Het is begin februari als we het Arabische schiereiland achter ons laten en met Air Arabia van Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten naar Teheran in Iran vliegen. De zes weken in Koeweit, Bahrein, Qatar, Oman en de Verenigde Arabische Emiraten zijn prachtig geweest en hebben ons een goede indruk gegeven van de regio. Koeweit en Oman zijn onze absolute favorieten. De tegenvaller was wat ons betreft de Verenigde Arabische Emiraten omdat ze qua bestemming het minst Arabisch zijn. Nu zijn we dan eindelijk weer op weg naar één van onze favoriete reisbestemmingen op onze aardbol: Iran.

Het is ons derde bezoek aan Iran, maar dit keer zijn we er voor het eerst in de winter. En daar kijken we naar uit omdat de zomers in Iran bloedheet zijn, waardoor je automatisch wat minder actief bent. De formaliteiten op het vliegveld van Teheran lopen voorspoedig en voordat we op de bus springen naar het centrum van de stad, wisselen we eerst nog een minimaal bedrag van US-Dollars naar Iraanse Rials op het vliegveld. Het afgelopen jaar is de Iraanse Rial in een duikvlucht geraakt door de economische sancties die het westen aan Iran heeft opgelegd. Het westen verdenkt Iran er namelijk van om in het geheim aan een nucleaire bom te werken en probeert Iran daarvan af te brengen door economische sancties op te leggen. Hierdoor staat de Rial behoorlijk onder druk en heeft het de afgelopen 12 maanden een groot deel van zijn waarde verloren. Voor de westerse toerist met harde valuta is dat voordelig. We krijgen nu immers veel meer Rials voor onze Euro’s of Dollars. Op het vliegveld moeten we echter bij een officiële bank wisselen die een waardeloze koers geeft. Vandaar dat we net voldoende wisselen om in de stad te komen, waar we vervolgens bij kleine wisselkantoortjes kunnen wisselen voor een veel betere koers (namelijk 50.000 Rials voor een Euro).


Het is zo goed om weer terug te zijn
Dubai (Verenigde Arabische Emiraten) naar Shiraz (Iran), februari 2013

Het is begin februari als we het Arabische schiereiland achter ons laten en met Air Arabia van Sharjah in de Verenigde Arabische Emiraten naar Teheran in Iran vliegen. De zes weken in Koeweit, Bahrein, Qatar, Oman en de Verenigde Arabische Emiraten zijn prachtig geweest en hebben ons een goede indruk gegeven van de regio. Koeweit en Oman zijn onze absolute favorieten. De tegenvaller was wat ons betreft de Verenigde Arabische Emiraten omdat ze qua bestemming het minst Arabisch zijn. Nu zijn we dan eindelijk weer op weg naar één van onze favoriete reisbestemmingen op onze aardbol: Iran. Het is ons derde bezoek aan Iran, maar dit keer zijn we er voor het eerst in de winter. En daar kijken we naar uit omdat de zomers in Iran bloedheet zijn, waardoor je automatisch wat minder actief bent. De formaliteiten op het vliegveld van Teheran lopen voorspoedig en voordat we op de bus springen naar het centrum van de stad, wisselen we eerst nog een minimaal bedrag van US-Dollars naar Iraanse Rials op het vliegveld. Het afgelopen jaar is de Iraanse Rial in een duikvlucht geraakt door de economische sancties die het westen aan Iran heeft opgelegd. Het westen verdenkt Iran er namelijk van om in het geheim aan een nucleaire bom te werken en probeert Iran daarvan af te brengen door economische sancties op te leggen. Hierdoor staat de Rial behoorlijk onder druk en heeft het de afgelopen 12 maanden een groot deel van zijn waarde verloren. Voor de westerse toerist met harde valuta is dat voordelig. We krijgen nu immers veel meer Rials voor onze Euro’s of Dollars. Op het vliegveld moeten we echter bij een officiële bank wisselen die een waardeloze koers geeft. Vandaar dat we net voldoende wisselen om in de stad te komen, waar we vervolgens bij kleine wisselkantoortjes kunnen wisselen voor een veel betere koers (namelijk 50.000 Rials voor een Euro).

