Nadat we een pitstop hadden gemaakt bij een garage en beide achterwielen van de grond hadden gekrikt, was het probleem snel duidelijk. Bij het ronddraaien van het linker achterwiel hoorden we inderdaad een schrapend geluid, terwijl dat geluid bij het rechter achterwiel ontbrak. De linker steekas en het lager waren aan vervanging toe; dat was wel duidelijk. Omdat we wisten dat de steekas op termijn vervangen moest worden, hadden we er in Nederland één op voorraad gelegd. En dat kwam goed uit, omdat we daardoor niet in Portugal of Spanje op zoek hoefden te gaan naar een goed exemplaar van zo’n as. Nieuwe assen worden er namelijk niet meer gemaakt door Toyota, dus je zult een acceptabel exemplaar moeten vinden op de tweedehandsmarkt. En dat was ons in Nederland gelukt.

Een ander geluk was dat de ouders van Edwin een korte vakantie in zuid Spanje hadden gepland, een maand nadat we de versleten steekas constateerden. En dat betekent dat zij de steekas konden meebrengen in de bagage van het vliegtuig. We gooiden onze planning dus iets om en zorgden ervoor dat we in Malaga waren op het moment dat de ouders van Edwin er hun vakantie kwamen doorbrengen. Gedurende de resterende 1000 kilometer die we nog hebben gereden voordat we in Malaga waren, hoorden we het probleem wel groter worden. Waar het eerst om een klein geluidje ging, werd de slijtage met de week hoorbaarder.

Begin mei arriveerden we op de vakantieplek van Edwin’s ouders, op een half uurtje rijden van Malaga. De ouders van Edwin verbleven bij vrienden die een goed uitgeruste garage hebben, waardoor we besloten de vervanging zelf te doen. De ouders van Edwin hadden de steekas zonder problemen met het vliegtuig kunnen meenemen, ondanks het feit dat de vorm van de steekas wel iets van een bazooka wegheeft. De steekas van dit type Toyota Landcruiser zit in het differentieel geborgd met een borgring, waardoor we ook het differentieel moesten opmaken om de steekas te kunnen verwijderen. We hadden nooit eerder aan het differentieel gewerkt waardoor het even puzzelen was om alles weer netjes in elkaar te zetten. In dat geval komt het garagehandboek (digitale versie) van onze Toyota dat we op onze laptop hebben staan, toch weer van pas, zoals het al vaker van pas is gekomen.

Ook het verwijderen van het oude lager was een lastig karweitje. Voor het aanbrengen van het nieuwe lager hebben we een oude truc gebruikt. We hebben het nieuwe lager een paar uurtjes in de vrieskast gelegd waardoor hij een fractie krimpt. Net genoeg om het lager zonder veel gedoe weer in de as te plaatsen. Na een paar uurtjes sleutelen was de vervanging een feit. We kunnen weer op pad en hopen dat het volgende probleempje weer een tijdje op zich laat wachten.