fantaseren we over de mooie reis die we voor 2014 in de planning hebben: we kijken er weer naar uit.

Laatse aanpassingen aan onze Land Cruiser
Edwin's Pa is 65 geworden ... en dat moest gevierd worden
Tevens een goede manier om iedereen weer eens te zien ... zoals Oom Kees!
Weer onderweg ... tussenstop in Oostenrijk

Grens tussen Servië en Bosnië & Herzegovina

© copyright - Babakoto.eu / 2013