Zicht op Esfahan's Naqsh-e Jahan Imam plein

We brengen de eerste week door in Teheran. We moeten onder andere ons visum voor Oezbekistan regelen en voor het Turkmeense visum moeten we alvast een aanvraag indienen waardoor we hopen het visum later te kunnen ophalen in de Iraanse stad Mashad, vlak voordat we de grens met Turkmenistan willen oversteken. In tegenstelling tot wat veel andere reizigers vinden, ervaren wij Teheran wederom als een leuke stad. Zie ook onze foto-impressie over Teheran stad en de bazaar. Er is voldoende te zien en te beleven. De Iraniërs zijn nog steeds ongekend vriendelijk en regelmatig worden we aangesproken door mensen die een praatje willen maken. Het is veel mensen wel opgevallen dat er minder toeristen naar Iran komen. “Ze zijn bang geworden” is wat de meeste Iraniërs zeggen. “Ze denken dat we allemaal terroristen zijn”, wordt door een enkeling wat stelliger gezegd. Maar dat is natuurlijk niet zo wordt er direct achteraan gezegd. Veel van de mensen die we spreken verontschuldigen zich voor de slechte regering die ze hebben en ze hopen dat er een tijd komt dat het allemaal wat beter wordt. We hopen het uiteraard met ze mee, want Iran is en blijft een prachtige bestemming om te bezoeken. Vanuit Teheran maken we ook een dagtocht naar één van de meest heilige steden van het land: Qom (zie ook het artikel over Qom). Qom is een behoorlijk contrast ten opzichte van Teheran. De hoofdstad is namelijk de meest ‘vrijgevochten’ stad van het land, terwijl Qom één van de meest conservatieve steden is. Qom is ook de stad waar de meeste clerici vandaan komen die Iran in de conservatieve greep van hedendag houden. Na Teheran nemen we de bus naar Kashan, een prachtig klein stadje met een fantastische bazaar en enkele prachtig gerestaureerde traditionele huizen (zie de foto-impressie over Kashan). We waren nooit eerder in dit stadje en dat was een gemis. Een uurtje of vier verder per bus ligt één van Iran’s hoogtepunten, de stad Esfahan. We bezochten de stad nu voor de derde keer, en het blijft een belevenis. Nu waren we er in het laagseizoen waardoor we een prachtig appartement konden huren in het centrum van de stad voor een bedrag van 12 Euro per nacht. Er waren maar weinig toeristen waardoor de meeste bezienswaardigheden rustig waren waardoor we alle tijd konden nemen om te fotograferen en te filmen. Ook de bazaar van Esfahan is een hoogtepunt. Langzaam maar zeker wordt het aantal souvenirwinkeltjes groter, maar er zijn nog steeds grote delen van de markt die authentiek zijn (zie ook de foto-impressie over Esfahan). We zijn uiteindelijk een week gebleven en zijn met pijn in het hart in de bus gestapt naar onze volgende bestemming: Shiraz.

Bazaar van Shiraz

Shiraz is de stad van de bekende Iraanse dichters Hafez en Saadi. De Shirazi’s zijn in onze beleving de Iraniërs die het meest trots zijn op hun stad. Iedereen die je spreekt heeft een lijst met bezienswaardigheden die je moet bezoeken en een lijst van restaurants waar je absoluut gegeten moet hebben. Dat advies hebben we niet in de wind geslagen. We zijn naar één van de bekendste buffetrestaurants van Shiraz geweest en hebben daar uren kunnen genieten van de heerlijkste lokale gerechten. Shiraz was ook de stad waar we ons visum hebben verlengd. Dit schijnt één van de beste steden te zijn om dat te doen, omdat het proces hier efficiënt is. En dat bleek ook zo te zijn. We moeten wel onze ellebogen enigszins gebruiken om te voorkomen dat Afghaanse vluchtelingen zouden voorkruipen. Het schijnt zo te zijn dat Iran drie miljoen legale en nog eens zes miljoen illegale Afghaanse vluchtelingen herbergt. En die drie miljoen mensen die hier legaal zijn, moeten ook regelmatig hun visum laten verlengen. Het was dus druk. Maar alles liep voorspoedig en na een paar uurtjes waren we in het bezit van een verlengd visum. Weer een zorg minder.

De overheid van Teheran probeert haar inwoners verkeersmanieren bij te brengen

Het Azadi in Teheran plein bij zonsondergang

Lunch in een theehuis in Kashan

Prachtige fresco in Esfahan's Chehel Sotun paleis

Straat in Shiraz met het mausoleum Imamzadeh-ye Ali Ebn-e Hamze op de achtergrond © copyright - Babakoto.eu / 2013