Het is altijd al een wens van ons geweest om een deel van onze route per eigen auto af te leggen. Een auto geeft immers de ultieme vrijheid. Je bent namelijk niet afhankelijk van het openbaar vervoer en je kunt daardoor plaatsen bezoeken die per bus moeilijk bereikbaar zijn. In het voorjaar van 2012 willen we met de auto vertrekken, waarbij onze route grofweg door Centraal Azië, het Midden Oosten en Afrika loopt. En omdat het vinden van een geschikte auto geen gemakkelijke opgave is, zijn we eind 2010 al begonnen met de zoektocht.

We hebben in eerste instantie natuurlijk goed nagedacht over het type auto wat voor ons het meest ideaal zou zijn. We hebben een tijdje gedacht aan een auto zonder vierwielaandrijving. We hadden namelijk enkele malen reizigers ontmoet die met een ‘conventionele’ auto op pad waren en dat beviel hen prima, zelfs in de minder toegankelijke gebieden van Azië. Zo was er een Nederlands koppel dat met een Ford Transit uit de jaren 80, via Rusland, Kazakstan en Mongolië naar het verre oosten was komen rijden. En dat zonder problemen. Heel even hebben we dus ook overwogen een soortgelijke bestelbus te kopen, mede ook vanwege de enorme ruimte die een dergelijke auto biedt. Ook hebben we kort nog even aan een oude Mercedes Stationwagon uit de jaren 80 gedacht.

Een ander belangrijk aspect dat meespeelde bij de keuze van een auto was de leeftijd. In Nederland is het zo dat auto’s van 25 jaar en ouder als ‘oldtimer’ worden gezien waardoor er geen wegenbelasting hoeft te worden betaald. En dat kan voor een wat zwaardere dieselauto een flinke besparing opleveren. Daarnaast hoeven auto’s van 30 jaar en ouder slechts eenmaal per twee jaren te worden gekeurd, wat ook een voordeel is. Een auto met een leeftijd van minimaal 25 jaar had dus onze sterke voorkeur.


Op zoek naar een Land Cruiser
Perhentian Island (Malaysia), 11 mei 2011

Het is altijd al een wens van ons geweest om een deel van onze route per eigen auto af te leggen. Een auto geeft immers de ultieme vrijheid. Je bent namelijk niet afhankelijk van het openbaar vervoer en je kunt daardoor plaatsen bezoeken die per bus moeilijk bereikbaar zijn. In het voorjaar van 2012 willen we met de auto vertrekken, waarbij onze route grofweg door Centraal Azië, het Midden Oosten en Afrika loopt. En omdat het vinden van een geschikte auto geen gemakkelijke opgave is, zijn we eind 2010 al begonnen met de zoektocht. We hebben in eerste instantie natuurlijk goed nagedacht over het type auto wat voor ons het meest ideaal zou zijn. We hebben een tijdje gedacht aan een auto zonder vierwielaandrijving. We hadden namelijk enkele malen reizigers ontmoet die met een ‘conventionele’ auto op pad waren en dat beviel hen prima, zelfs in de minder toegankelijke gebieden van Azië. Zo was er een Nederlands koppel dat met een Ford Transit uit de jaren 80, via Rusland, Kazakstan en Mongolië naar het verre oosten was komen rijden. En dat zonder problemen. Heel even hebben we dus ook overwogen een soortgelijke bestelbus te kopen, mede ook vanwege de enorme ruimte die een dergelijke auto biedt. Ook hebben we kort nog even aan een oude Mercedes Stationwagon uit de jaren 80 gedacht. Een ander belangrijk aspect dat meespeelde bij de keuze van een auto was de leeftijd. In Nederland is het zo dat auto’s van 25 jaar en ouder als ‘oldtimer’ worden gezien waardoor er geen wegenbelasting hoeft te worden betaald. En dat kan voor een wat zwaardere dieselauto een flinke besparing opleveren. Daarnaast hoeven auto’s van 30 jaar en ouder slechts eenmaal per twee jaren te worden gekeurd, wat ook een voordeel is. Een auto met een leeftijd van minimaal 25 jaar had dus onze sterke voorkeur.

