Na een beroerde nacht slapen in ons super gehorige hotel in Kuantan aan de oostkust van Maleisië, wordt er om 08:00 uur op onze deur gebonsd. Even proberen we het geklop te negeren, maar degene aan de andere kant van de deur blijkt aanhoudende types te zijn: de Sharia Politie! Met slaperige oogjes openen we de deur, terwijl drie mannen met groene identiteitspasjes binnengluren om te kijken wat er zich op onze kamer afspeelt. Men wil weten of we Moslim zijn en als dat niet het geval blijkt te zijn, gaan ze de volgende kamer doorzoeken en laten ze ons met rust. De Sharia wetgeving heeft in Maleisië een plaats naast de gewone wetgeving en is alleen van toepassing op Moslims. Bij deze inval in ons hotel wil dat zeggen dat Hindoes, Boeddhisten en Christenen een kamer kunnen delen als ongehuwd stel, maar Moslims kunnen voor dit feit worden aangeklaagd en berecht volgens de Sharia wetgeving.

De implementatie en uitvoering van de Islamitische wetten, is de verantwoording van de verschillende staten die Maleisië heeft. Staten met een grote meerderheid aan Moslims hebben over het algemeen een strengere wetgeving dan de staten met een groter percentage aan Chinezen en Indiërs. Wat voor ons als “ongelovigen” zo raar is, is dat in een land als Maleisië voor Moslims niet wordt getolereerd dat je een “iets minder goede” Moslim bent, of dat je het geloof anders wilt beleven. Als er op je identiteitskaart staat dat je Moslim bent, dan moet je jezelf conformeren aan de Sharia wetten, die voor andere Maleisische burgers niet gelden. De uitspraken van de Sharia rechtbanken in de diverse staten zijn ook niet te veranderen door de gewone rechtbanken van Maleisië. Soms komen beide juridische systemen met elkaar in conflict, bijvoorbeeld als iemand zich wil bekeren van de Islam naar een ander geloof. Maleisië heeft in haar wetten verankerd dat mensen hun religie in vrijheid kunnen beoefenen, maar aangezien een Moslim zijn geloof geen vaarwel mag zeggen kan de Sharia rechtbank er voor zorgen dat er tot in lengte van dagen “Moslim” op de identiteitskaart van iemand blijft staan die bijvoorbeeld liever Hindoe zou willen zijn.

We weten te weinig van de Sharia wetgeving om er echt een oordeel over te geven, maar voor ons gevoel zou de keuze om als Moslim een biertje te drinken een persoonlijke keuze moeten zijn. De Sharia wetgeving in Maleisië gaat met name over de persoonlijke levenssfeer van mensen, maar men laat de alles overwoekerende corruptie in Maleisië gewoon bestaan. De inval in ons hotel om ongehuwde moslim koppeltjes van het bed te lichten heeft bij ons in ieder geval genoeg vragen opgeroepen om meer over deze vorm van wetgeving te willen weten. Onze (nog slaperige) hoofden hebben weer stof tot nadenken.