Voorlopige eindbestemming: Bangkok
Patong (Thailand) naar Bangkok (Thailand), juni 2011
 
Langzaam maar zeker reisden we vanuit Zuid Thailand noordwaarts naar onze voorlopige eindbestemming: Bangkok. Vanuit Bangkok vliegen we voor de derde keer tijdens deze reis naar Nederland voor familie- en vriendenbezoek. We hebben ons bezoek aan Patong (bekendste badplaats van het eiland Phuket) als leuk en interessant ervaren, ondanks dat we in eerste instantie sceptisch waren. Patong is immers de strandbestemming van Thailand waar jaarlijks ruim één miljoen buitenlanders op af komen. En onze gedachte was dat daarmee ook alle Thaise charme van Patong gestript zou zijn.

En die gedachte was juist. Kom dus zeker niet naar Patong, en wellicht ook niet naar de meeste andere badplaatsen op Phuket, om iets van de Thaise cultuur te proeven. En oh ja, kom ook niet naar Patong als je een rustig strand zoekt, niet van drukte houdt, geïrriteerd raakt van oude westerse mannen met Thaise jonge meiden aan hun zijde, of in contact wilt komen met de vriendelijke Thaise bevolking. Want die is er namelijk niet. Het is trouwens ook belangrijk om een gezonde dosis achterdocht en oplettendheid mee te brengen want de Phukettenaren, of hoe ze ook heten mogen, houden ervan om elke stuiver uit je zak te kloppen. Letterlijk honderden bedrijfjes en individuen proberen je een loer te draaien door geïnflateerd prijzen te vragen of inferieure diensten te leveren. Zelfs de lokale McDonald’s doet daar aan mee door je kleinere Franse frietjes te leveren dan waarvoor je hebt betaald. Ook de westerlingen zijn trouwens niet te vertrouwen. In Patong barst het van de jongelui op scooters die het stadje afstruinen op zoek naar vakantiegangers die overgehaald kunnen worden te investeren in lokale appartementjes en villa’s.

Mediteren ? ...... of toch lekker muziek luisteren
 

Maar nogmaals, dat wil niet zeggen dat Patong een vervelende bestemming is. Wij vonden het leuk om er eens een weekje te vertoeven. Als je er de humor van in kunt zien om honderd keren per dag een massage of tuk-tuk aangeboden te krijgen, en je bent enigszins op je hoede voor geldklopperij, dan valt het wel mee. Na een week hadden we het echter wel gezien en verbleven we nog een paar dagen in Phuket-stad voordat we verder noordwaarts reisden naar het stadje Ranong. Ranong is een nietszeggend grensstadje dat door westerse reizigers wordt gebruikt om hun Thaise visum te vernieuwen. Vanuit Ranong is het namelijk gemakkelijk om een dagtocht naar het nabij gelegen Myanmar (Burma) te boeken waarna je bij terugkomst in Thailand weer een nieuw visum krijgt. Voor ons was Ranong echter niet meer dan een tussenstop naar het stadje Chumphon.

Chumphon was wel weer een typisch Thaise stad waar veel lokale cultuur kan worden opgesnoven. Verwacht geen spannende bezienswaardigheden, maar wel vriendelijke Thaise mensen en een paar heerlijke restaurants. Voor nog geen Euro per persoon eet je een heerlijke Thaise lunch waarbij je verschillende Thaise curry’s kunt uitzoeken uit een breed assortiment. Vanwege het slechte weer verbleven we wat langer in Chumphon wat zeker geen straf was. Daarnaast was Chumphon ook de stad waar Edwin oorontsteking kreeg waardoor een bezoekje aan het lokale ziekenhuis niet omzeild kon worden (zie ook de column: Aan het infuus voor een oorontsteking ?!?). Na Chumphon namen we de trein verder naar het noorden. We hadden nog één bestemming in gedachte voordat we in Bangkok zouden arriveren: Petchaburi.

Bangkok, stad van het leven
 

Petchaburi ligt enkele uren met de bus/trein ten zuiden van Bangkok. De stad staat bekend vanwege zijn hoge dichtheid aan tempels, maar heel bijzonder kun je ze niet noemen. We lieten ons verleiden er een paar te bezoeken, maar daarna vonden we het genoeg. Ook hebben we een poging gedaan het historische paleis op een heuvel in het centrum van de stad te bezoeken, maar toen we dreigden te worden aangevallen door een paar brutale apen die het op onze tassen hadden voorzien (Makaken die door de vele bezoekers verwend zijn door eten uit te delen), maakten we rechtsomkeer. Het was immers laagseizoen waardoor er geen toeristen waren die eten uitdeelden, waardoor de Makaken het recht in eigen hand dreigden te nemen.

Een korte treinrit bracht ons vervolgens naar Bangkok. Inmiddels zijn we redelijk bekend in de stad, waardoor we precies wisten waar we naar toe wilden. Zoals alle keren ervoor namen we een simpele kamer (550 Baht = € 13) in de White Lodge, nabij het MBK-winkelcentrum. We vinden dit een ideale plaats in de stad omdat het super centraal is, goed is ontsloten met de Sky-train en daarnaast ver is gelegen buiten het backpakkers-getto ‘Kha-san road’. Heel veel acties hadden we niet meer af te werken in Bangkok, behalve een bezoek aan de tandarts. Het was alweer anderhalf jaar geleden toen we destijds ook in Bangkok, voor een controle, naar het Dental Hospital waren geweest, dus nu moest het maar weer eens gebeuren. Uiteraard toch weer even nerveus, maar gelukkig niets aan de hand. Nu zijn alle acties afgerond, zijn de laatste inkopen gedaan en zijn we klaar om voor wederom een bezoek aan familie en vrienden, terug te keren naar onze geboortegrond. Waar de reis ons daarna toe zal leiden, weten we nog niet zeker, maar wellicht wordt het de Caucasus.

© copyright - Babakoto.eu / 2011