Onze Land Cruiser zoals aangetroffen in Frankrijk

Na intensief op internet te hebben gezocht naar berichtgeving van andere reizigers die met een auto onderweg zijn, hebben we uiteindelijk toch gekozen om voor een vierwiel aangedreven jeep te gaan. De reden was heel simpel: we wilden ons zelf qua route niet laten beperken door de auto. Zeker in bepaalde gebieden van Afrika worden wegen en paden slecht begaanbaar als het regent waardoor we met een niet vierwiel aangedreven auto wellicht beperkt zouden worden in de keuze van onze route. En dat willen we niet. Een laatste wens die steeds sterker werd was de wens om in de auto te kunnen slapen. Natuurlijk nemen we ook een tent mee, maar het kunnen slapen in de auto zou ons veel flexibeler maken voor wat betreft het zoeken van een slaapplek. Daarnaast is het kamperen in de auto een groot voordeel bij slecht en koud weer. Uiteindelijk was het plaatje dus compleet. We wilden een vierwiel aangedreven jeep met een dieselmotor, van minimaal 25 jaar oud, en groot genoeg om er in te kunnen slapen. Eigenlijk zijn er dan twee opties: een Land Rover of een Toyota Land Cruiser. Na een uurtje surfen op internet waren we er uit; het moest een Toyota Land Cruiser worden. Toen we namelijk lazen dat er verschillende Land Rover rijders waren die het motorblok van hun Land Rover al hadden moeten laten vervangen voordat er 100.000 kilometer op de klok stonden, en andere Land Rover eigenaren hun jeep ‘s werelds slechtste product noemden, wisten wij genoeg. Land Cruisers worden wereldwijd geroemd om hun betrouwbaarheid en het feit dat goede doelen instellingen, het Rode Kruis en de VN massaal in Land Cruisers rijden zegt genoeg. Twee modellen kwamen vervolgens in aanmerking, de oudere BJ45 en de iets modernere HJ60. Onze keuze viel uiteindelijk op de BJ45, niet alleen vanwege de ruimte, maar ook vanwege zijn karakteristieke uiterlijk. Aangezien wij reizende zijn hebben we de vader van Edwin, autoliefhebber in hart en nieren, gevraagd om voor ons op zoek te gaan. Maar dat viel niet mee. De Toyota Land Cruiser BJ45 is inmiddels een veel gevraagde klassieker geworden waardoor het aanbod zeer beperkt is. Daarnaast heeft deze auto niet alleen voordelen, maar ook een heel groot nadeel. Ze zijn erg roestgevoelig. De beschikbare BJ45’s zijn daarmee in te delen in twee groepen: de groep redelijk tot goede auto’s waar een fors prijskaartje aan hangt, en de groep roestbakken die betaalbaar zijn, maar waarmee je beter mee naar de sloop kunt rijden dan naar Afrika. Regelmatig werd ons dan ook geadviseerd om af te zien van de BJ45 en toch voor de HJ60 te gaan. Deze jeeps zijn namelijk wel beschikbaar, zijn vaak in betere staat, goedkoper en veel minder Spartaans. Echter, de verliefdheid voor de BJ45 had toegeslagen en was niet meer de kop in te drukken.

Via Skype op de hoogte blijven van de ontwikkelingen

In de afgelopen maanden van de zoektocht is de vader van Edwin uitgegroeid tot een ware BJ45-kenner. Hij heeft veel auto’s gezien en mensen gesproken met verstand van zaken. Hij werd regelmatig gewaarschuwd voor slechte exemplaren die op de markt verschenen. Omdat de BJ45 zo gewild is worden auto’s die eigenlijk rijp zijn voor de sloop, toch weer te koop aangeboden. Eind april zien we op internet een rode BJ45 te koop staan die er interessant uit ziet. De auto staat in zuid Frankrijk, en omdat we al maanden geen goede exemplaren in Nederland en België hadden zien staan, besloten we om te gaan kijken. Samen met de zwager van Edwin, die een ruime 4x4 ervaring heeft, reed de vader van Edwin naar zuid Frankrijk. De desillusie was echter groot. De verkoper had de auto veel te mooi omschreven, waardoor de jeep veel te duur was. Daarnaast waren we niet overtuigd van de technische betrouwbaarheid van de auto. Toen het er op leek dat ze 2000 kilometer voor niets hadden gereden, keerden onze kansen. De vader van Edwin had nog een andere Franse BJ45 op internet te koop zien staan. Onaangekondigd reden ze er naar toe. Bij een boer vonden ze een eerlijke BJ45 die al jaren werd gebruikt voor het voeren van de koeien. Uiteraard een auto met werk, maar de motor loopt perfect, rookt niet en lekt geen olie. Daarnaast is het één van de laatste modellen, en dat betekent dat de jeep is uitgerust met schijfremmen en stuurbekrachtiging. En dat is geen overbodige luxe. Uiteraard zijn er wat probleempjes met de carrosserie, maar die zijn te overzien. En dat is bijzonder voor een BJ45 in deze lage prijsklasse. Al met al een exemplaar dat perfect voldoet aan onze wensen; geen auto in concoursstaat, maar technisch wel in orde. En dat bewees de terugtocht. Na de olie- en waterniveaus te hebben gecontroleerd reden ze zonder problemen de 750 kilometer naar huis. Dit lijkt op een lot uit de loterij. Nu maar hopen dat het er inderdaad één blijkt te zijn. © copyright - Babakoto.eu / 2011