Na Kuantan namen we de bus naar Kuala Terengganu. Evenals Kuantan is dit een conservatieve stad aan de oostkust van het Maleisisch schiereiland, waar Islam serieus wordt beleefd. We bleven een aantal dagen langer in de stad omdat we in het koopproces waren van onze Toyota Landcruiser BJ45 uit 1984. De vader en zwager van Edwin waren namelijk op weg gegaan naar een klein plaatsje in Zuid Frankrijk, nabij de stad Bordeaux, waar we een interessant exemplaar te koop hadden zien staan. Via het internet hielden we contact. Uiteindelijk werd het niet deze jeep, maar een andere Franse jeep (zie ook het artikel: Op zoek naar een Landcruiser). We zijn superblij met de aankoop en kijken nu al uit naar het moment waarbij we met de auto op pad kunnen.

Na deze spannende dagen werd het de tijd om een tijdje te relaxen en na te genieten van de aankoop van onze stoere jeep. We namen de boot naar de Perhentian Eilanden, één van de meest exotische eilandengroepen van Maleisië. De eilanden zijn zeker mooi, maar echt een hele bijzondere indruk hebben ze helaas niet op ons achtergelaten. Maar we zijn natuurlijk wel enigszins verwend. We zagen al schitterende strandbestemmingen in onder andere Indonesië, de Filippijnen en Sri Lanka, die op ons meer indruk hadden gemaakt. Maar ondanks dat hebben we een aantal dagen genoten van de rust, de mooie omgeving en het lekkere eten. Ook ontmoette we twee Maleisische meiden van Chinese voorouders, die ons iets meer inzicht gaven in de complexe multiculturele Maleisische samenleving, die er vanuit de buitenkant zo gebalanceerd en goedwerkend uitziet. Voor velen is Maleisië één van de voorbeelden hoe een multiculturele samenleving dient te functioneren. Maar als je vervolgens weet dat de balans kunstmatig wordt gecreëerd door bepaalde groepen ten opzichte van andere groepen te discrimineren, dan vraag je je af of dit een samenleving is waarin je zou willen leven.

Na de Perhentian Eilanden reisden we naar de stad Kota Bharu van waaruit we na een paar dagen het schiereiland overstaken van de oostkust naar de westkust. We belandden in de oer-Maleisische stad Alor Setar wat onze laatste stop was in Maleisië, voordat we grens overstaken naar Thailand. Met pijn in ons hart namen we afscheid van Maleisië, wat we nog altijd een heerlijke reisbestemming vinden. De mensen zijn super vriendelijk, de faciliteiten goed, het eten gevarieerd en heerlijk, en de bestemming is good-value-for-money als je ziet wat je voor je Ringgits krijgt.

Thailand is wat dat betreft een compleet ander land. Uiteraard is de religie anders (Boeddhisten in plaats van Moslims), waardoor de samenleving heel anders aanvoelt. Het conservatieve van Maleisië verdwijnt zodra je de grens oversteekt. Thai zijn veel meer ‘out-going’ en om die reden oogt het land veel gezelliger. Thai leven veel meer op straat wat heeft geresulteerd in een cultuur van veel straatstalletjes en gezellige avondmarkten. De kennis van de Engelse taal is onder de Thai wel weer wat beperkter waardoor het communiceren niet altijd even gemakkelijk gaat. Dat weerhoudt ze echter niet om je af en toe een keer een pootje uit te draaien, iets wat in Maleisië een zeldzaamheid is. Dit is wellicht ook deels te verklaren door het feit dat Thailand veel meer toeristisch is dan Maleisië.

Langzaam maar zeker reizen we naar het noorden, met Bangkok als ons uiteindelijke doel. We verbleven een dag of vijf in zowel Hatyai als Trang, twee kleine stadjes die perfect zijn om het echte Thailand te leren kennen. Vanuit Trang reisden we door naar Krabi waar we echt weer op het toeristenpad terecht kwamen. Grof gebekte en getatoeëerde jongelui in biershirtjes en mannen met jonge Thaise vrouwen aan hun zijde kruisten ons pad veelvuldig. We zijn nu aanbeland op het eiland Phuket en zijn neergestreken in de strandplaats Patong. De belangrijkste redenen om hier naar toe te komen zijn het strand, het eten, het uitgaansleven en uiteraard de hoeren. En dan zie je wellicht het grootste verschil met het preutse Maleisië, namelijk het feit dat een deel van de Thaise vrouwen goedkoop zijn. Geld is de enige reden om aan te haken met een vaak oude en vadsige man die gemakkelijk haar opa had kunnen zijn. En hij? Hij waant zich in het paradijs. Hand in hand paradeert hij met zijn schone door de straten van Patong om te laten zien dat hij op zijn hogere leeftijd en met zijn enorme bierbuik toch nog het hart heeft weten te veroveren van een Thaise chick. En wij? Wij vragen ons af waneer hij weer met beide benen op de grond belandt, maar dan uiteraard met een lege beurs.